Chapter 36.1

Alas singko pa lamang ng umaga ay dilat na ang mga mata ni Serene. Hindi niya nga alam kung nakatulog nga ba siya sa sobrang niyang pag- iisip. Simula pa kasi kagabi ay iniisip na niya ang mga pwedeng mangyari kapag itinuloy niya ang pagtulog sa mansiyon ng mga Del Fuego.

Hindi talaga mawala sa kaniyang isip ang hindi mangamba lalo pa at sa kwento ng anak niyang si Lucas ay ang sama daw makatingin nito sa kanila noong unang beses silang nagpunta sa bahay nila Luther. Kung sa mga anak pa nga lamang niya ay ang sama na ng tingin nito ay paano na lamang sa siya? Baka kaladkarin na siya nito palabas ng bahay.

Napapikit siyang muli at pagkatapos ay napahugot ng malalim na buntung hininga. Ang aga- aga ay mga negatibong bagay ang naiisip niya dahil sino ba naman ang hindi mag- iisip ng ganuon kung sakali. Pero tapos na siyang makapagpaalam sa kaniyang mga magulang.

Sinabi na rin niya sa kaniyang mga anak na sasama siya sa mga ito at kagabi pa nga lang ay naihanda na nila ang kanilang mga da