All Chapters of สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด: Chapter 231 - Chapter 240

ฮั่วจือซินบิดตัวแล้วลุกขึ้นจากเตียง ร่างบางเอนตัวพิงกรอบประตูด้วยความงัวเงียเมื่อได้กลิ่นหอมลอยคลุ้งมาจากภายในครัว เธอก็รู้สึกร่าเริงขึ้นมาทันที ก่อนจะวิ่งเท้าเปล่าตามกลิ่นหอมนั้นไปและแล้วภาพที่เห็นบนโต๊ะอาหารก็ไม่ทำให้เธอผิดหวังเลยจริง ๆ“ว้าวพี่สาว นี่พี่ทำเองทั้งหมดเลยใช่ไหม?” เธออุทาน “อย่างกับเสกเอาแน่ะ!”เจียงชั่นยิ้มแล้วนำไข่และโจ๊กเนื้อที่เตรียมไว้มาวางไว้ให้ทันที“รีบกินสิ” เธอยื่นจานชามให้กับฮั่วจือซิน “พี่ไม่รู้ว่าเธอชอบกินอะไร ก็เลยทำมาอาหารจีนและตะวันตกด้วยนิดหน่อย”“สุดยอดมากเลย!” ฮั่วจือซินรีบหยิบขนมปังขึ้นมากัดราวกับเจ้าแมวเหมียวจอมโลภ ในขณะที่อีกมือถือแป้งทอดเอาไว้อย่างพอใจอาหารทุกอย่างควรจะกินในตอนที่มันยังร้อน ๆ เจียงชั่นเป็นคนที่ทำอาหารค่อนข้างเก่ง เธอสามารถทำให้วัตถุดิบธรรมดา ๆ เหล่านี้กลายเป็นอาหารที่แสนอร่อยได้ ไม่แปลกใจเลยที่คุณชายฮั่วผู้เป็นพี่ชายของสาวน้อยจะมีความสุขมากเวลาที่อยู่ที่นี่ จะมัดใจชายต้องใช้เสน่ห์ปลายจวักจริง ๆเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ฮั่วจือซินก็หัวเราะออกมา“เป็นอะไรไป?” เจียงชั่นมองเธอแปลก ๆ “ได้กินอาหารเช้าแล้วมีความสุขขนาดนั้นเลยสิ

ความคิดของฮั่วจ่านเฮ่อเองก็ตรงกันแม้ว่ากู้หม่างจะได้ถูกฝึกฝนมาอย่างลับ ๆ แต่นับตั้งแต่ถูกจับ เขาก็ยังไม่สามารถเทียบกับฮั่วจือสิงได้เลยแม้จะฝึกขนาดไหนก็ไม่สามารถเป็นเสือได้อย่างที่ต้องการเขาส่งกู้หม่างไปที่อังกฤษเพื่อแกล้งทำตัวเป็นฮั่วจือสิงจากนั้นก็เซ็นสัญญาโกงเงิน แต่คนที่อยู่อังกฤษในตอนนั้นกลับเป็นแม่แท้ ๆ ของฮั่วจือสิงเองกลัวว่าเรื่องจะบานปลายขึ้นมา ฮั่วจ่านเฮ่อจึงนั่งไม่ติด“กู้หม่างคนนั้นดูเหมือนกับจือสิงจริง ๆ เหรอ?” ฮั่วเหวินหยวนถามฮั่วจ่านเฮ่อเอ่ยในขณะที่เหงื่อออกตรงหน้าผาก “ครับ...”“ยิ่งกว่านั้นผมได้ยินมาว่าเดิมทีกู้หม่างได้หมั้นหมายกับลูกสาวตระกูลเจียง แต่ด้วยความผิดพลาดบางอย่าง จือสิงก็เลยได้ไปแต่งงานแทนเพื่อพักฟื้น จากนั้น..”ฮั่วจ่านเฮ่อรีบหุบปาก หากว่าพูดต่อไปเขาอาจจะได้เข้าไปถึงเรื่องเครื่องบินตกอย่างช่วยไม่ได้“เรื่องมัน…ก็เลยกลายเป็นแบบนี้น่ะ” ฮั่วจ่านเฮ่อยิ้ม “มันก็แค่เรื่องเข้าใจผิดน่ะครับพ่อ บางทีเพราะจือสิงไม่เคยสัมผัสกับผู้หญิงที่มีฐานะต่ำกว่าตัวเองมาก่อน เขาก็อาจจะคิดว่ามันเป็นเรื่องแปลกใหม่”“เมื่อไหร่ก็ตามที่เรากำจัดเธอได้ จือสิงก็จะยังกลายเป็น

