Chapter 142. 💙

(Karla pov)

Mabilis kaming nakarating ng condo. Pagdating namin dito ay padaskol akong binitiwan ni Timothy at galit na tiningnan ako. “Masaya ka na ba ha, Karla?”

Naguguluhan ko siyang tiningnan. “Ano ba ang sinasabi mo—“ Napapikit ako ng suntukin ni Timothy ang pader sa gilid ng ulo ko.

“Damn! Hindi ba’t sinabi ko sa’yo na handa akong pumatay para sa mga taong mahalaga sa akin?”

“A-Ano ang ibig mong sabihin, Timothy?” Naluluha kong tanong. Samo’t saring pakiramdam ang nasa dibdib ko ngayon.

“Damn it, Karla! Bakit ba ang manhid mo!” Sigaw niya sa akin. “I care because you’re important to me! Bakit ba hindi mo maintindihan at mabasa ang galaw ko? Kailangan ko pa bang sabihin lahat para malaman mo at madama mo?”

Sinimulang hubarin ni Timothy ang suot na long sleeve niya. “Sige, kung ito ang gusto mo para madama mo ay gawin natin. I tried to be gentle and controlled myself , Karla! But you let me loose my control!”

Matapos hubarin ang kanyang suot ay nilapitan ako ni Timothy at marah