All Chapters of Ramona's Obsession (Tagalog): Chapter 81 - Chapter 90

Another Friday, I started to love Fridays. Ibig sabihin kasi noon wala akong pasok kinabukasan.Maaga akong pumasok pero excited na agad kong umuwi para mamaya. Wala pang masyadong tao nang dumating ako kaya nagtungo muna ako sa pantry area. Malawak ang pantry area namin kaya minsan tinatambayan talaga ito ng ibang kasamahan ko kapag break time.Nagtimpla muna ako ng kape pero muntik nang matapon ang kapeng hawak ko nang pag-ikot ko ay nakita ko si Nero na nakatayo sa likuran ko at seryosong nakatingin sa akin.Bakit hindi ko naramdaman na lumapit siya.“You are blocking my way, ” saad ko at nag-side step para iwasan siya pero humarang pa rin ito kaya salubong ang kilay na tumingala ako sa kaniya.“Is that how you greet your upper head?”“Good morning, Director. Will you please let me pass?” magalang na saad ko sa kaniya pero sarcastic ang ngiting ibinibigay ko.He exhaled and looked at me. “I am starting to lose my patience, Ramona.”Kumunot ang noo ko sa kaniya. Ano na naman ang pro

Agad na pumasok ako sa loob ng bar. Isinuot ko muna ang hoody ng suot ko jacket bago ko inilibot ang mga mata ko.Mabuti na lang at nasa high-end bar ito kaya walang masyadong taong nagwawalwal. Kalimitan ay nakaupo sa kani-kanilang table at nag-iinom lang.Muli kong tinawagan ang number ni Anon at nakahinga ako nang maluwag nang agad itong sumagot.“H-hmmm...” tila inaantok na saad nito.Mukhang lasing na nga ito. Tama ba ang ginawa kong puntahan ito?Pero napakunot ang noo ko. I don't know, but pamilyar ang boses niya. Lumakad ako papalapit sa may bar counter habang nanatili sa tenga ko ang cellphone ko.“Where are you?” muling tanong ko.Ang hirap maghanap ng isang taong hindi ko naman alam ang hitsura kaya iginagala ko ang tingin ko para maghanap ng lalaking naka-hawak sa cellphone niya at may ka-call. Hindi naman ako pwede magtanong sa mga bartenders dito dahil hindi ko naman alam kung sino ang naka-usap ko kanina o hindi ko naman maide-describe sa kanila ang hitsura ni Anon kasi

“Magre-resign na ako,” anunsyo ko sa lahat habang nag-aalmusal ako dahilan para mapatigil sila sa pagkain at mapatingin sa akin.Hinintay pa talaga nila akong makatapos magligo at makapagpalit bago sabay-sabay kaming mag-agahan. Hindi ko talaga alam kung bakit bigla silang nagsulputan lahat bigla ngayon. Lalo na si Ate Rob. Hindi ba siya busy sa farm? I know her as a very workaholic person, kaya nakakagulat na nandito siya ngayon.“Bakit? Sayang naman,” komento ni Ate Raf bago kumuha ng sunny side up na itlog. “You should not have left the farm if you will just quit like that,” seryosong saad ni Ate Rob, pero wala naman akong mababakas na disappointed sa boses niya.“Why would you quit? You are just starting,” tanong naman ni Ate Ren.Napatingin ako kay Kuya Noah na tahimik na kumakain sa tabi ni Ate Rob. “Ikaw wala ka bang sasabihin? ”Tanong ko sa kaniya na ikinakunot ng noo niya.“As your brother-in-law, I will just support you to do what you want,” saad nito at nag-thumb up pa sa

Nag-inat ako bago bumangon sa kama ko. Napatingin ako sa wall clock. Alas onse na. Mahigit isang oras pala akong nakatulog.Dumiretso na ako sa bathroom para mag-ayos ng sarili ko. Baka inuugatan na si Ellen kahihintay sa akin. Kawawa naman ang santita.Nagtungo ako sa Mariano's Sweets at napangiti ako nang makita ko siyang naghihintay pa rin sa akin kahit sobrang late ko na. Napansin ko na nakailang tingin na siya sa relo niya kaya nilapitan ko na siya.“Sorry, I am late,” kunwari ay paghingi ko ng paumanhin nang lumapit ako sa kaniya at naupo sa tapat niya. Napatingin ako sa basong nasa tapat niya na wala ng laman.Ngumiti ito sa akin. “Okay lang, baka may importante ka pang ginawa. Naiintindihan ko.” Lihim akong napa-ismid sa sinabi niya. Paano niya nagagawang umaktong sobrang bait? Halata namang kanina pa siya naiinip sa paghihintay sa akin. Nakapagtatakang hindi talaga siya umalis.“Do you have something to tell me? How did you know my number by the way?” Wala naman akong natat

Pumasok ako sa kwarto at nahiga sa kama ko. Napatingin ako sa camera kong nakapatong sa cabinet. Tumayo ako at kinuha iyon bago muling naupo sa kama ko.This is my favorite gift from Nero. Sa lahat ng mga pinadala niya sa akong regalo ito ang pinaingatan ko sa lahat dahil pangarap ko talagang magkaroon nito noon pa. Ang kaso sira na siya nang bumalik sa akin matapos kong maiwan sa kotse ni Kuya Sandro. I never believed in his alibi, and one thing I noticed. He doesn't not look really sorry, when said that he did not not mean to destroy this. Totoo naman ang sinasabi ni Ate Ren. Hindi ito mukhang nabagsak lang dahil sa dami ng gasgas.Lumaglag ang balikat ko nang makita ko ang sira nito. Impossibleng mapaayos ko pa ito. Pinakatitigan kong mabuti ang dslr na hawak ko. Nero gave this to me as one a gift. Kaya pala mumurahin na ang singsing na ibinigay niya sa akin, siguro nagastos na niya lahat ng pera niya dati para ipambili nito. Nakakapanghinayang nga lang na nasira na lang ng ganoon