Lahat ng Kabanata ng Ramona's Obsession (Tagalog): Kabanata 61 - Kabanata 70

Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko. Muli akong napapikit at nagtalukbong ng kumot. Tinatamad akong bumangon. Hindi ko na nga natapos ang pagliligpit ko kagabi kaya may mga kalat pa rin ako. Hindi naman ako nakapagligpit noong sunday dahil nag-grocery pa ako.Pipikit sana ulit ako pero biglang tumunog ang selpon ko. Noong una ay hindi ko pinapansin pero hindi iyong tumitigil sa pagri-ring kaya napilitan akong sagutin iyon na hindi tumitingin sa tumatawag.Sino naman kaya ang istorbong ito?"Hello?" inaantok na saad ko."Hello, good morning. Is this Miss Ramona Escalante? I am Jane from Hidalgo's Hotel," pagpapakilala ng nasa kabilang linya.Agad na napabuklos ako ng bangon at hinamig ang sarili ko. "Yes? Is there something wrong?"Wala kasi akong maisip na dahilan para tawagan nila ako. Hindi naman ako nakapasa sa interview kaya bakit sila tatawag sa akin?"Nothing's wrong, Ms. Escalante. I just called to inform you that you passed. You can start asap once you

"I am Jessy, the marketing manager." Pagpapakilala nito bago ako iginaya sa magiging table ko. "This will be your ID, and this will be your table. You are new, so we will not give extra load, but if you have suggestions that you know can help us, you are free to voice them out. We will not bite you here; we are a team." Tumingin si Jessy sa opisina ni Nero. "But our boss is a little bit strict. So don't be disheartened once he gets angry. That's a normal scenario here," bulong nito habang medyo yumuko para ilapit sa akin ang mukha at walang makarinig sa kaniya. Muli itong tumayo ng tuwid. "You can check those files after. Just review them first to make you familiarized," anito at tinuto ang mga folder na nasa gilid ng table ko. Nang iwan ako ni Jessy ay sinimulan ko nang i-scan ang mga folder na nasa harapan ko. Medyo marami rin iyon, kaya sure akong hindi ko agad matatapos. Habang nagbabasa ako ay bigla akong napatingin sa katabi ko na pinagulong ang upuan papalapit sa akin. "Can yo

Pagdating ko sa bahay ay agad na naupo akp sa sofa. Marahan kong pinukpok ng kamao ko ang balikat ko. Pakiramdam ko pagod ako. Nakakapagod naman talaga magtrabaho pero syempre hindi naman ako prinsesa para humilata lang maghapon. Kailangan kong magtrabaho para may pang deserve ko ito ako. Napatingin ako sa pintuan ng tumunog ang doorbell. Tinatamad na tumayo ako upang pagbuksan kung sino man ang nasa labas. Napakunot ang noo ko na makita ko si Stella na nasa labas habang malaki ang ngiti. Mabilis na pumasok ito ng pagbuksan ko siya ng gate. “Anong meron?” tanong ko sa kanya. Nakapamewang na lumingon ito sa akin. “ Nakalimutan mo na ba? Friday today, ibig sabihin class reunion natin.” “Oh!” Oo nga pala. Nakalimutan ko na dahil sa sobrang busy ko sa trabaho. “Grabe. Nakalimutan mo talaga?” “I am sorry. I was just too busy.” Umirap ito sa akin bago naupo. “ Nakalimutan mo agad ang usapan natin ilang araw pa lang ang nagdadaaan. Gaano ka ba ka-busy? Baka naman may iba ka nang pi

Buong lakas ko siyang itulak dahilan para mapalayo siya sa akin. Nanlilisik ang mga mata kong sinampal siya ng malakas. Napabaling ang mukha nito dahil sa ginawa ko. "HOW DARE YOU! HOW DARE YOU TO KISS ME? Do you really think I was the same Ramona who is crazily in love with you? Claiming what's yours again?" Mapait na natawa ako habang pinipigilan ko ang luha kong huwag pumatak. Gusto ko siyang saktan, pagsasampalin hanggang sa mamanhid ang mga palad ko pero mas pinili kong ikuyom ang mga iyon. "I was never yours, there was never been us because you broke your promise. You ghosted me, don't you remember? So stop acting like there is still something between us! Wala kang karapatang halikan ako... wala kang karapatang angkinin ako na para bang pagmamay-ari mo. You already wasted your chance, so stay away with me. I don't love you anymore, and I will never love you again," puno ng galit na pahayag ko bago binuksan ang pinto at iniwan siya sa loob. Marahas na pinahid ko ang mga labi ko

"Are you okay?" napaangat ako ng tingin dahil sa tanong ni Kuya Sandro. Ngumiti ako sa kaniya. "Oo naman." "You are lying," saad nito at uminom ng orange juice na nasa harapan niya. Muli kong pinaglaruan ang pasta na nasa harapan ko. Kanina naman ay nagugutom ako pero ngayon parang bigla akong nawalan ng gana na kumain. Dapat inaasahan ko na iyon. Iyong makita siyang may kasamang iba. Pero nang makita ko sila ni Ellen pakiramdam ko dalawang beses niya akong niloko. Una nang ipinangako niyang handa niya akong hintayin. Pangalawa, nang sabihin niya sa akin na hindi niya gusto ang babae. Pero bakit ito ang kasama niya ngayon? Bumuntong hininga ako bago ko binitawan ang tinidor na hawak ko. "I am sorry. I really tried to forget him, but I always failed." Malungkot na ngumiti ako sa kaniya. "I wonder what he has that makes you crazy over him." "I am also asking the same question." He looked at me. Seryoso ang mukha nito habang ang tingin ay tila iinaarok ang kalooblooban ko. Uminom