All Chapters of ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: Chapter 21 - Chapter 30

ภายในรถซือเย่เจ๋วมองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างเหม่อลอย ราวกับว่าเขายังคงคิดถึงสิ่งที่เจียงเซิงพูดอยู่และแม้ว่าหลัวเชว่จะตะโกนเรียกเขาอยู่หลายครั้ง เขาก็ไม่ได้ยินแต่อย่างใด"ท่านซือ" เสียงของหลัวเชว่ดังขึ้นซือเย่เจ๋วกลับมามีสติอีกครั้ง แล้วลูบหน้าผาก "มีอะไร?"หลัวเชว่ยื่นโทรศัพท์ให้เขา "โทรศัพท์จากคุณท่านครับ"ซือเย่เจ๋วหยิบโทรศัพท์มาไว้ในมือแล้วรับสาย "ครับพ่อ"คฤหัสถ์เก่าแก่ของตระกูลซือ"ไอ้ลูกเวร แกมีลูกข้างนอกแล้วใช่ไหม?"คุณท่านซือกำลังนั่งจิบชาอยู่ในศาลาของลานบ้าน ภาพถ่ายที่แสดงบนจอแท็บเล็ตที่วางอยู่บนโต๊ะเป็นเด็กสองคนที่มีลักษณะคล้ายกับลูกชายของเขาซือเย่เจ๋วหยุดชะงักและขมวดคิ้ว "ไม่มีนี่ครับ""ไม่มีอะไร? แล้วเด็กสองคนนี้ที่ยิงฮวงเซ็นมันอะไรกัน? พวกเขาหน้าตาเหมือนแกทุกประการ"คุณท่านซือวางถ้วยชาลงอย่างหนัก "ฉันอยากเจอเด็กสองคนนี้""พ่อครับ ผมไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนไหนเลย ลูกสองคนนี้ไม่มีทางเกี่ยวข้องกับผมไปได้"แม้ว่าเขาเคยแตะต้องเธอ แต่เจียงเวยในหกปีก่อน ก็ไม่ได้ตั้งท้องแต่อย่างใด"จะเกี่ยวกับแกหรือไม่แกไม่ต้องสนใจหรอก ฉันให้คนไปรับเด็กสองคนนั้นที่ยิงหวงแล้ว แกจัด

"ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ มามีบอกว่า ต้องเรียนรู้สิ่งต่างๆของบรรพบุรุษไม่มากก็น้อย มามี้ของหนูยังชอบของเก่าแก่ด้วยเหมือนกันนะคะ"ไม่เช่นนั้นมามี้ของเธอก็คงไม่ได้ออกแบบ "เครื่องประดับโบราณแบบจีน"ในประเทศSหรอกนะคุณท่านซือหัวเราะ "ถ้าอย่างนั้นฉันอยากจะเจอมามี้ของพวกหนูขึ้นมาจริงๆแล้วล่ะสิ"เจียงหนวนหนวนรู้สึกภูมิใจมาก ที่ในที่สุดเธอก็ทำให้มามี้ดึงดูดความสนใจของคุณปู่ได้แล้ว!ซือเย่เจ๋วเหลือบมองเจียงเหยียนเหยียน เขายกแขนขึ้นลูบแก้มของเขา เจียงเหยียนเหยียนจ้องมองเขาด้วยท่าทาง"ไม่เป็นมิตร"สายตานี้ทำให้เขานึกถึงใครบางคน"ครั้งก่อนที่เจอหนู หนูมีไฝที่มุมตา"เจียงเหยียนเหยียนแตะหางตาของเขาแล้วพูดว่า "ผมวาดเองครับ""คุณปู่ แพ้แล้ว!"เจียงหนวนหนวนหัวเราะเบาๆโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าคุณท่านซือยอมอ่อนข้อให้ เมื่อเห็นเด็กหญิงตัวเล็กๆยิ้มอย่างมีความสุข เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงมีความสุขเช่นกันอาจเป็นเพราะเขาแก่แล้ว อยากมีหลานสาวและหลานชายมาอยู่กับเขาแบบนี้เวลาค่ำแล้ว ซือเย่เจ๋วจึงส่งเจียงหนวนหนวนและเจียงเหยียนเหยียนกลับไปที่วิลล่าวิวทะเลด้วยตัวเอง"คุณอา เราไปก่อนนะ บ๊ายบาย~"เจียงหนวนหนวนโ

