Lahat ng Kabanata ng HIS PLEASURE FULFILLER: Kabanata 81 - Kabanata 90

“What?!” histeryang sigaw ni Lian.Nasa silid na sila ni Luther at kasalukuyan niyang ibinabalita rito ang natuklasan nila. Hindi niya maiwasan ang hindi mapigilang hindi maging excited na ibalita rito ang natuklasan niya dahil akala niya ay magiging masaya ito sa dala niyang balita, ngunit ngayon ay parang nagkamali yata siya.Sa reaksiyon pa lamang ng mukha nito ay halata ng hindi nito nagustuhan ang sinabi niya. Halos lumuwa ang mga mata nito sa pagkabigla at halata sa mukha nito ang galit. Napahilot ito sa sentido at pagkatapos ay napaupo sa kanilang kama.Kadarating lang nito at talagang hinintay niya itong dumating upang ibalita iyon kahit pa inabot na naman ito ng madaling araw.“Lian, look. Hindi ka ba masaya? May anak ako at kambal pa.” saad niya na may halong saya.Ngunit mas lalo lamang umasim ang mukha nito sa sinabi niya. Napakunot ang kanyang noo dahil sa reaksiyon nito. Alam nitong napakatagal na niyang pinapangarap ang magkaroon ng anak ngunit sa tagal ng panahon na na

Biglang napabalikwas sa kaniyang higaan si Luther nang magising siya. Paano ba naman ay mataas na ang sikat ng araw at may pupuntahan pa naman siya. Dali- dali siyang nagpunta s abanyo upang maghilamos at magmumog pagkatapos ay nagbihis. Doon niya napansin na hindi pa rin pala umuuwi si Lian hanggang sa mga oras na iyon dahil wala pa ito sa tabi niya. Hindi niya tuloy maiwasan ang hindi mapabununtung- hininga. Pilit niya mang isipin kung bakit ganun na lamang ang reaksiyon nito sa sinabi niyang may anak siya kay Serene ay hindi niya alam. Dali- dali siyang lumabas ng kaniyang silid upang bumaba sa sala. Nasalubong niya sa hagdan si Mavic ang kasambahay nila at tatanungin na sana niya ito kung nasaan ang kaniyang ina nang marinig niya ang munting tinig na nanggagaling sa kanilang sala kaya dali- dali siyang naglakad patungo doon at… Nakita niya ang mga anak niya na naglalaro kasama ang Mama niya. Agad siyang nakaramdam ng kakaibang saya habang nakatitig sa mga ito. Nanatili muna siy

—----- Kitang- kita ni Luther ang saya sa mukha ng kaniyang mga anak habang naglalaro ang mga ito sa mall. Kanina pa naglalaro ang mga ito at tila ba walang kasawa- sawa ang mga ito. Maging ang kaniyang ina ay tila ba hindi napapagod sa kakahabol sa mga ito. Ngayon niya lang kinakitaan ang kaniyang ina ng saya pagkatapos ng mahabang panahon. Hindi ito mukhang napapagod sa pag- aalaga sa dalawa dahil mukhang mas nag- eenjoy pa nga ito. Siya ay tahimik lang sa isang tabi habang pinapanuod ang mga ito. Hindi pa rin kasi natatanggal sa kaniyang isip ang mga sinabi sa kaniya ni Lian. Paano ba naman ay handa itong hiwalayan siya dahil sa mga anak niya. Hindi niya na tuloy alam kung saan na siya lulugar ngayon. Gusto niyang makasama ang mga anak niya pero ayaw ni Lian at kung ipipilit niya naman ay baka totohanin nga nito ang banta nito, alam niya sa sarili niya na hindi niya kakayanin kapag nagkataon ngang iwanan siya nito. Mahal na mahal niya ito ng higit pa sa buhay niya kahit pa ganu

“Papaanong—” hindi nito maituloy- tuloy ang sasabihin.“Up until now ay hindi ka pa rin nagbabago.” walang emosyong saad niya rito.Nang mga oras na iyon ay wala siyang maramdaman kundi galit dahil sa ginawa nito sa kaniya sa pangalawang pagkakataon. Hindi niya akalaing yung babaeng tinaggap niya ulit ng buong- buo ay sisirain ulit ng basta- basta ang tiwala niya. “Luther hindi totoo ito at—”“Huwag ka ng gumawa ng dahilan mo Lian! Tama na yang ebidensiya para sa panloloko mo! Tinanggap kita ulit sa buhay ko dahil mahal kita, pero ganito lang pala ulit ang gagawin mo? I don’t need someone like you in my life. Get out!” sigaw niya rito at pagkatapos ay itinuro niya ang pinto.Hindi niya maatim makisama pa sa ganitong klase ng babae na kung kani- kanino nagpapakama. Hindi nito deserve ang katulad niya.“Damn!” mahinang mura niya at pagkatapos ay napasabunot sa kaniyang buhok nang mga oras na iyon.Hindi siya lubos na makapaniwala na mangyayari na naman ito sa kaniya, na maatim na naman

Walang emosyong pinanuod ni Luther si Lian habang pababa ng hagdan. Hila- hila nito ang isang maleta na nasisiguro niyang mga damit nito. Wala siyang maramdaman na kahit ano habang nakatitig rito, siguro ay dahil nasanay na siya sa ugali nitong napaka- toxic kaya mabilis na lang din niyang natanggap ang lahat.Sa katunayan nga ay nasaktan ang kaniyang ego dahil sa panlolokong ginawa sa kaniya ni Lian. hindi niya kasi akalain na naging bulag na naman siya sa panloloko nito. Taas noo itong naglakad pababa ng hagdan. Gusto niyang matawa nang mga oras na iyon dahil sa inaasal nito dahil sino ba naman ang hindi matatawa, ito na nga ang may kasalanan ay ito pa ang may ganang umasta ng ganuon.Parang siya pa ang galit na nahuli niya ito samantalang ito naman ang gumawa ng kasalanan. Ngayon niya lang na- realize na napaka kapal pala ng mukha ni Lian masyado, ngayon niya masasabi na ang laki na pala talaga ng pagbabago nito dahil noon ay hindi naman ito ganuon. Hindi niya tuloy matukoy kung an