All Chapters of Desiring the Nanny: Chapter 21 - Chapter 30

Monday hindi pa sumisikat ang araw pero gising na ako. ALas cinco y medya pa lang. Maaga akong gumising. Hindi dahil excited ako kundi dahil balak kong mag-almusal muna bago umalis. Mabuti na lang at nag-grocery ako kahapon kaya may mga pwede akong lutuin ngayon. Si Kelvin kasi hindi naman talaga sa hindi siya maalam magluto, tamad lang siya mag-grocery. Mabilis akong bumangon at naghilamos bago nagtungo sa kusina. Napangiti ako nang buksan ko ang ref. Hindi na puro tubig lang ang nakikita ko. Kumuha ako ng tatlong dalawang itlog at tocino. Nagsaig na rin ako bago nagsimulang mag-prito. Gumawa rin ako ng soup para naman hindi puro prito lang ang ulam sa agahan. After thirty minutes ay tapos na ako, naihanda ko na rin ang mesa, nakapagtimpla na rin ako ng dalawang kape para sa amin ng magaling kong kapatid. Nagtungo ako sa sala para gisingin si Kelvin dahil nga nandito ako sa sofa bed ulit siya natulog pero wala na ito roon kaya nagtungo ako sa kwarto. Maaring nasa bathroom na ito

Gusto kong tumulong kay Manang Rita pero mukhang walang balak ang matanda na utusan ako. Hindi naman ako makagalaw dahil hindi ko naman alam kung ano ang pwede kong gawin na papayagan niya ako. "Pinapatawag ka ni Sir," ani ni Joana na kapapasok lang ng kusina. Matapang pa rin ang mukha nito habang nakatingin sa akin. Ano naman kaya ang problema ng isang ito. Tila may galit na agad sa akin wala pa naman akong ginagawa sa kan'ya. "Bakit raw kaya?" tanong ko. Nandito na kasi kanina si Alejandro, wala naman itong nabanggit. "Pumunta ka na lang sa office niya. Ang dami mo pang tanong," yamot na sagot nito. "Joana," singit ni Manang Rita habang may pagbabanta ang tinging ibinibigay sa huli. "Kadarating pa lang ni Katarina ngayong araw. Maging mabait ka sa kanya." Hindi naman umimik si Joana pero nakita ko itong umismid muna sa akin bago lumabas ng kusina kaya lihim akong napairap. Kung ano man ang problema niya sa akin wala akong alam at dahil wala naman akong ginagawang masama kaya w

"W-what did you say?" hindi makapaniwalang tanong ko.Nilait ba niya ang hinaharap ko? Alam ko hindi ako pinagpala sa height pero kaya sa hinaharap ko bumawi si Lord ng blessing tapos sasabihin niyang pader ito?Nameywang ako sa harapan niya bago matapang na tumingin sa kanya. "Excuse me, sir. Are you insulting my boobs?" Nakita kong gumalaw ang adams apple nito. Hindi ko na napansin na tuluyan nang lumantad sa paningin nito ang hinaharap ko. Naka-bra naman ako pero sinag na sinag na iyon dahil basa ang damit ko."Katarina..." Pinag-cross ko ang mga kamay ko bago muling nagsalita. "Siguro sanay kang makakita ng mga dedeng mas malaki pa sa tatlong kilong pakwan pero puro silicon naman kaya maliit pa rin ang tingin mo dito sa akin," nakasimangot na saad ko."Katarina, your words," saway nito sa akin na para bang frustrated sa mga sinabi ko.Umismid ako sa kanya. "Why? Is this your first time hearing those words? Boobs? breast? Dede?" pag-uulit ko.As an erotic writer minsan mas malala

Dumaan ang mga araw na naging normal na ang mga araw ko dito sa bago kung trabaho bilang nanny ni Antalia. Maaga akong gumigising tuwing umaga para sabayan siyang mag-almusal at tulungang magbihis. Sumasama rin ako sa kanya sa eskwelahan palagi para ihatid at sunduin siya.Minsan hindi maiiwasan ang ingay sa pagitan naming dalawa kapag tinutupak siyang magpasaway. Pero mabait naman siya, may attitude nga lang minsan. Nasasanay na ako sa ugali niya. Ako lang yata iyong nanny na nakikipagbardagulan ng lantaran sa alaga niya. Ang ama naman ni Antalia ay madalang ko nang makita dahil palagi na itong busy sa opisina. May office ito dito sa bahay pero madals naman na nasa kompanya ito. Minsan nga hindi ko alam kung nagkaka-usap pa ang mag-ama. Para sa akin pabor na hindi ko palaging nakikita si Sir Alejandro. Mas maayos akong nakakagalaw kapag wala siya sa paligid. Kapag nandito kasi siya pakiramdam ko may mga matang nagmamasid sa bawat kilos ko.Close na close na rin ako kay Claribel at

"Katarina," tawag sa akin ni Alejandro pero hindi ko na siya pinansin. Walang lingong-likod na pumasok ako ng bahay. Wala na kaming dapat pang pag-usapan. Ayoko ring makinig ng iba na kasama namin dito sa bahay ang usapan naming dalawa. Dumiretso agad ako sa kwarto ko at padapang ibignagsak ang katawan ko sa kama. Ipinagpapadyak ko ang paa ko hanggang mapagod ako. Tumihaya ako at ipinatong nag braso ko sa noo ko. Bumuga ako ng malakas na hangin. Hindi ko mapigilang mapangiti ng mapait. Alam ko naman kung saan ako lulugar pero paano ko iyon gagawin kung siya ang gumagawa ng paraan para malito ako? Alam ko naman kung ano ang role ko sa pamamahay na ito pero paano ko gagawin iyon kung minsan umaakto siyang para bang sa akin siya ay interesado? Pero ngayon malinaw na sa akin ang lahat, lahat ng ikinikilos niya ay wala lang. Hindi ko dapat bigyan ng meaning, huwag dapat akong mag-assume. Naupo ako sa kama bago asar na ginulo ang buhok. "Kunti na lang talaga mag-aawol na ako dito," s