หลินเสียนอี้ยิ้มและพยักหน้า "ใช่ครับ หลังจากที่ผมทราบว่าคุณเจียงได้กลับไปที่ ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่แล้ว ผมก็ต้องการที่จะร่วมมือกับไวน์เนอร์เพื่อคุณโดยเฉพาะเลยนะครับ"เจียงเวยยิ้มเยาะ ในปีนี้หลินเสียนอี้อายุปาไปตั้งสี่สิบแปดสี่สิบเก้าแล้ว และก็จะกำลังเข้าสู่ห้าสิบแล้วด้วย ซึ่งลูกชายที่เกิดกับอดีตภรรยาก็สิบแปดปีแล้วได้ยินมาว่าอดีตภรรยาฟ้องหย่าเพราะเขายังมีตัณหามาก เธอทนไม่ไหวเพราะมีบ้านเล็กบ้านน้อยมากเกินไปหลินเสียนอี้ไม่เคยลืมเจียงเซิง หลังจากพบกับเจียงเซิงที่งานเลี้ยงวันเกิดของเจียงเซิ่นเมื่อไม่กี่ปีก่อนโดยที่เขายังตั้งใจสอบถามเรื่องของเธอเป็นพิเศษอีกด้วย เมื่อรู้เช่นนี้ เธอจึงวางยาเจียงเซิงและให้โอกาสท่านหลินเมื่อหกปีก่อน แต่น่าเสียดายที่ท่านหลินคว้าโอกาสนั้นไว้ไม่ได้"เพื่อฉันโดยเฉพาะ?" เจียงเซิงยิ้ม "คุณหลิน ฉันดีใจที่คุณพูดแบบนั้น""เซิงเซิง คุณหลินก็ชื่นชมความสามารถของเธอเช่นกัน" พอพูดจบ เจียงเวยก็รินไวน์หนึ่งแก้วแล้วส่งให้คุณหลิน "คุณหลินคะ คุณสามารถจัดหาแพลตฟอร์มโฆษณาสำหรับไวน์เนอร์ของเราได้ หากคุณยินดีที่จะร่วมลงทุนในไวน์เนอร์ ในฐานะผู้อำนวยการของไวน์เนอร์ ดิฉันขอชนแก้วฉล

เขาไม่เคยคิดเลยว่า ผู้หญิงคนนี้จะดูสงบและอ่อนโยนขณะนอนหลับเขาเหลือบมองรอยฟันเปื้อนเลือดบนนิ้วของเธอ เป็นเพราะถูกวางยาจึงใช้วิธีนี้เพื่อทำให้ตัวเองมีสติงั้นเหรอ?เธอดูฉลาดมาก แต่ก็ยังถูกคนเอาเปรียบได้งั้นเหรอ?หากคืนนี้เธอไม่ได้พบเขา หรือถ้าเธอหลบหนีออกมาไม่ทัน ตอนนี้เธอคงจะ...ทันใดนั้นเจียงเซิงก็ขมวดคิ้วและขนตาของเธอก็สั่นราวกับว่ากำลังฝันร้าย"ไม่..."เมื่อได้ยินเธอร้องละเมอ ซือเย่เจ๋วก็โน้มตัวเข้ามาหาเธอ "เจียงเซิง?"ในความฝัน เจียงเซิงมองเห็นชายคนหนึ่งในคืนนั้นเมื่อหกปีที่แล้วกำลังย่ำยีเธออย่างไม่ไยดี แต่กลับเป็นใบหน้าที่โล่งๆ...เจียงเซิงลืมตาขึ้นมาและรู้สึกหวาดกลัวทันทีที่เห็นใบหน้าที่ขยายใหญ่ขึ้นตรงหน้าและยกมือขึ้นทันที "โอ๊ย!""เพี้ยะ!""ท่านครับ เกิดอะไรขึ้น…" เมื่อได้ยินเสียงดังกล่าวหลัวเชว่ก็เปิดประตูแล้วเข้าไป แต่ทันทีที่เขาเห็นรอยตบที่แก้มของซือเย่เจ๋ว เขาก็หันหลังกลับอย่างรวดเร็วและออกไป แล้วปิดประตูอีกครั้งท่านซือโดนทุบตีแล้ว แต่เขาพูดออกไปไม่ได้ ต้องทำเป็นไม่รู้เรื่อง!เจียงเซิงสงบลง เมื่อมองดูออร่าที่มืดมนของซือเย่เจ๋ว แล้วก็พูดอย่างช้าๆ "เหอะๆ ใครให้คุณเ

เธอปิดประตูสำนักงานทันทีเจียงเซิงมองดูสิ่งที่เธอเซ็นและยิ้มมุมปากออกมา การต่อสู้กับคนโง่เขลาเบาปัญญาแบบนี้ มันน่าเบื่อเหลือเกินและในเวลานี้ เซียวเถียนเถียนก็ได้โทรมาหาเธอเจียงเซิงเดินไปที่บันไดเพื่อรับสาย"เซิงเซิง มาร่วมงานวันเกิดลุงกู้กับฉันคืนนี้นะ ฉันบอกพ่อว่าฉันจะพาดีไซเนอร์ชื่อดังอย่างโซราไปด้วย พ่อของฉันอยากเจอเธอมาโดยตลอด!"เมื่อเห็นเซียวเถียนเถียนตื่นเต้นมาก เจียงเซิงก็พูดอย่างช่วยไม่ได้ "ฉันไม่คุ้นเคยกับตระกูลกู้เลย...""แต่ฉันคุ้นเคย! เธอกลับมาที่จีนแล้ว เธอควรจะรู้จักผู้คนให้มากกว่านี้ บางทีเธออาจจะได้พบกับองค์ชายของเธอในคืนนี้ก็เป็นไปได้!""ฉันเป็นแม่ลูกสามคนแล้วนะ องค์ชายบ้าบออะไรกันล่ะ" เจียงเซิงถอนหายใจ"โอ๊ย เซิงเซิง ไปนะไปนะ~"ไม่สามารถเอาชนะเซียวเถียนเถียนได้ เจียงเซิงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อตามสุภาพบุรุษคนนั้นไปงานเลี้ยงวันเกิดของคุณกู้จัดขึ้นที่โถงจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำที่หรูหรา ตระกูลกู้เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงอย่างแท้จริงในเมืองหลวง ซึ่งตระกูลร่ำรวยทั่วไปเทียบไม่ติดเลยทีเดียวแม้แต่ตระกูลซือซึ่งสามารถยืนเคียงข้างตระกูลกู้ในเมืองหลวงและ