All Chapters of Dangerous Man Series 1: Edwyn Patterson: Chapter 1 - Chapter 10

"Ano?!"Inis kong tinignan si Guen dahil sa sinabi niyang bad news. Parang gusto kong ipakain sa kanya ang mga papel na nasa ibabaw ng lamesa ko dahil sa sobrang inis."T*ngina mo ka ba?!" Nanggagalaiting sambit ko. Gusto ko siyang suntukin. Gusto ko siyang kalabuhin. Lahat-lahat gusto kong gawin sa kanya. "You are the one who ordered me to do an article about Mr. Tampungan! Tapos pababayaan mo ko!""I'm sorry, Raine," sambit niya at napayuko."G*go ka! Wala kang bayag!" sigaw ko dahilan para mapaangat siya ng tingin sa akin. Masama na ngayon ang tingin niya. Dapat ko lang sabihin iyon sa kanya dahil totoo naman.Boyfriend ko siya pero dahil sa ginawa niya sa aking pagbabaya ay hindi ko na siya boyfriend. Nakakag*go siya, eh. Siya ang boss ko sa pinagtatrabahuhan kong gumagawa ng article."What did you say?!" galit niyang tanong."Ang sabi ko wala kang bayag! After you ordered me to write about Mr. Tampungan that you didn't even have his consent so he filed a case against me tapos pab

"Tangina mo kang baliw ka! Pakawalan mo ko dito!"Paulit-ulit kong sigaw at sinisipa ang pinto kung saan ako kinulong ng baliw na iyon. Hanggang ngayon ay hindi ko maintindihan kung bakit ako kinukulong ng hayop na lalaking iyon. Wala naman akong ginawang kasalanan sa kaniya. Wala akong matandaan na ginawan ko siya ng masama.Napaupo ako sa sahig ng makaramdam na naman ako ng pangingirot sa aking pagitan ng dalawa kong hita."Hayop ka! Ipapakulong kita! Adult napping ka na nga! Rapist ka pa!" Umiiyak kong anas. Niyakap ko ang dalawa kong binti habang nakasubsob doon ang aking mukha at umiiyakWala na ang ipinagmamalaki kong ginto. Nakuha na ng iba! Ang sabi ko pa naman sa sarili ko na ibibigay ko lang ang ginto kong iningatan ko sa loob ng 28 years ko sa mundo tapos makukuha lang ng isang baliw? Bakit sa isang baliw pa!Nasa ganun akong posisyon ng marinig ko ang pagbukas ng pinto. Narinig ko ang mga yabag nito papalapit sa akin kaya umangat ang aking ulo at masamang tingin kaagad ang

"Bakit hindi ka pa naliligo?""Pakialam mo ba!" sigaw ko sa kanya.Kanina pa niya ako pinapaligo pero hindi ako sumusunod. Wala naman kasi akong damit pangpalit kaya paano ako maliligo nito?Ilang araw na din ako dito simula ng dalhin niya ako sa islang ito. Kaming dalawa na lang ang nandito. Wala na 'yung apat niyang kaibigan na pinaglihi din sa yelo. Nasobrahan yata ang paglilihi ng mga Mama nila sa kanila kaya ganun na lang sila kalamig at nakakatakot din sila… sobra."Hindi ba't gusto mong pakawalan kita?"Natigilan ako sa sinabi niya. Napag-usapan na nga namin pala ito ng nakaraang linggo bago ako no'n mawalan ng malay sa dagat."Hindi ba't gusto mong makawala sa akin? Kaya dapat magpakabait ka sa akin at sundin ang sinasabi ko," dagdag pa niya at pumunta siya sa closet upang kumuha ng damit.Hinagis niya ang damit na lingerie dress na naman. Iyan lang ang available na damit pangbabae dito sa bahay. Wala naman na akong lagnat pero hindi ako sanay na magsuot ng ganung damit. Kahit

Kinabukasan ay wala akong nakitang baliw sa bahay ng magising ako. Kundi ay mga iilang bantay lang na nakapalibot sa bahay na ito na mukhang binabantayan ako. ‘Tsaka may babaeng medy matanda dito. Siya ang nagluto ng almusal ko kanina."Hija, huwag mo ng gawin iyan. Baka kagalitan ako ni sir," sabi ni Manang pero hindi ako nakinig."Hayaan mo na ako, manang. Wala din naman po akong gagawin," anas ko."Oh, siya. Mukhang hindi naman kita mapipigilan. Punta lang ako sa kusina at magluluto na muna ako ng tanghalian natin," pagpaalam ni manang.Habang ako ay abala sa paglilinis. Wala kasi akong magawa kaya naisipan kong maglinis na lang ng bahay. Marunong naman ako ng gawaing bahay dahil maliit pa lang ako ay tinuturuan na kami ni Mama sa mga gawaing bahay. Tinutulungan ko si Manang na maglinis. Napapairap nanlang ako kapag pupunta ako sa isang sulok ng bahay ay nakasunod ang dalawang lalaki. Mga bodyguard saw sila kuno ng baliw. Mukhang pinapabantayan ako ni baliw habang wala siya dito.

"Hey!"Napalingon ako sa tumawag sa akin. Hanggang ngayon ay nandito pa din sila. Ang mga kaibigan ni baliw. Hindi ko sila nakakausap ng madalas dahil natatakot ako sa kanila. Mukha kasing papatayin ka nila oras na gumawa ka ng hindi nila nagustuhan."H-Hi, b-bakit? G-Gising na ba siya?" tanong ko dahil abala ako sa pagluluto.Umiling siya kaya tumango ako. Mga ilang araw na akong nag-aalala kay baliw dahil hanggang ngayon ay hindi pa din siya nagigising simula ng nagpakita siyang may tama ng bala.Uuwi na lang kasi pag-aalalahanin pa niya ako. Paano kaya kapag wala ako dito? Eh, 'di mamamatay na siya? Paano kapag tumakas na ako? Paano siya? Sino ang hihingi ng tulong? Sino ang tutulong sa kaniya?Natigilan ako ng mapagtanto ko ang iniisip ko. Bakit naman ako mag-aalala sa kanya? Eh, hindi ko naman siya kaano-ano. Hindi ko siya kamag-anak, pamilya, kaibigan, at iba pa.Tang ina! What if nahuhulog na pala ako ng unti-unti sa baliw na iyon? No way!Hindi pwede! Hindi!"Hmm, may problema