All Chapters of Married a Secret Billionaire: Chapter 881 - Chapter 890

Tahimik na nagsalita si Cordelia, “Tito Bond, nabasa na namin ang sinulat mo, gustong-gusto ito ni Zephyr. Nakakatulog lang siya pagkatapos magbuklat ng ilang pahina gabi-gabi!”Napakamot ng ulo si Jim sa niya at mukha siyang mapagpakumbaba nang ngumiti siya. “Ah, masyado niyo naman akong pinupuri. Maswerte lang akong nakita nila ako!”Tumawa si Cordelia. Ang tadhana ay palusot ng mga talunan, habang ang swerte ay mapagpakumbabang dahilan ng isang matagumpay na tao. Mukhang isang mapagpakumbaba at bukas na tao si Jim. Kaya pala nagpamangha niya si Janine na namumuno sa mundo ng negosyo. Siguro ay dahil magkatugma ang mga ugali nila. Mukhang simple at matapat si Jim, pero iniisip niya si Janine. Alam niyang namomroblema siya sa ilang proyekto kamakailan at umorder ng mga putaheng may simpleng lasa para sa kanya. Mahina ang likod ni Janine at madali siyang napapagod kapag nauupo nang matagal, kaya nagdala siya ng maliit na unan at nilagay ito sa likuran niya bago siya nagsabi n

Si Rowan ay naging visiting professor sa medical college ng Southeast Aciatic kamakailan at hindi pa siya nagpunta para tignan si Helene. Sa kabila nito, mahusay si Aurelia bilang espiya niya sa west palace. Minsan nakatayo si Victoria sa mataas na punto ng palasyo para obserbahan ang west palace gamit ng isang pares ng binoculars. Inisip niyang magwawala si Helene at sasaktan niya si Aurelia paminsan-minsan kaya niya siya kinulong roon. Inisip niyang maririnig niyang sumisigaw ng tulong si Aurelia o makikita niya siyang pinapahirapan para mabawasan ang pagkatao niya. Para bang lahat ay taliwas sa imahinasyon niya. Tahimik pa rin ang west palace. Nakikita ni Victoria na maayos ang lahat doon nila sa binoculars niya. Paminsan-minsan, lumilitaw si Aurelia sa front yard, pero mukha siyang masigla. Kahit na medyo pumayat siya, hindi siya mukhang pinapahirapan. Kumunot ang noo ni Victoria at kinagat niya ang labi niya sa inis. Saang parte siya nagkamali? Inaatake ng babaeng iy

Nang tinapik ni Helene ang likod ni Aurelia, sinubukan ni Aurelia na yakapin rin siya… kagaya ng pagyakap ng isang anak sa kanyang ina. “Tama na, shh,” mahinang sabi ni Helene. “Nandito ako, ayos lang yan…”“Mm!” Tumango si Aurelia at ngumiti nang totoo. “Princess Lene, poprotektahan mo ba ako?”“Oo.” Ngumiti si Helene nang di man lang nag-isip. “Bakit?”“K-Kasi ikaw ang anak ko.”“Princess Lene, tinabi ko na sa'yo, naroon ang anak mo!” Tinuro ni Aurelia ang unan nang nakangiti. Huminto si Helene bago siya nahihiyang ngumiti na para bang may napagtanto siya. Kinuha niya ang unan gamit ng isang kamay habang nakayakap naman kay Aurelia ang kabila kaya pareho silang nasa mga bisig niya. “Pareho!” malakas niyang sabi. “Pareho ko kayong anak!”Masayang tumawa si Aurelia habang binalot siya ng naiibang pakiramdam ng ligaya. Biglang may ingay sa pintuan. Tumayo si Aurelia sa pagkaalerto, pero nakapasok na ang taong iyon bago siya nakapunta. “Mr. Irwin!” Kuminang ang mga m

Sa Southeast Aciatic, sa secret chamber sa palasyo…Luminga-linga si Victoria sa pinto. Pagkatapos siguraduhing walang nasa likuran niya, sinabihan niya ang katulong na maghintay sa labas at palihim na pumasok. Nasa loob na si Carmella na nakatayo nang nakaharap sa pader. Nakasabit dito ang isang oil painting nila ng hari na si Martin. Ito ang taong naging hari si Martin. Masigla, dominante, at kampante rin siya. Nakasuot siya ng pormal na kasuotan at may korona sa ulo niya. Nakatayo siya sa likod ni Carmella na nakaupo sa harapan nang nakangiti. May dalawang araw sa buhay ni Carmella kung saan siya pinakamasaya—ang isa ay ang araw na pinanood niyang maging hari si Martin, at ang isa naman ay ang maging asawa niya. Dumating si Victoria sa likuran niya at mahinang tumawag, “Tita.”Nawala sa pagkakatulala si Carmella. “Tapos ka na?”“Wag kang mag-alala, Tita,” nakangiting sabi ni Victoria. “Kakatapos ko lang tawagan sina Suzanne at Joy. Nahanap na nila ang mag-asawa sa Meloria

Habang nakatulala pa rin si Aurelia, pinakita ng misteryosong tao sa likuran ni Alexander ang tunay niyang mukha. Tinakpan ni Aurelia ang bibig niya nang muntik na siyang tumili. “Wag kang masyadong magulat…” Sinusubukan rin ni Alexander na pigilan ang tawa niya. Paanong di siya magugulat?Nang pumasok silang dalawa ngayon lang, inisip ni Aurelia na ang nakasunod kay Alexander ay isang… katulong!Tinignan niya si Neil mula ulo hanggang paa nang nanlaki ang mga mata. Nakasuot siya ng short-sleeved blouse at mahaba at makitid na palda—isang large-size na makitid na palda. Nakasuot pa siya ng bulaklaking sapatos at may headscarf. Kung hindi mo titignang maigi, iisipin mo lang na isa lang siyang katulong na malaki ang katawan! Ang katulong na may malaking katawan ay naglakad nang kumekembot ngayon lang!Namula ang mukha ni Aurelia. Nang nakita niya ang sama ng tingin ni Neil, hindi na niya napigilan ang sarili niya. Isang malakas na tawa ang nakatakas kasabay ng luha niya. “