การแสดงออกของกู้หม่างเปลี่ยนไป ในขณะที่แอบมีดพกไว้ในแขนเสื้อด้วยการมาที่นี่ ฮั่วจ่านเฮ่อบอกให้เขาจัดการทุกอย่างอย่างรวดเร็ว พูดให้น้อยและอย่าให้คนอื่นเห็นทว่าดูเหมือนผู้หญิงตรงหน้าจะไม่ใช่คนที่เขาจะรับมือได้ง่าย ๆนอกจากนี้หากเขาต้องหารที่จะฆ่าเธอ เขาจะต้องลากเธอไปในที่ลับตา มันดูไม่ฉลาดเลยถ้าจะก่อเหตุฆาตกรรมในร้านกาแฟแบบนี้กู้หม่างอดไม่ได้ที่จะมองเธออีกสองสามครั้งนี่คือเจียงชั่นภรรยาของฮั่วจือสิงที่ได้มาแต่งงานแทนเขาในตอนที่เขาเจอกับช่วงวิกฤติของชีวิต ฮั่วจือสิงได้เข้ามาแก้ปัญหาที่สำคัญในชีวิตของเขาไปแล้วเขาหรี่ตาลงพิจารณาคนตรงหน้า จะว่าไปเจียงชั่นเองก็เป็นผู้หญิงที่สวยมากจริง ๆ คงจะน่าเสียดายถ้าเขาฆ่าตายไปเฉย ๆ โดยที่ยังไม่ได้สนุกด้วยเลย...กู้หม่างยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนที่จะมีความชั่วร้ายแวบเข้ามาในแววตาเขากระแอมไอสองสามครั้งเพื่อปกปิด เจียงชั่นจึงรีบเทน้ำและขอให้เขานั่งรอ เธอสวมผ้ากันเปื้อนแล้วเข้าไปเตรียมอาหารง่าย ๆ ด้วยความชำนาญจากหางตาเธอเองก็กำลังมองการเคลื่อนไหวที่ไม่สงบสุขของเขาเช่นกัน ชายหนุ่มนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยสีหน้าแปลก ๆ ในขณะที่สายตาก็สอดส่องไปทั่วทั้

แต่ทันใดนั้นเสียงปืนก็ดังขึ้น กระสุนปืนทะลุกระจกร้านเข้ามาสร้างความงุนงงให้เจียงชั่นเป็นอย่างมากเจียงชั่นล้มลงกับพื้นก่อนที่จิตใต้สำนึกของเธอจะเริ่มพร่าเลือน ร่างบางค่อย ๆ คลานออกมาด้วยเรี่ยวแรงเฮือกสุดท้าย“ที่รัก ช่วยฉันด้วย...”ทว่าจู่ ๆ ก็มีมือใหญ่มาคว้าผมของเธอเอาไว้รู้สึกเจ็บปวดราวกับว่าหนังศรีษะและกะโหลกจะหลุดออกมาในขณะเดียวกันก่อนที่จะรู้สึกหมดสติเจียงชั่นก็รู้สึกได้ถึงความเย็นของมีดที่แทงเข้ามาที่ผิวหนัง ก่อนจะได้ยินเสียงเสียงหนึ่ง“คุณชายฮั่ว หึหึ...ปล่อยผมแล้วจะยกผู้หญิงคนนี้ให้?”“ตราบใดที่คุณปล่อยผมไป ผมก็จะไม่มาปรากฎตัวต่อหน้าคุณอีก...”“นับตั้งแต่นี้ไปผู้หญิงคนนี้จะเป็นภรรยาของคุณ”ฮั่วจือสิงคำรามออกมาด้วยความโกรธ ก่อนที่บอดี้การ์ดทั้งหมดจะเริ่มรายล้อมรอบตัวของกู้หม่าง ทว่าพวกเขาไม่กล้าที่จะแสดงท่าทีที่หุนหันพลันแล่นคมมีดทำให้เลือดค่อย ๆ ไหลออกมาตรงคอของเจียงชั่นกู้หม่างยิ้มเยาะในขณะที่กำลังถอยหลังไปที่ประตู ทันใดนั้นเขาก็ผลักเจียงชั่นไปให้ฮั่วจือสิงบอดี้การ์ดไล่ตามเขาออกไปทันที แต่ไม่คิดว่ากู้หม่างจะกระโดดขึ้นรถสีดำข้างถนนเสียก่อนรถคันนั้นไม่มีป้ายทะ

ลู่หลี่ซานขมวดคิ้วแล้วมองหลินอวี่ฉิงด้วยแววตาที่ซับซ้อนอยู่พักหนึ่ง “ช่วยสงบสติอารมณ์หน่อยจะได้ไหม? ฮั่วจือสิงก็คงไม่อยากให้เรื่องมันกลายเป็นแบบนี้เหมือนกัน...”“มีอะไรที่เขาไม่อยาก?” หลินอวี่ฉิงขึ้นเสียง “อ้อ คุณชายแห่งเมืองหยางเฉิงคงจะเหนื่อยหน่ายกับชีวิตที่ร่ำรวยถึงได้มาแต่งานและใช้ชีวิตหลอก ๆ ในฐานะนักโทษใช่ไหมล่ะ?”“อย่าพูดแรงแบบนั้น เธอไม่เข้าใจสถานการณ์จริง ๆ ตอนนั้นเขาก็บาดแจ็บจากการลอบฆ่า ก็เลยเป็นเหตุผลว่าทำไมถึงไม่เปิดเผยชื่อในเจียงโจว”หลินอวี่ฉิงเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะมองเขาด้วยความพินิจพิเคราะห์แล้วยิ้มเย็นชา “นายรู้มากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“....”“ลู่หลี่ซาน!”ตอนนี้ลู่หลี่ซานอยากจะตบหน้าตัวเองเสียจริง“ฮั่วจือสิง” หลินอวี่ชิงเอ่ยด้วยความโกรธ “ก็แค่พักฟื้นอาการบาดเจ็บของตัวเอง แล้วมาลากเจียงชั่นไปเกี่ยวด้วยทำไม?”“คิดว่าตัวเองเป็นเจ้าชายหรือไง? แม้จะได้รับบาดเจ็บก็ยังหาเรื่องออกไปข้างนอกเพื่อสร้างเรื่องราวโรแมนติกจอมปลอมนี้ขึ้นมา ในวันข้างหน้ารอบตัวของคุณคงจะมีแต่คนเชิดชูและอิจฉาคุณล่ะสิ”“แล้วเจียงชั่นจะทำยังไง? คุณจะแต่งงานกับเธอจริง ๆ งั้นเหรอ?”“อวี่ฉิง” ลู่หลี