All Chapters of ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN: Chapter 141 - Chapter 150

(Karla pov)Bumuga ako ng hangin bagi ako nagpaskil ng ngiti sa labi ko. Pauwi na si Timothy ngayon kaya nag ayos ako. Tanging maikling short at manipis na sando lang ang suot ko ngayon. Alam kong maling gawin ito pero ito na lang ang paraan para mapabilis ang plano ko.Oo, aakitin ko si Timothy. Gagamitin ko at hindi sasayangin ang isang buwan na natitira sa agreement namin. Kailangan ko itong mapa-ibig ng sobra. Nang sa ganon kapag iniwan ko na siya ay masasaktan siya ng sobra. Kahit sa gano’ng paraan man lang ay maiganti ko ang kapatid ko. Siguro nga ay hindi kami nagkakilala o nagkasama, pero kapatid ko pa rin ito, kaya hindi ko palalagpasin ang ginawang pagpatay sa kanya ni Timothy.Natigilan si Timothy ng makita ako, halatang hindi nito inaasahan na makikita ako sa ganitong ayos. Sa tuwing uuwi kasi ito ay madalas na nakapajama ako at shirt na malaki. Nang lumapit siya sa akin ay pinilit kong ngumiti sa kanya kahit ang totoo ay kinakabahan ako sa ginagawa ko. Nanlaki ang mata k

(Timothy pov)Mabilis kong tinapos ang mga trabaho ko sa araw na ‘to dahil gusto ko ng makauwi sa condo. Simula ng may mangyari sa amin ni Karla ay lalong tumindi ang nararamdaman ko sa kanya. Akala ko noong una ay naiintriga lang ako sa kanya dahil masyado siyang misteryoso, pero nang magkasama kami sa iisang bahay ay nalinawan ako.Mahal ko pala si Karla. Siguro ay hindi lang matanggap ng sistema ko no’ng una na may nagustuhan akong babae kaya kahit sarili ko ay niloloko ko na. Hindi naman ako ganito sa ibang babae noon. Kapag gusto ko ay kukunin ko, pero pagdating kay Karla ay nasubukan ang pasensya ko at pagpipigil ko. Gusto ko na hindi sumama ang tingin niya sa akin kaya kahit nahihirapan ako ginawa ko ang lahat para pigilan ang sarili ko. Pero hindi ko na nagawa ‘yon dahil sa selos ko. Nang malaman kong magkakilala sila ni Bane ay hindi ko ‘yon nagustuhan. Naninikip ang dibdib ko sa sobrang inis, at galit kaya iniwasan ko si Karla. Pero hindi ko talaga kaya na balewalain siya.P

(Karla pov)Ang bigat ng dibdib ko. Sinisisi ko ang sarili ko dahil nagpadala ako sa nararamdaman ko at umakto ako sa harapan ni Timothy ng gano’n. Dapat pala ay kinimkim ko lang ito sa dibdib ko itong sakit para hindi naman ako magmukhang kaawaawa. Akala ko ay magkakilala lang si Timothy at ang babeng ‘yon na tinawag nitong Atty. sa party, pero mukhang hindi pala basta ito magkakilala, mukha may mas malalim pang ugnayan ang mga ito.Naramdaman ko ulit ang pagkirot ng dibdib ko sa sakit. Sobrang nasasaktan ako ngayon. Noong una ay humihingi pa sa akin ng tawad si Timothy at sinusubukang magpaliwanag, pero mukhang nagsawa na ito dahil hindi na ako nito kinakausap. Nang magpaalam ako sa kanya na uuwi ako ay tumango lang ito at hindi man lang ako tinanong kung bakit. Birthday ko pa naman ngayon, pero ang lungkot-lungkot ko. Agad akong nagbayas sa taxi ng makababa ako. Malayo pa ako sa bahay namin kaya nagpaskil ako ng ngiti sa labi ko. Gusto kong makita ni nanay na masaya ako sa araw na

(Timothy pov) Kumunot ang noo ko pagdating sa tapat ng pintuan ng condo ko. May nakita akong bulaklak at ilang regalo na para kay Karla. Naka-indicate ang pangalan ng nobya ko rito kaya takang-taka ako. Hindi kasi ako bumili ng bulaklak ngayon kay Karla dahil dumaan ako ngayon sa isang jewelry store para bilhan ito ng kwintas na mayro’ng picture naming dalawa.Tiningnan ko ng masama ang katapat ng pad ko, ang condo unit ni Bane. Lumapit ako rito at malakas na kumatok. Pero imbis si Bane ay isang babae ang nagbukas rito.“Clare!?” Gulat na gulat na bulalas ko. “Hi, Timothy!” Agad na bati ng dalaga na nakangiti. “Pasa sa akin ba ang mga bulaklak na ‘yan?”“Bakit ikaw ang nasa unit ni Bane? Nasaan siya?” Iniinis ako ng gag0ng ‘yon ah. Alam ko siya nagpadala nito kay Karla.“Sinong Bane?” Tanong ni Clare. “Ah, siya ba ‘yong dating nakatira dito? Well, sa akin na ang unit na ‘to dahil ibinenta na ito sa akin.” Ngumiti ito ng pilya. “Si Bane ba talaga ang hinahanap mo, oh baka naman ako t

(Karla pov)Masaya kaming nagkukwentuhan ni Jelay habang kumakain sa isang fast food chain. Nagkita kaming dalawa at syempre nagkamustahan. Sinabi ko sa kanya na uuwi na ako sa bahay namin sa susunod na buwan. “Teka, saan ka ba nagtatrabaho?” Tanong sa akin ni Jelay. “Para madalaw ka namin ni nanay. Boss mo ba si Timothy?” Muntik na akong masamid sa tanong niya. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin kasi sinasabi sa kanila ang totoo. Alam ko kasi na magagalit si nanay kapag nalaman niya na nakatira ako sa isang bahay kasama ang isang lalaki. Sino bang ina ang matutuwa na ang anak niyang dalaga ay mayro’ng kasamang lalaki sa bahay. Hindi ko na nasagot ang tanong niya ng tumunog ang cellphone ko. Tumatawag ang ama ko. "Hindi mo ba sasagutin? Baka importante 'yan." Umiling ako kay Jelay. "Wrong number lang." Nang maghiwalay kaming dalawa ay saka ko binasa ang text messages na pinadala ng ama ko. Gusto nitong malaman kung may improvement na ba sa plano ko. Bumuga ako ng hangin. Mahal ko