Reuniting after 4 years, Gab and Seanne are finally together. Ipinangako nilang wala nang kahit ano at kahit sino ang makapaghihiwalay sa kanilang dalawa. With guidance from her father and a few trusted friends, Seanne is now the CEO of the Zima Corporation. Gab is also the head of the mafia organization and is now in full control over the family business. Matapos ang nangyari four years ago, pinangako ni Gab na hinding-hindi niya gagamitin ang organisasyon sa kahit anong karahasan. But when someone threatened Seanne’s life, alam niyang kaya niyang baliin ang pangakong iyon para sa kaligtasan ng kaniyang minamahal. This time, their enemy is far more dangerous than they’ve ever met. Dahil wala pang kahit sino ang nagtangkang kaharapin ang grupo ng mga assassin. At upang malabanan ang mga ito, kailangan nila ng tulong mula sa taong alam nilang kayang-kayang magpabagsak sa mga ito. But how can they do that, if the help they need is from the most secretive and discreet group in the country? Paano nila makukuha ang tulong na kailangan nila kung ang taong kukumbinsihin nila ay si Rainier Grisha, the CEO of the Grisha Transportation Industry, and the third of The Big Three?
view moreMuli akong nagpasalamat sa mga kambal ko bago sila umalis.“Bumabawi lang kami sa ‘yo,” sabi ni Chanel. “Alam naman naming ang tagal naming hindi nagpakita sa ‘yo kaya hayaan mo na kami.”“Kami na rin pala ang bahala sa pagkausap bukas sa magiging venue natin tutal nakapili ka naman na kung sino ang maggagayak ng place,” sabi ni Carleigh. Muli akong nagpasalamat sa kanila at niyakap sila pareho nang mahigpit.“Sige na,” ani Chanel. “Mauna na kami at ayaw naman naming magtagal dito. Baka maabutan pa namin ang future husband mo.”Natawa na lang ako at kumaway na sa kanila. Pinapasok ko muna si Lance sa loob para makainom muna ng kape. Buong araw din kasi namin siyang kasama kaya tiyak na napagod rin siya.“Pauwi na raw si boss,” ani Lance. “Sige. Magluluto na ako ng dinner.”“Ako na ang bahala sa dinner. Magpahinga ka na lang sa sala.”Tiningnan ko naman siya nang deretso. “You cook?”Napangisi siya. “I can practically do anything.” Medyo matigas pa siyang mag-english pero nakakatuwang
Nang ma-discharge ako, napagdesisyunan naming doon muna ako sa apartment niya tutuloy. He wanted to hire help but I rejected his offer. Hindi naman ako baldado. Isa pa, masyadong risky ang mag-hire ng isang tao na hindi ko naman gaanong kakilala.I can ask Lance for help lalo na kung may kailangan akong buhating mabigat. I’m sure he wouldn’t mind. At hindi rin naman ako madalas magbuhat ng mabibigat kaya hindi ko rin kailanganin masyado ng tulong niya.Habang papunta kami sa parking lot, napatingin agad ako kay Iwatani na palapit sa ‘min ni Gab. I automatically smiled at agad siyang binati.“I heard what happened,” panimula niya. “Nag-alala ako kaya pinuntahan agad kita. But I see you’re in good hands.” Napatingin siya kay Gab at bahagyang tumango.“Mauna na ako sa loob ng sasakyan,” ani Gab. He kissed my lips before walking away. Nang makapasok siya sa loob ng sasakyan ay saka ko lang hinarap si Iwatani.“I am. Thank you sa pag-alala. But I’m fine.”Napatingin siya sa kamay kong naka
Dumaan ang araw ko na nasa loob lang ako ng office. Tinapos ko ang lahat ng dapat tapusin sa araw na ‘yon dahil may kliyente akong kailangang i-meet bukas ng umaga. Napagdesisyunan naming sa isang mamahaling restaurant magkita upang pag-usapan ang next project namin. Pumayag na rin ako dahil masyadong stuffy sa office. Kailangan ko ng ibang malalanghap na hangin.Napahawak ako sa gilid ng lamesa ko nang pagtayo ko ay biglang umikot ang paningin ko. Nang tingnan ko ang orasan ko ay halos alas otso na naman ng gabi. Hindi pa ako nakakapag-dinner.Nagsimula akong maglakad palapit sa pinto ngunit hindi tumigil ang pag-ikot ng mundo ko. Nang mahawakan ko ang doorknob ay sinubukan ko ‘yong buksan, ngunit biglang bumigay ang tuhod ko at dumilim ang paningin ko.*Dahan-dahan kong dinilat ang mga mata ko. Noong una ay madilim ang paligid, at nang mag-adjust ‘yon ay saka ko napagtantong nasa hospital ako. Tanging lampshade lang ang ilaw na mayroon sa loob ng silid, ngunit sapat lang para maki
