Lahat ng Kabanata ng Desiring the Nanny: Kabanata 11 - Kabanata 20

Pabagsak na naupo ako sa sofa nang makarating ako sa condo ni Kelvin. Mabuti na lang at may duplicate key ako ng condo niya kaya anytime pwede akong pumarito. Tamad na hinubad ko ang suot kong heels bago ko ipinatong ang mga sumasakit kong paa sa center table. Pakiramdam ko naubusan ako ng energy. Bakit nga ba sa panahon ngayon napakahirap maghanap ng trabaho. Hindi biro ang mga requirements nila pero ang sahod nakakaiyak sa liit. Sana naisip ng mga kapitalismo na kung gusto nila yumaman lalo naman na ang mga normal na empleyado. Pero ang gusto kasi ng iba pati overtime, thank you lang ang bayad. Kaya nga nagtatrabaho ang marami para kumita ng pera tapos sasamantalahin lang ng mga mayayamang negosyante.Hays, kahit hindi ako salat sa pera ramdam ko ang hirap ng marami lalo na at na-experience ko ang hirap sa pag-aapply. Pag-aapply pa lang madugo na, paano pa kaya kapag nasa trabaho na? Parang mas mabuting magkulong na lang ako sa kwarto at magsulat ng kwento kesa pagbigyan ko ang gu

"Did you meet my boss?" iyan agad ang bungad sa akin ni Kelvin nang makapasok ako sa loob ng condo niya.Napataas ang isang kilay ko habang nakatingin sa kanya.Mag-isa na lang ito sa sala habang may laptop sa harapan nito. Mukhang hinihintay talaga ko nitong dumating."Where's you friends? Umuwi na?" pag-iiba ko. "I am asking you, Ate. Nauna akong magtanong. Huwag mong ibahin ang usapan."Ngumuso ako bago naupo. Umaatake na naman ang ugali niyang parang si papa. Palibhasa younger version siya ng tatay namin."What meet ba ang ibig mong sabihin? Paki-elaborate. Meet as in date?" may ngisi sa mga labi ko nang sabihin ko iyon dahilan para makatanggap ako sa kanya ng matalim na tingin. "Huwag kang mag-alala. Sasabihin ko agad kapag nag-propose na siya.""I told you to stop fantasizing him. Your imaginations are always want to reach the impossible."I rolled my eyes. Nagbibiro lang naman ako bakit ba napakaseryoso nito. Hindi ba niya alam yung salitang joke? Matagal ng uso yun. "Jowa ka

"What... why... I mean anong kailangan mo sa akin?" naguguluhang tanong ko habang nakatingin sa lalaking madilim ang anyo habang mahigpit na hawak ang braso ko. Sinubukan kong kumawala sa hawak niya pero parang bakal ang kamay nito.Formal na formal ang suot nito na tila papasok pa lang sa opisina pero salubong na salubong na agad ang mga kilay. Ang ipinagtataka ko lang bakit siya nandito at parang galit sa akin? Paano niya nalaman kung nasaan ako? Sinundan ba niya ako? Bakit?"Mr. Rivas, let me go.""Let us talk."Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi nito. May dapat ba kaming pag-usapan? "Kung ano man ang sasabihin mo, sabihin mo na. May lakad pa ako, IMPORTANTE. Hindi po ako pwede today, sa ibang araw na lang," saad ko habang ipinagdidiinan ang salitang importante.Totoo namang importante ang lakad ko dahil kailangan kong maghanap ng trabaho. Isa pa pwede naman na niyang sabihin ngayon ang gusto niyang sabihin bakit kailangang sumama pa ako?Lalong dumilim ang mukha nito dahil sa si

"Antalia, can you go to Manang Rita first, I just need to talk with your nanny," nakangiting saad ni Alejandro bago ibinaba ang anak mula sa pagkakabuhat. Magalang na tumango lang ang anak nito sa kanya bago tumingin sa akin. "Don't change your mind, you already said yes," anito bago itinapat ang dalawang daliri sa mata niya at itinuro sa akin na parang sinasabing I am watching you bago ito tuluyang lumabas. I just made face with her pero bigla akong napaseryoso nang mapansin ko na nakatingin sa akin ang ama nito. "Can you please sit again, Ms. Sebastian? We will talk about your job," wika nito habang seryosong nakatingin sa akin. His one hand is gesturing me to sit on the chair in front of his table. Umupo naman ako bago ito umupo sa swivel chair nito. "Your job is simple. You just need to accompany my daughter when I am at work. She's already in grade 2, and you don't need to come with her to school, but you can come with Ferdinand every time he sends and fetches her. I actuall

Linggo ng hapon ay nagdesisyon na akong lumuwas ng Maynila para bukas ng umaga ay sa condo na lang ako ni Kelvin susunduin ni Ferdinand gaya ng napag-usapan. Magco-commute na lang sana ako pero tinawagan ni mama si Kelvin para sunduin ako at dahil Linggo at wala itong pasok ay mabilis naman itong sumunod."Mag-iingat ka doon. Huwag magpapalipas ng gutom. Saka lakasan mo alarm mo nang magising ka kaagad, tulog mantika ka pa naman. Baka palagi kang late sa trabaho kapag nagkataon. Habaan mo ang pasensya mo sa trabaho, tandaan mo mahirap magtrabaho na may hindi ka kasundo," sunod-sunod na paalala ni mama habang hawak ang dalawa kong kamay."Ma, she's old enough," ani ni Kelvin habang nagsasakay ng mga gamit ko. "Alam ko, pero this is her first time na magtrabaho at malayo sa amin ng matagal. Saka alam mo naman edad lang tumatanda dito sa ate mo," sagot ni mama na ikina-ismid ko. Akala ko pa naman concern siya sa akin kaya puro siya paalala. Iyon pala batang paslit pa ang tingin sa akin