บททั้งหมดของ บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่: บทที่ 361 - บทที่ 370

“พี่ชายของเจ้า อู่จั้งโหวหรือ?”หวังหยวนเลิกคิ้วแล้วหัวเราะเบา ๆ “เช่นนั้นข้าจะรอให้เขาพาคนมาช่วยเจ้า!”“เจ้า เจ้าคิดจะทำอะไร!”หงเยี่ยเริ่มกังวลเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เจ้าคิดจะใช้ข้าเป็นเหยื่อล่อ เพื่อหลอกพี่ชายของข้าหรือ!”“การใช้เจ้าเป็นเหยื่อล่อเป็นความคิดที่ดี!”ดวงตาของหวังหยวนเป็นประกาย “แม่นางหงเยี่ย ขอบคุณที่บอกวิธีจัดการกับพี่ชายของเจ้า!”“เจ้า เจ้า...”หงเยี่ยน้ำตาไหล “ข้าแค่พูดเล่น พี่ชายของข้าไม่รักข้าเลย ต่อให้เจ้าจะฆ่าข้า เขาก็ไม่สนใจ! ข้ามาที่นี่เพื่อฆ่าเจ้า แค่ฆ่าข้าเพื่อระบายความแค้นในใจเจ้า แล้วไปเสียเถอะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่ชายข้า!”“เจ้าคิดว่าข้าเป็นคนโง่หรือ!”หวังหยวนกลอกตา “ในเมื่อพี่ชายของเจ้ารักเจ้ามาก และเจ้าก็ใส่ใจเขามาก ถือว่ามีความสัมพันธ์แบบพี่น้องทีแน่นแฟ้น ข้าจะใช้เจ้าเป็นเหยื่อล่อ!”“เจ้า เจ้า...”หงเยี่ยเลือดขึ้นหน้า หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรงด้วยความโกรธจัด!ในขณะนี้ นางรู้สึกว่าไม่มีใครในโลกที่จะเลวร้ายไปกว่าเจ้าโจรชั้นต่ำคนนี้หวังหยวนกล่าวว่า “เข้ามาจับแม่นางหงเยี่ยไปแขวนไว้ แล้วแจ้งพวกโจรว่า หากอู่จั้งโหวไม่มาภายในครึ่งชั่วย

แต่หวังหยวนกลับสั่งการโดยไม่สนใจนาง “ผิงเจี้ยน ควบคุมหน้าไม้ซ้ำ รอฟังคำสั่งของข้า ทหารผ่านศึกสวมชุดเกราะเกล็ดปลา จัดแนวโล่ป้องกัน แล้วใช้หน้าไม้จูเก่อ! พวกเจ้าสิบคนสวมชุดเกราะผ้าไปแนวหน้า!” ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ...ทหารผ่านศึกนำชุดเกราะเกล็ดปลา โล่ และหน้าไม้จูเก่อออกจากรถม้า เพื่อสร้างค่ายกล!ทหารผ่านศึกเกราะทมิฬที่นำโดยฉางเซิ่ง หยิบชุดเกราะผ้าออกมาสวมทีละคนเกราะทมิฬตัวเดิมของพวกเขาขาดรุ่งริ่ง หลังจากการทำศึกหลายครั้งเกราะผ้าเป็นอุปกรณ์หนักของทหารราบ เหมาะสำหรับการต่อสู้ระยะประชิดมากกว่าเกราะทมิฬ!ชุดเกราะเหล่านี้ล้วนมีคุณภาพดีเยี่ยม เป็นตัวอย่างที่กองทัพมอบหมายให้หวังหยวนนำไปปรับปรุง และจัดหาให้!ขุนพลในกองทัพเชื่อว่าเกราะเกล็ดปลาอ่อนแอเกินกว่าจะป้องกันได้ และเกราะผ้าก็หนักเกินไป ทำให้ไม่เหมาะสำหรับการใช้ในการต่อสู้จึงอยากจะขอให้หวังหยวน ผู้เก่งด้านงานฝีมือทดลองดัดแปลงชุดเกราะเหล่านี้ เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการต่อสู้ทันทีที่คนหกสิบคนสวมชุดเกราะ รัศมีของพวกเขาก็เปลี่ยนไปทันที!หงเยี่ยที่เพิ่งคิดว่าจะได้รับการช่วยเหลือ เริ่มหัวใจเต้นรัวทันทีทหารผ่านศึกเกราะทมิฬสวมชุดเกราะผ้า

นี่เป็นครั้งแรกที่ได้สวมชุดเกราะ มันจึงไม่พอดีตัวเองซะเลย และไม่รู้ว่าจะใช้ประโยชน์จากชุดเกราะนี้ให้ได้สูงสุดอย่างไรแต่ทหารราบเกราะหนัก และทหารผ่านศึกที่สวมชุดเกราะเกล็ดปลาสีดำนั้นแตกต่างกัน!ทักษะศิลปะการต่อสู้ของพวกเขาเหนือชั้นกว่าพวกโจรมาก ประสบการณ์ในสนามรบของพวกเขาก็เข้มข้นยิ่งนักด้วยชุดเกราะของพวกเขา การโจมตีจากหอกดาบที่พุ่งเข้ามาแทบไม่ได้สร้างความเสียหาย หรือสะทกสะท้านเลยสักนิดเขาเปลี่ยนมือวาดดาบยาวออกไปฟันโดนโจรภูเขาคนหนึ่งล้มลงกับพื้น ส่งเสียงครวญครางอย่างน่าอนาถโดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกทหาร พวกเขายอมจำนนต่อทหารม้าชาวหวง แต่เมื่อพวกเขาต่อสู้กับโจรเหล่านี้ พวกเขาก็ชกต่อยอย่างแรงไม่แสดงท่าทีขี้ขลาดแม้แต่น้อยเพียงครู่เดียว พวกโจรภูเขาก็พ่ายแพ้ราบคาบพวกโจรเกือบสามร้อยคนนอนกองอยู่กับพื้นส่งเสียงครวญครางอย่างน่าสังเวช ส่วนที่เหลือก็แยกย้ายหนีกันไปอย่างรวดเร็วฉางเซิ่งหยุดอู่จั้งโหว เขาล่าถอยออกไปอย่างคล่องแคล่ว!ทหารผ่านศึกเกราะทมิฬสองคนล้อมเขาไว้ อู่จั้งโหวล่าถอยไม่สำเร็จ เขาถูกฉางเซิ่งจับไว้ด้วยกระบวนท่าเดียว และถูกกดตัวไว้ใต้ม้าของหวังหยวน!“ไอคนแซ่หวัง ฆ่าข้าเลย แม้ว่

