All Chapters of สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด: Chapter 31 - Chapter 40

380 Chapters

บทที่ 31

เจียงชั่นตกตะลึงไป เธอมองอันอันด้วยความไม่เข้าใจอันอันถอนหายใจออกมา แล้วพูดข้างหูเธอเสียงเบา "ฉันจะพูดให้ชัด ๆ เลย ตอนนี้มีข่าวลือสะพัดไปทั่วบริษัทว่าเธอแต่งงานไปแล้ว แถมแต่งให้กับคนร้ายที่เคยติดคุกมาก่อน...""แล้วยังบอกอีกว่า คนที่ต่อยกับฟางจินหยางคนนั้นก็คือสามีของเธอ! ทุกคนยังบรรยายเอาไว้อย่างชัดเจนว่าสามีของเธอเอาแต่ทะเลาะต่อยตีขึ้นโรงพักไม่เว้นวัน ถูกตัดสินโทษจำคุกไปหลายปีและเพิ่งจะได้ออกมาไม่นานนี้เอง"ชั่วขณะนั้นเจียงชั่นก็ไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะออกมาดี เธอพูดไม่ออกอยู่นานอันอันเมื่อเห็นว่าเธอนิ่งเงียบ ก็ยิ่งประหลาดใจ "ชั่นชั่น เธอแต่งงานไปแล้วจริง ๆ เหรอ? สามีของเธอ เป็นคนแบบนั้นจริง ๆ เหรอ?""ใช่ ฉันแต่งงานไปแล้ว" เจียงชั่นยอมรับออกมาอย่างตรงไปตรงมา "และสามีของฉันก็มีภูมิหลังไม่ได้โดดเด่นมากนัก"อันอันได้ยินแล้วก็ถอยหลังออกไปสองก้าว แล้วมองเธออย่างไม่อยากเชื่อ"แต่เขาดีกับฉันมาก" น้ำเสียงของเจียงชั่นบางเบา แต่ละคำเป็นเหมือนกับเสียงของไข่มุกที่ตกกระทบพื้น"ที่ฉันไม่ได้พูดถึงเรื่องที่ฉันแต่งงานไปนั้น ไม่ใช่ว่าคิดจะปิดบังเธอและก็ไม่มีความจำเป็นต้องปิดบัง แต่เป็นเพ
Read more

บทที่ 32

เฉิงเซียวเซียวโมโหอย่างมากจนใบหน้าแดงก่ำเธอมีหน้ามีตามาโดยตลอด มาคราวนี้ได้ขายขี้หน้าไปหมดแล้ว เธอระบายความโกรธที่อัดแน่นอยู่เต็มท้องไปที่เจียงชั่น เฉิงเซียวเซียวยกมือขึ้นต้องการจะตบเธอ ทว่าถูกคนที่อยู่รอบข้างห้ามเอาไว้คนข้าง ๆ ชี้ไปยังกล้องวงจรปิดที่อยู่บนเพดาน และเกลี้ยกล่อมให้เธอสงบสติอารมณ์สักระยะหนึ่งเฉิงเซียวเซียวจ้องมองไปยังเจียงชั่นอย่างโกรธแค้น เธอกัดฟันกรอดอยู่นานก่อนจะพูดออกมา "แต่งงานกันคนจนมีอะไรให้น่าภูมิใจกัน? ไม่ต้องพูดถึงแหวนเพชรเลย แม้แต่แหวนทองแดงหรือแหวนเงินเขาก็ไม่สามารถซื้อให้เธอได้! พวกเธอทั้งสองสามีภรรยาก็คงจะยากจนไปตลอดชีวิตนั่นแหละ!"เมื่อเธอพูดจบก็หันหลังกลับเดินจากไป เจียงชั่นมองไปยังแผ่นหลังของเธอที่โกรธจัดออกไป แล้วเม้มริมฝีปากขึ้นเล็กน้อยดูเหมือนว่าวันเวลาจากนี้ไปในบริษัทคงจะไม่มีความสงบสุขอีกเลยสินะเธอคงต้องวางแผนเอาไว้ให้ตัวเองแต่เนิ่น ๆ หาทางหนีทีไล่เอาไว้ก่อน...วันถัดมาในตอนที่เจียงชั่นปรากฏตัวในบริษัท ดูจะไม่เหมือนกับก่อนหน้านี้จากปกติที่เธอไม่แต่งหน้าก็จะแต่งบาง ๆ บนมือก็เหมือนจะมีบางอย่างเพิ่มเติมขึ้นมันคือแหวนมรกตวงใหญ่เหล่าเพื
Read more

