Kabanata 887

Sa Southeast Aciatic, sa secret chamber sa palasyo…

Luminga-linga si Victoria sa pinto. Pagkatapos siguraduhing walang nasa likuran niya, sinabihan niya ang katulong na maghintay sa labas at palihim na pumasok.

Nasa loob na si Carmella na nakatayo nang nakaharap sa pader. Nakasabit dito ang isang oil painting nila ng hari na si Martin.

Ito ang taong naging hari si Martin. Masigla, dominante, at kampante rin siya. Nakasuot siya ng pormal na kasuotan at may korona sa ulo niya. Nakatayo siya sa likod ni Carmella na nakaupo sa harapan nang nakangiti.

May dalawang araw sa buhay ni Carmella kung saan siya pinakamasaya—ang isa ay ang araw na pinanood niyang maging hari si Martin, at ang isa naman ay ang maging asawa niya.

Dumating si Victoria sa likuran niya at mahinang tumawag, “Tita.”

Nawala sa pagkakatulala si Carmella. “Tapos ka na?”

“Wag kang mag-alala, Tita,” nakangiting sabi ni Victoria. “Kakatapos ko lang tawagan sina Suzanne at Joy. Nahanap na nila ang mag-asawa sa Meloria