จากไกล ๆ ไป๋เฟยเฟยและผู้หญิงในชุดสีม่วงสวมเสื้อคลุมตัวใหญ่กำลังเดินอยู่ในหมู่บ้านรองหัวหน้าหงเยี่ยตกตะลึง ชายหนุ่มชุดขาวคนนั้นหล่อมาก หล่อกว่าเจ้าคนชั่วนี่เสียอีกป้าหงภรรยาของลุงหานซานกล่าวว่า “นายน้อยท่านนั้นบอกว่าเป็นเพื่อนของเจ้า อยากจะรอเจ้ากลับมาที่หมู่บ้าน ข้าจึงปล่อยให้พวกเขาไปอยู่ที่ห้องใหม่ของต้าหู่ เขาให้เงินมาตั้งห้าร้อยตำลึง!"เมื่อไป๋เฟยเฟยและผู้หญิงในชุดสีม่วงมาถึง ทั้งหมู่บ้านก็ตกตะลึงกันหมด!ไม่เคยเห็นคุณชายคุณหนูที่สวยเช่นนี้มาก่อน นางดูเหมือนคนที่มาจากสวรรค์เขาพูดจาไพเราะมีน้ำใจ ทำให้รู้สึกเหมือนได้เจอพระโพธิสัตว์หวังหยวนพูดอย่างจริงจัง "ทุกคนจำไว้นะ ในอนาคตไม่ว่าใครจะให้เงินเท่าไร ก็ไม่ควรให้คนนอกที่ไหนไม่รู้เข้ามาในหมู่บ้านนะ!"พวกเขาพบกันเพียงครั้งเดียว และไม่ได้สนิทสนมอะไรกัน แล้วเหตุใดพวกเขาจึงมารอเขาที่หมู่บ้านต้าหวังหมู่บ้านต้าหวังเป็นที่ตั้งตีดาบยาว ทำน้ำตาล และทำสบู่ด้วย!ไม่มีใครควรเข้ามาที่นี่ป้าหงรีบพูดทันที "เสี่ยวหยวน สถานที่สำคัญมีคนเฝ้าจับตาอยู่ ไม่ให้พวกเขาเข้าไปใกล้หรอก! ข้าก็ไม่ได้รับเงินเอาไว้ด้วย ข้ากลัวว่าเขาเป็นเพื่อนเจ้าจริง ๆ ป

ไป๋เฟยเฟยยิ้มและพูดต่อ "คนพวกนั้นจะเข้ามาติดต่อกับท่าน พวกเขาจะติดสินบนท่านให้ทุกอย่างที่ท่านต้องการ ทั้งเงินทองชื่อเสียงตำแหน่งและผู้หญิงสวย ๆ เพื่อใช้ท่าน หากล้มเหลวเอาตัวท่านมาไม่ได้ ก็จะฆ่าท่านทิ้งเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาในอนาคต”หัวใจของหวังหยวนสั่นไหว เรื่องนี้มันก็เป็นไปได้จริง ๆ ถ้าเขารู้ เขาคงจะทำตัวต่ำต้อยกว่านี้ไป๋เฟยเฟยมองไปที่เขาด้วยสายตาเคร่งเครียด "แม้ว่าพวกเขาฆ่าท่านไม่ได้ แต่ราชสำนักจะคิดอย่างไรกับท่าน หากพวกเขาได้ยินว่าพวกเขาได้ติดต่อกับท่านแบบนี้ ท่านรู้ไหมว่าอัครมหาเสนาบดีฝ่ายขวาที่มีอำนาจในราชสำนัก ไม่พอใจท่านเป็นอย่างยิ่ง!”หวังหยวนรู้สึกประหลาดใจ "ข้าไม่เคยใกล้ชิดติดต่ออัครมหาเสนาบดีฝ่ายขวามาก่อนเลยด้วยซ้ำ ข้าทำให้พวกเขาขุ่นเคืองเมื่อไหร่กัน"“ท่านหมิงถัน ท่านไม่จำเป็นต้องแสร้งทำเป็นแบบนี้ต่อหน้าข้าหรอก!”ไป๋เฟยเฟยกลอกตา "ไม่ว่าเรื่องที่ท่านทำลายกำแพง แบ่งปันที่ดินให้ชาวนา การเก็บภาษีที่ดินของเจ้าของที่และขุนนาง หรือการเอาชนะกองทัพชาวหวงที่แข็งแกร่งกว่าหนึ่งแสนนาย แถมท่านยังได้รับการสนับสนุนอย่างมากจากอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย ตอนนี้สมดุลอำนาจของฝ่ายขวากำลังเอนเอี