บทที่ 33

ในใจของเจียงชั่นตึงเครียดขึ้นมา เธอหันกลับไปมองสบตากับอันอัน อันอันเองก็ใช้สายตาตึงเครียดมองเธอ"ทำไมหล่อนจะต้องเรียกหาเธอกัน?" อันอันขมวดคิ้วออกมา "จะต้องมีเจตนาไม่ดีแน่! เจียงชั่น เธอจะต้องระวังนะ!""อืม ไม่เป็นไรหรอก" เจียงชั่นยิ้มออกมาอย่างใจเย็นแล้วเดินเข้าไปในห้องทำงานของเฉิงเซียวเซียวเฉิงเซียวเซียวจงใจเปิดม่านรอบทิศของห้องทำงานขึ้น แม้แต่ประตูก็เปิดเอาไว้เช่นกัน เพื่อที่จะให้คนที่อยู่ข้างนอกมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นข้างในนี้ได้อย่างชัดเจนเจียงชั่นรู้สึกสงสัยอยู่บ้าง ดูเหมือนว่าเฉิงเซียวเซียวไม่ได้คิดที่จะจัดการเธอเพราะอย่างไรแล้วก็มีสายตาหลายคู่จับตามองอยู่"เจียงชั่น ท่านนี้คือประธานซูจากเฉิงกวงกรุ๊ป" เฉิงเซียวเซียวแนะนำออกมาด้วยรอยยิ้ม "ประธานซู เธอก็คือคนที่มียอดขายสูงที่สุดของบริษัทเราในเดือนนี้!"เจียงชั่นยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วพยักหน้าทักทาย แต่ยิ่งมองท่าทีของเฉิงเซียวเซียว ก็ยิ่งรู้สึกเห็นด้วยกับคำของอันอันไม่มีเจตนาที่ดีแน่...ซูเฉินเป็นชายวัยกลางคนที่ดูอ่อนโยน ตั้งแต่ที่เจียงชั่นเข้าประตูมา สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่แหวนบนนิ้วมือของเธอ และก็ไม่ได้เลื่อนสายตาไปที่
Read more

บทที่ 34

เจียงชั่นนำซูเฉินเดินเข้าไปในห้องประชุมคนเหล่านั้นที่รวมตัวกันอยู่ที่ประตูห้องของเฉิงเซียวเซียว ต่างก็มีท่าทียินดีที่ได้เห็นภัยพิบัติของคนอื่น“ผู้อำนวยการเฉิงต้องการจะให้ประธานซูบอกว่าแหวนของเจียงชั่นเป็นเพียงแก้วสีเขียวก็เท่านั้น ใครจะรู้ว่าที่เธอสวมนั้นเป็นมรกตแท้! ท้ายที่สุดแล้วยังโดนแย่งเอาลูกค้าไปอีก!” มีคนหัวเราะเสียงเบาพูดออกมา “นี่ไม่ใช่เรียกว่าสูญเสียทั้งต้นทั้งดอกหรอกเหรอ?”“ใช่ นี่เรียกว่าขโมยไก่ไม่สำเร็จแล้วยังเสียข้าวสารไป!”“ฮาฮา…”เฉิงเซียวเซียวยืนตัวแข็งอยู่ตรงนั้น สมองดูว่างเปล่า โมโหเสียจนตัวสั่นเทิ้มเธอเดินเข้าห้องไปแล้วปิดประตูลงเสียงดังปังผู้คนที่อยู่ด้านนอกพากันแยกย้ายไป แต่เสียงหัวเราะยังคงดังก้องไปทั่วสำนักงาน ปกติแล้วคนเหล่านั้นก็ไม่พึงพอใจกับท่าทีที่หยิ่งยโสของเฉิงเซียวเซียวอยู่แล้ว แต่เพราะว่าลุงของเธอเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ ก็เลยต้องอดทนเอาไว้วันนี้เมื่อเห็นเธอมีท่าทีที่น่าสังเวช พวกเขาก็พากันมีความสุขอย่างยิ่ง…เจียงชั่นไปส่งซูเฉินจนถึงหน้าประตูของบริษัท เธอยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วบอกลากับเขา จากนั้นก็ลูบที่แหวนบนนิ้วมือเบา ๆนี่เป็นมรกตจริง ๆ อ
Read more

