HAPPY NEW YEAR PO>_<
Walang emosyong pinanuod ni Luther si Lian habang pababa ng hagdan. Hila- hila nito ang isang maleta na nasisiguro niyang mga damit nito. Wala siyang maramdaman na kahit ano habang nakatitig rito, siguro ay dahil nasanay na siya sa ugali nitong napaka- toxic kaya mabilis na lang din niyang natanggap ang lahat.Sa katunayan nga ay nasaktan ang kaniyang ego dahil sa panlolokong ginawa sa kaniya ni Lian. hindi niya kasi akalain na naging bulag na naman siya sa panloloko nito. Taas noo itong naglakad pababa ng hagdan. Gusto niyang matawa nang mga oras na iyon dahil sa inaasal nito dahil sino ba naman ang hindi matatawa, ito na nga ang may kasalanan ay ito pa ang may ganang umasta ng ganuon.Parang siya pa ang galit na nahuli niya ito samantalang ito naman ang gumawa ng kasalanan. Ngayon niya lang na- realize na napaka kapal pala ng mukha ni Lian masyado, ngayon niya masasabi na ang laki na pala talaga ng pagbabago nito dahil noon ay hindi naman ito ganuon. Hindi niya tuloy matukoy kung an
Alas singko pa lamang ng umaga ay dilat na ang mga mata ni Serene. Hindi niya nga alam kung nakatulog nga ba siya sa sobrang niyang pag- iisip. Simula pa kasi kagabi ay iniisip na niya ang mga pwedeng mangyari kapag itinuloy niya ang pagtulog sa mansiyon ng mga Del Fuego.Hindi talaga mawala sa kaniyang isip ang hindi mangamba lalo pa at sa kwento ng anak niyang si Lucas ay ang sama daw makatingin nito sa kanila noong unang beses silang nagpunta sa bahay nila Luther. Kung sa mga anak pa nga lamang niya ay ang sama na ng tingin nito ay paano na lamang sa siya? Baka kaladkarin na siya nito palabas ng bahay.Napapikit siyang muli at pagkatapos ay napahugot ng malalim na buntung hininga. Ang aga- aga ay mga negatibong bagay ang naiisip niya dahil sino ba naman ang hindi mag- iisip ng ganuon kung sakali. Pero tapos na siyang makapagpaalam sa kaniyang mga magulang.Sinabi na rin niya sa kaniyang mga anak na sasama siya sa mga ito at kagabi pa nga lang ay naihanda na nila ang kanilang mga da
—------Sinalubong si Serene ng mga ilang kasambahay at ng mag- asawang Del Fuego. May ngiti sa mga labi na sinalubong ng mga ito ang kaniyang mga anak na agad na rin namang yumakap sina Adam at Lucas sa mga ito. Habang nakamasid sa mga ito ay alam niyang masayang- masaya talaga ito na makita ang mag anak niya.Halata din sa mukha ng mga ito ang saya. Hindi niya tuloy maiwasang mapaisip kung hindi man lang ba nagkaroon si Luther at ang asawa nito ng anak. Iyon ang pangalawang beses na makapunta siya ulit sa bahay ng mga ito at ito pa lamang ulit ang pagkakataon na muli siyang papasok doon.“Serene mabuti naman at sumama ka. Halika pasok muna tayo sa loob.” nakangiting wika ni Maam Minerva sa kaniya na nginitian niya at tinanguan.Nginitian din siya ng asawa nito na sinuklian niya rin naman ng ngiti. Ang mga kasambahay naman ay kinuha na ang mga gamit nla sa sasakyan. Halos ayaw nga sana niyang ipabitbit sa mga ito ang mga gamit nila ngunit nagpumilit ang mga ito na sila na lamang daw
Binabantayan ni Serene ang kaniyang mga anak habang naglalaro sa tabi ng pool. Kailangan niyang bantayan ang mga ito dahil baka mamaya ay mahulog ang mga ito sa pool at baka malunod ang mga ito. Hapon na ng mga oras na iyon at wala siyang ginawa kundi humiga at tumunganga. Ngayon nga lang niya binantayan ang kaniyang mga anak dahil naging busy na si Maam Minerva. Maghapon na siya sa bahay ng mga ito ngunit hindi niya nakita si Luther at maging ang asawa nito. Ayaw niya namang magtanong kay Maam Minerva kung bakit hindi pa rin umuuwi ang asawa ni Luther hanggang sa mga oras na iyon, baka sabihin nito ay napaka- tsismosa nga niya. Pinapanuod niya lang na naglalaro ang dalawa hanggang sa dumilim na nga ang paligid at inaya na niya itong pumasok. Sinabi niya sa mga ito na bukas na lamang nila ipagpatuloy ang kanilang paglalaro. Pagkapasok nga nila ay nakahanda na pala ang pagkain at eksakto namang natapos na sa ginagawa si Maam Minerva kaya kumain na sila. Bale lima lang silang nagsabay