Matapos kong pirmahan ang kontrata, doon lang ako nakaramdam ng ginhawa sa dibdib. Parang may nagtanggal ng bato sa dibdib ko na pumipigil sa ‘kin makahinga nang maayos.I trust Rainier and his security. Kung may dapat man akong ipagmalaki, ‘yon ay ang pagpapahalaga niya sa mga kasunduang pinipirmahan niya. After all, he’s a businessman. Sa oras na hindi niya magampanan ang end niya, alam niyang malaki rin ang mawawala sa kaniya. He badly wants Iwatani in his team, so I guess mas malaki ang gain niya sa oras na mapasakaniya na si Iwatani.And if Iwatani is ready to sacrifice himself, I should be ready as well. They are both on the same field. Siya na rin ang nagsabi na kilala niya si Rainier pagdating sa ganito. He’s the best on their field. Wala naman akong dahilan para hindi siya paniwalaan.For starter, mayroong mga tauhan si Rainier na nakaatas sa building ko. Hindi ko alam kung ilan sila, pero upang ma-distinguish ko sila mula sa kalaban, they’ll be wearing this gold pin on their
Sabay kaming napatingin ni Lance sa nagsalita. Nasa isang dulo siya habang nakatanaw sa labas ng glass wall. May hawak din siyang kopita na naglalaman ng wine. Ni hindi niya kami tinapunan ng tingin. Tanging si Iwatani lang ang nakikita niya dahil hindi maalis ang tingin niya rito.Yumuko lang ang guard na naghatid sa ‘min bago umalis. Naiwan naman kami roon na nakatayo lang at hinihintay na paupuin kami.Isang malaking tao si Rainier. He’s older than us pero hindi nalalayo ang edad niya sa ‘min despite being a billionaire. He’s the youngest billionaire in our country, after all. Kung hindi ako nagkakamali, he’s even the youngest billionaire around the world.Halos six foot din ang height niya ngayong nakita ko siya sa personal. Mas matangkad siya kina Gab, Iwatani o kahit kay Lance na halos six footer na rin. He’s also muscular na para bang palagi siyang nasa gym.Malinis din ang mukha niya at walang bigote at balbas kaya mas nagmukha siyang mas bata. Honestly, he’s really hot. Para
Napabuntonghininga ako habang nakatitig sa harap ng laptop ko. Kahit anong focus ang gawin ko, nawawala lang din ako sa sarili dahil sa mga nangyayari. There’s this constant fear, frustration, and worry lingering around me.Hindi ko maiwasang hindi mag-alala para kay Iwatani dahil sa naging desisyon niya. At hindi ko rin maiwasang hindi mag-alala sa mga mahal ko sa buhay na madadamay dahil dito. Ang masaklap pa, ang layo nila sa ‘kin para maprotektahan ko.Carleigh and Chanel are out there on who knows where. Alam kong kaya nilang protektahan ang mga sarili nila, but this is different. Napahawak na lang ako sa sentido ko nang kumirot ‘yon. I barely had any sleep last night dahil din sa pag-aalala. Miski ang pagkain ko, hindi na rin maayos. I’m trying, but the stress is getting into me. I just want to take a break for a while.Napaangat ang tingin ko sa pinto nang magbukas ‘yon. Pumasok si Gab na may ngisi sa mga labi bago ako nilapitan. Kumunot ang noo niya nang mapansin ang itsura k