บทที่ 35

วันนั้นยังไม่มีใครรู้ว่า เพราะอะไรที่เฉิงเซียวเซียวออกไปแล้วกลับมาใบหน้าทั้งสองข้างถึงบวมเป่ง มุมปากยังมีเลือดไหลออกมาท่าทางน่าอับอายนั้นช่างเหมือนกับวันนั้นที่ฟางจินหยางถูกต่อยตีหากว่าเชื่อมโยงทั้งสองเรื่องเข้าด้วยกันอย่างชาญฉลาดแล้ว ไม่นานก็รู้ว่าต้องเกี่ยวกับเจียงชั่น เพราะว่าปกติแล้วเจียงชั่นเป็นที่ชื่นชอบมาก บุคลิกก็ดูอ่อนโยน ทำงานก็ก้าวหน้า ต่อให้เจียงชั่นจะตบเฉิงเซียวเซียวเข้าจริง ๆ ทุกคนเองก็จะคิดว่าเฉิงเซียวเซียวบีบบังคับคนดีจนเกินจะทนต่อไปไหวบวกกับยังไม่มีหลักฐานที่ชัดเจน เมื่อทุกคนพูดถึงแล้วก็ผ่านไปไม่จริงจังนักนอกจากนี้แล้วถึงแม้ว่ากล้องวงจรปิดจะจับภาพเอาไว้ไม่ได้ ทุกฉากกลับถูกเย่เชินมองเห็นเข้าในตอนนั้นเย่เชินกำลังจัดการธุระอยู่ที่สำนักงานกฏหมายใกล้ ๆ เขามองเห็นเจียงชั่นตบคน ช่างเป็นภาพที่ยากจะพบเห็นได้ในร้อยปีเขารีบรายงานไปหากู้หม่าง ไม่รู้ตัวว่าไปเหมือนไป๋จิ่งหยวนเข้าแล้ว แต่ละคำของเขาเต็มไปด้วยน้ำเสียงแบบเดียวคุณชายไป๋ “พี่สาม ภรรยาของพี่นี่ช่างเป็นเหมือนพริกสุดเผ็ดจริง ๆ ฝ่ามือนั้นไม่พูดไม่จาก็ฟาดลงไปเลย! ปากก็ร้องตะโกนว่าหากยังกล้าพูดถึงสามีเธอ จุดจบก็ยิ่ง
Read more

บทที่ 36

กู้หม่างหายใจติดขัด แล้วกอดเธอแน่นในอ้อมแขนทันทีเอวเรียวของเธอ ถุกเขารวบจับเข้ามาด้วยมือเดียว ส่วนมืออีกข้างหนึ่งเชยคางของเธอขึ้นเบา ๆเขามองที่ดวงตาของเธอ รูม่านตาใสราวกับน้ำพุ ริมฝีปากสีชมพูอ่อนเผยอแล้วค่อย ๆ ปิดลง ราวกับกำลังหลอกล่ออยู่เงียบ ๆกู้หม่างรู้สึกได้ถึงความร้อนระอุที่มีในร่างกายเจียงชั่นหลบสายตาที่ร้อนแรงของเขา ใบหน้าเล็กแดงก่ำ ลมหายใจเร็วขึ้น เขารู้สึกร้อนผ่าวที่หน้าอก หัวใจเต้นแรง ความเป็นชายที่แข็งแกร่งของเขา…เธอรู้สึกได้ว่าร่างกายของตัวเองอ่อนแรงลง ก่อนที่เขาจะจูบลงมา เธอก็ผลักเขาออกอย่างอ่อนโยน“อย่าค่ะ” เธอยิ้มออกมาอย่างเขินอาย “ฉันยังต้องทำอาหารอีก”กู้หม่างหยุดลง ดวงตาลึกล้ำส่องประกายดำมืด“กลางคืนเถอะ…” เจียงชั่นส่งเสียงออกมาทั้งเบาแผ่ว ไม่ง่ายเลยที่จะเอ่ยสามคำนี้ออกมา เธอเขินอายจนใบหน้าแดงก่ำ“ตอนค่ำคุณไม่ต้องนอนที่โซฟาแล้ว ไม่สบายตัว คุณมานอนในห้องเถอะ”กู้หม่างตะลึงไปนี่คงจะเป็นคำพูดที่เธอพูดออกมาได้ไพเราะที่สุดแล้ว…เขาพยายามอย่างยิ่งที่กลั้นยิ้มเอาไว้ นิ้วมื้อไล้ผ่านติ่งหูแดงก่ำของเธอไปแล้วพูดออกมาเสียงแหบบางเบา “ได้”หลังจากมื้อเย็น กู้หม่างก
Read more