Nagulat si Serene nang bigla na lamang itong sumampa sa kama kaya napahiga siya at nanlalaki ang mga matang napatitig rito. Halos pigil na pigil niya rin ang kaniyang paghinga dahil ikinulong siya nito sa mga kamay nito. Itinukod nito ang magkabilang kamay sa bawat side niya kaya nakulong siya at pagkatapos ay napatitig ito sa kaniya.Naningkit ang mga mata nito at halata sa mukha nito na inaalisa ang kaniyang mukha ng mga oras na iyon. Hindi niya napigilan ang sariling hindi mapalunok dahil halos ilang pulgada na lang ang layo ng mukha nito sa kaniya at halos ang paghinga nito ay tumatama na rin sa kaniyang mukha kung saan amoy na amoy niya ang alak mula sa hininga nito.Tila ba may kabayong nag- uunahang tumakbo sa dibdib ni Serene ng mga oras na iyon dahil sa bilis ng tibok ng kaniyang puso. Sa tagal ng panahon na lumipas ay ngayon lamang sila ulit nagkalapit ni Luther ng ganito kalapit. Napakatagal na ng huling beses ngunit ganun pa rin ang epekto nito sa buo niyang sistema.Hindi
Hindi niya naiiwas doon ang kaniyang paningin at napansing pansamatala itong tumigil kaya napatingin siya sa mukha nito at pagkatapos ay napahikab ito. Ilang sandali pa ang ay muli itong pumatong sa kaniya ngunit bago ito gumalaw ay muli na naman itong humikab.Napalunok siyang muli dahil sa pagkakataong iyon ay alam na niya kung ano ang susunod na mangyayari at hindi niya maiwasang kabahan. Sa ilang taong lumipas ay ngayon lamang siya ulit makikipagtalik dahil hindi naman siya naghanap.Napatitig siya sa mukha nito habang unti- unting pumikit at unti- unti ring pagbaba ng mukha nito sa kaniya ngunit laking gulat niya nang hindi dumampi ang mga labi nito sa kaniya kundi tumama lamang ang labi nito sa kaniyang pisngi at hindi na gumalaw pa.Nagpalipas siya ng ilang sandali bago niya ito galawin, niyugyug niya ang balikat nito ngunit hindi ito gumalaw. Humihinga pa naman ito kaya bakit bigla na lamang itong hindi gumalaw hanggang sa isang reyalisasyon ang nagpalaki ng mata niya. Nakatul
------- “You two will get married soon.” Nanlalaki ang mga mata ni Serene na napatingin kay Maam Minerva. Nasa library na siya ng mga oras na iyon at naroon si Luther kasama ang magulang nito, maging ang kapatid nitong si Sevi at ang isa pa nitong kapatid na hindi niya pa alam kung ano ang pangalan. Hindi siya makapaniwala sa kaniyang naririnig ng mga oras na iyon. Ano ang sinasabi nito? Hindi ba at kasal na si Luther? Paanong magpapakasal sila? May asawa na ito kaya hindi na pwede silang magpakasal. Isa pa ay walang dahilan para magpakasal silang dalawa. Iginala niya ang kaniyang paningin sa loob, sa kanilang lahat na naroon. Tahimik ang lahat na nakatingin sa kaniya, pwera na lamang kay Luther na hindi niya alam kung saan nakatingin. Hinihintay niya itong tumutol sa kung ano ang sinasabi ng ina nito ngunit wala siyang narinig. Wala ni kahit anong salita. “Maam hindi po. Mali po ang iniisip niyo, wala pong—-” “This is final Serene. Ihanda mo na ang sarili mo dahil sa mga susuno
Nakatulala si Serene habang nakatitig sa kaniyang laptop. May pinapanuod siyang video kung paano gumawa ng nauusong satin flowers at gusto niya iyong pasukin ngunit wala doon ang kaniyang isip.Ilang araw na ang nakakaraan simula nang makauwi sila ng mga anak niya galing sa bahay ng mga Del Fuego. Hindi pa rin nawawala sa kaniyang isip hanggang sa mga oras na iyon ang nangyari. Nang bago sila umalis ay wala naman nang binanggit ang mga ito sa kaniay tungkol sa kung ano ang napag- usapan nila.Simula din nang araw na iyon ay hindi niya pa nakakausap si Luther muli. Hindi niya tuloy maiwasan na isipin na baka nagalit ito sa kaniya dahil sa nangyari. Hindi niya naman iyon ginusto at mas lalong hindi niya iyon sinadya. Napabuntung- hininga na lamang siya at pagkatapos ay tuluyan nang itiniklop ang kaniyang laptop.Napatingin siya sa kaniyang orasan na nakapatong lamang sa kaniyang lamesa, alas singko na pala ng hapon. Hindi niya namamalayan ang oras dahil masyado siyang naging busy sa kan