Chapter 11Nang matapos ang meeting noong hapong ‘yon, pinauna ko nang umuwi ang sekretarya ko. Gaya ng inaasahan ay sobrang higpit ng bantay ko ngayong araw. Kita ko ang tatlong itim na sasakyan malapit sa pinagparadahan ko ng kotse ko. Mayroon na ring suot na earpiece si Lance. Sa tingin ko ay konektado ‘yon sa mga bodyguard na kasama ko ngayon.“Nandito na raw ba si Iwatani?” tanong ni Lance.Napatingin ako sa phone ko. “Parating na raw siya.” Medyo maaga kasi natapos ang meeting kaya siguro late siya. Pero hindi naman nagtagal ay nakita ko na rin ang bagong sasakyan niya. “He’s here.”May kung anong sinabi ni Lance sa earpiece niya bago namin nilapitan ang kotse na pumarada hindi kalayuan sa sasakyan ko. Binaba lang ni Iwatani ang bintana at sumilip sa ‘min.“Hop in,” aniya. Mabilis naman akong pinagbuksan ni Lance at pinaupo sa passenger’s seat. “Dito ka na rin sumakay, p’re.”“Dapat lang,” pabirong sagot ni Lance bago dumeretso sa likod.Natawa na lang ako. Halos makalimutan kon
Chapter 6“Ano naman ang kailangan niya sa ‘kin?” tanong ko. “Yes, pare-pareho tayong nasa business pero mas focus siya sa transportation sa loob at labas ng bansa. What could he possibly want with me?”“I’m not referring to that. I am referring to his real business,” panimula ni Gab. “He wants one of your biggest assets.” Kumunot ang noo ko pero hindi nagsalita. Nang mapansin niyang wala pa rin akong ideya ay napabuntonghininga siya. “He wants Iwatani.”Napaawang ang bibig ko. “Iwatani? As in Iwatani Yokomizo?”“Well, may iba ka pa bang kilalang Iwatani maliban sa naging bodyguard mo?”Umiling ako. “Why him, though? I mean, he can get help from my whole security for as long as he likes. Wala namang kaso sa ‘kin.”“It’s not your security he wants, love. Mukhang hindi mo na ganoong kakilala ang naging bodyguard mo. Over the past years, he has achieved so much na miski ang mga businessman ng ibang bansa ay gusto siyang kunin.”Napatulala ako, saglit na pinag-iisipan ang sinabi niya. “Ok
Hindi ako nakapagsalita. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Sa kaba? Hindi ako sigurado. Hindi ko dapat maramdaman ang takot lalo na at dati ko siyang kaibigan. Pero iba na ngayon. She tried to kill me before, and she could do it again.Huminga muna ako nang malalim nang masigurado kong kaya ko nang magsalita. “If the evidence is not enough, we can’t do anything about it. Kailangan na lang nating mag-doble ingat.”“No.” Umiling-iling si Louella. “It’s not that. Hindi siya nakawala dahil kulang at hindi sapat ang ebidensya.” Kumunot ang noo ko. “The organization got her out by force.”Noong una ay napaisip pa ako kung sinong organisasyon ang tinutukoy niya. Ngunit kalaunan ay naintindihan ko na agad.“The assassins?” tanong ko.Tumango si Louella. “Our company tried to infiltrate them. Kaya lang masyado silang mahigpit at makapangyarihan. Not even Gab can help us. Mas lalo lang kaming nahirapan na mabawi si Lorreine.”“Not even him? Gaano ba kalaki ang organization na ‘to?” Alam kon
Chapter 1I never knew I’d be visiting a prison all my life. At mas lalong hindi ko inaasahang magpupunta rito para dalawin ang kaibigan ko. Or should I say, dati kong kaibigan.I don’t know what to think of it. Gusto ko pa ring kumbinsihin ang sarili kong hindi magagawa ni Lorreine ang kung ano man ang sinasabi ng ibang mga tao sa kaniya. Gusto ko pa rin siyang bigyan ng benefit of the doubt matapos ang mahabang taong pagkakaibigan namin. Pero kahit anong pagkukumbinsi ang gawin ko ay ang bilis pa rin ng tibok ng puso ko. Natatakot pa rin ako kung ano ang maaaring mangyari. Ang daming tanong sa utak ko na gustong masagot.Paano kung lahat ng sinabi nila tungkol kay Lorreine ay totoo? Paano kung isa nga siyang myembro ng organisasyon na ‘yon? Matatanggap ko ba? Kaya ko bang harapin?Isang marahang palad ang dumampi sa kamay ko at binigyan iyon ng banayad na pagpisil. Nang mapatingin ako sa kaniya ay pinilit ko ang sarili na ngumiti.“You’re going to be okay,” bulong ni Gab sa tainga ...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Mga Comments