บทที่ 37

ในตอนที่เขาอายุสิบหกปีนั้น ก็ได้เข้าเรียนยังวอร์ตันหนึ่งในสามของโรงเรียนทางธุรกิจของโลก เป็นทายาทของตระกูลฮั่วที่ถูกตั้งความหวังเอาไว้สูงหากว่าไม่ใช่เพราะภายหลังติดกับดักแผนการของผู้อื่นเข้าจนต้องเจอเหตุการณ์เครื่องบินตก เขาในตอนนี้ก็คงจะได้ครอบครองอำนาจของฮั่วกรุ๊ปแล้วเมื่อเผชิญหน้ากับสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามของเจียงชั่น เขาจึงทำได้เพียงแค่ตอบไปด้วยรอยยิ้มและความเงียบงันเจียงชั่นทำหน้ามุ่ย ทันใดนั้นก็เกิดความคิดแวบเข้ามาในหัว ในตอนที่เขาอายุสิบหกอาจจะพบเข้ากับคนที่ไกลเกินเอื้อมอะไรทำนองนั้นไหมนะ? ว่ากันผู้ชายมักจะลืมรักแรกได้ยาก ในตอนที่เพิ่งจะพูดถึงเรื่องของตอนอายุสิบหกนั้นยังดูตื่นเต้นอยู่ แต่พูดเพียงแค่ครึ่งหนึ่งก็ไม่พูดเสียแล้ว เห็นได้ชัดว่าคงจะไม่อยากให้เธอรู้…นอกจากเรื่องความรักแล้ว ก็คงจะไม่มีอะไรที่จะอธิบายได้ดียิ่งกว่าแล้วดวงตาของเจียงชั่นมีร่องรอยของความเหงาแวบผ่านมา ในเมื่อเขาไม่อยากพูด เธอก็ไม่ถามอีกแต่เรื่องนี้กลับสร้างปมเล็ก ๆ ขึ้นในใจเธอเธอเดินเข้าไปในห้องนอนเงียบ ๆ แล้วเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่ ก่อนจะหยิบผ้าห่มออกมาปูบนโซฟาในห้องนั่งเล่นกู้หม่างตะลึงไปชั่วอ
Read more

บทที่ 38

คืนนั้นเจียงชั่นเองก็แทบจะนอนไม่หลับด้านหนึ่งเป็นกังวลหยิ่นเฉิง อีกด้านหนึ่งถูกคำว่า “ความรักในช่วงวัยนั้น” รบกวนเข้า บวกกับนอนบนโซฟาเป็นครั้งแรก พลิกไปมาก็ยังนอนไม่หลับ จนกระทั่งใกล้จะฟ้าสางถึงได้ค่อย ๆ หลับไปอย่างไรก็ตามหลับไปได้ไม่นาน ก็ถูกเสียงดังรบกวนเข้าจนตื่นเมื่อลืมตาขึ้นมอง กู้หม่างก็เปลี่ยนชุดเตรียมจะออกไปข้างนอกแล้ว หยิ่นเฉิงเองก็จัดกระเป่าเรียนเรียบร้อย ตามมาด้านหลังของกู้หม่าง“พวกคุณสองคนจะไปไหน?” เจียงชั่นประหลาดใจกู้หม่างแต่งตัวแปลก ๆ เขาสวมชุดสีดำพร้อมสวมหมวก ไม้ในมือที่แกว่งไปมาคือสิ่งที่เขามักใช้ออกกำลังกายที่บ้านทันใดนั้นเธอก็รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี“คุณจะไปต่อยตีอย่างนั้นเหรอ?”กู้หม่างมองเธอแต่ไม่ได้พูดอะไรเจียงชั่นร้อนรน ดูเหมือนว่าเขาจะไปต่อสู้จริง ๆ หลังจากแต่งงานกัน ทุกครั้งการต่อสู้ที่เขาเจอมักจะเกี่ยวข้องกับเธอ และทุกครั้งที่เธอกลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา แล้วเขาจะต้องกลับไปเข้าคุกอีก...ไม่ว่าครั้งนี้จะเป็นอย่างไร เธอก็ไม่ยอมให้เขาใช้กำลังอีกต่อไป!“เรื่องครั้งนี้คุณไม่ต้องสนใจ” กู้หม่างพูดเสียงต่ำ “คนพาลพวกนั้น หากไม่ทำให้ได้รับความลำบากบ้า
Read more

บทที่ 39

เจียงชั่นค่อย ๆ เดินเข้ามาจากด้านข้าง สีหน้าหนักแน่นสงบนิ่งกู้หม่างตอนนี้เข้าใจถึงเจตนาของเธอแล้วเธอถ่ายภาพหลักฐานที่ชัดเจนถึงการกลั่นแกล้งกันหน้าโรงเรียน ส่วนนักเรียน ม.ปลายทั้งหลายนี้มีอายุเกินสิบหกปีไปแล้ว ในทางกฏหมายสามารถรับโทษทางอาญาได้ขอเพียงแค่มอบหลักฐานนี้ให้กับตำรวจ เมื่อมีการฟ้องร้อง นักเรียนเหล่านี้จะต้องมีประวัติเสียหายไปตลอดชีวิตสายตาเย็นชาของเจียงชั่นกวาดมองไปที่คนเหล่านั้น“พวกนายคงไม่ได้รังแกหยิ่นเฉิงแค่คนเดียวสินะ?” เธอพูดออกมาอย่างระมัดระวัง “ฉันแจ้งตำรวจไปแล้ว รอตำรวจมาก็ตรวจสอบทุกอย่างให้ชัดเจน”ทุกอย่างล้วนแต่ถูกเจียงชั่นควบคุมเอาไว้คนเหล่านั้นถูกตำรวจเอาตัวไป และตามขั้นตอนการสอบสวนตามปกติแล้ว คนเหล่านั้นสารภาพความจริงว่า โทษทัณฑ์ถูกกำหนด ไม่นานก็ได้ผลที่น่าพึงพอใจในที่สุดเจียงชั่นก็สามารถระบายความแค้นให้กับหยิ่นเฉิงได้แล้ว “พี่สาม ภรรยาของพี่นี่เก่งจริง ๆ” เย่เชินมีเพื่อนอยู่ในกรมตำรวจ หลังจากที่ได้ยินเรื่องนี้ไปแล้ว ก็อดไม่ได้ที่ยกนิ้วหัวแม่มือขึ้นมา “ผมว่าเมื่อเธอพบเรื่องต่าง ๆ เข้าแล้วดูจะใจเย็นกว่าพี่เยอะ และยังรู้กฏหมายเป็นอย่างดี การกระทำนี
Read more

บทที่ 40

เจียงชั่นปวดท้องอย่างมาก เธอลางานหนึ่งวันไม่ได้ไปทำงานอย่างไรก็ตามนอนอยู่ที่บ้านก็ไม่ได้ดีขึ้น แต่เมื่อเธอตื่นมาในตอนเช้าก็ได้กลิ่นยาสมุนไพรจีนลอยออกมาจากห้องครัวเจียงชั่นฝืนตัวเองลงมาจากเตียง เดินไปที่ประตูห้องครัวก็เห็นกู้หม่างวุ่นวายอยู่ด้านในบนโต๊ะนั้นมีอาหารเช้าที่เขาเตรียมเอาไว้ให้เธอ มีไข่ดาว ขนมปังปิ้ง และยังชามซีเรียลที่ไม่มีซีเรียลอยู่เลยช่างยากสำหรับผู้ชายที่ไม่เคยจะเข้าครัวมาก่อนเจียงชั่นยิ้มขมขื่น ยืนพิงตรงกรอบประตูห้องครัวแล้วพูดกับเขาเสียงเบา “คุณทำไม่เป็น ให้ฉันทำเถอะ”กู้หม่างนิ่งอึ้ง หันกลับไปมองเธอ “ตื่นแล้วเหรอ? คุณไม่สบายใช่ไหม กินอาหารเช้าเสร็จแล้วก็กลับไปนอน ที่นี่ปล่อยให้ผมจัดการเอง”“คุณกำลังทำอะไรอยู่?”"เอ่อ... ผมกำลังทำซุปให้คุณ" กู้หม่างวุ่นวายอยู่ "คุณไปพักผ่อนเถอะ อีกเดี๋ยวซุปเสร็จแล้วผมจะเอาไปให้คุณ!”เจียงชั่นเม้มริมฝีปาก หัวใจของเธอรู้สึกอบอุ่นขึ้นมา แต่ในใจก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา ก่อนหน้านั้นเขาจะเคยใส่ใจ “คนที่อยู่ในใจ” ไหมนะ?เด็กชายอายุสิบหกปีเต็มไปด้วยเลือดร้อน จะต้องเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น...เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ รอยยิ้มบนริม
Read more
PREV
123456
...
38
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status