Share
บทที่ 361
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 362
“พี่ชายของเจ้า อู่จั้งโหวหรือ?”หวังหยวนเลิกคิ้วแล้วหัวเราะเบา ๆ “เช่นนั้นข้าจะรอให้เขาพาคนมาช่วยเจ้า!”“เจ้า เจ้าคิดจะทำอะไร!”หงเยี่ยเริ่มกังวลเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เจ้าคิดจะใช้ข้าเป็นเหยื่อล่อ เพื่อหลอกพี่ชายของข้าหรือ!”“การใช้เจ้าเป็นเหยื่อล่อเป็นความคิดที่ดี!”ดวงตาของหวังหยวนเป็นประกาย “แม่นางหงเยี่ย ขอบคุณที่บอกวิธีจัดการกับพี่ชายของเจ้า!”“เจ้า เจ้า...”หงเยี่ยน้ำตาไหล “ข้าแค่พูดเล่น พี่ชายของข้าไม่รักข้าเลย ต่อให้เจ้าจะฆ่าข้า เขาก็ไม่สนใจ! ข้ามาที่นี่เพื่อฆ่าเจ้า แค่ฆ่าข้าเพื่อระบายความแค้นในใจเจ้า แล้วไปเสียเถอะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่ชายข้า!”“เจ้าคิดว่าข้าเป็นคนโง่หรือ!”หวังหยวนกลอกตา “ในเมื่อพี่ชายของเจ้ารักเจ้ามาก และเจ้าก็ใส่ใจเขามาก ถือว่ามีความสัมพันธ์แบบพี่น้องทีแน่นแฟ้น ข้าจะใช้เจ้าเป็นเหยื่อล่อ!”“เจ้า เจ้า...”หงเยี่ยเลือดขึ้นหน้า หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรงด้วยความโกรธจัด!ในขณะนี้ นางรู้สึกว่าไม่มีใครในโลกที่จะเลวร้ายไปกว่าเจ้าโจรชั้นต่ำคนนี้หวังหยวนกล่าวว่า “เข้ามาจับแม่นางหงเยี่ยไปแขวนไว้ แล้วแจ้งพวกโจรว่า หากอู่จั้งโหวไม่มาภายในครึ่งชั่วย
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 363
โจรรีบวิ่งไปแจ้งข่าว!พวกโจรทั้งหมดต่างประหลาดใจไม่เข้าใจว่าเหตุใดนายท่านใหญ่ถึงไม่รีบไปช่วยเหลือนายท่านรองตอนนี้ แต่ต้องรออีกหนึ่งชั่วยาม“มากับข้า!”อู่จั้งโหวหันกลับมาด้วยสีหน้าซีดเซียวกลุ่มโจรรีบติดตามไป จนเดินตัวสั่นเทามาถึงหุบเขาด้านหลังมีโลงศพอยู่ทุกหนทุกแห่ง ซากศพจำนวนมากแขวนอยู่บนต้นไม้ และมีกะโหลกวางอยู่ตลอดทางแม้ในเวลากลางวันก็ยังรู้สึกขนลุก และทำให้หนาวสั่นไปตามกระดูกสันหลังพวกโจรทั้งหมดต่างตกตะลึง เหตุใดนายท่านใหญ่จึงพาพวกเขามายังสถานที่สุดหลอนแห่งนี้นี่คือป่าช้าบนภูเขา กลางคืนมีดวงไฟวิญญาณลอยไปทั่ว โจรบางคนเคยเจอผีที่นี่อู่จั้งโหวพาทุกคนไปยังส่วนลึกของถ้ำ เหล่าโจรต่างตกตะลึงความจริงๆ แล้วมีประตูสองบานในถ้ำ โดยมีแม่กุญแจทองแดงอันใหม่แขวนอยู่!อู่จั้งโหวหยิบกุญแจส่วนตัวออกมา แล้วไขเปิดประตูไม้หนาสองบาน!โจรทั้งหมดตกใจ!ภายในถ้ำเต็มไปด้วยชุดเกราะ คันธนู ลูกศร ดาบ และหอก ซึ่งทั้งหมดนี้มองเห็นได้ชัดว่าได้รับการดูแลรักษาเป็นประจำ!พวกโจรแตกตื่น!นายท่านใหญ่มีชุดเกราะ คันธนู ลูกศร และดาบมากมายถึงเพียงนี้ได้อย่างไร ทั้งหมดนี้เทียบได้กับขุนพลทหารชั้นยอดด้
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 364
แต่หวังหยวนกลับสั่งการโดยไม่สนใจนาง “ผิงเจี้ยน ควบคุมหน้าไม้ซ้ำ รอฟังคำสั่งของข้า ทหารผ่านศึกสวมชุดเกราะเกล็ดปลา จัดแนวโล่ป้องกัน แล้วใช้หน้าไม้จูเก่อ! พวกเจ้าสิบคนสวมชุดเกราะผ้าไปแนวหน้า!” ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ...ทหารผ่านศึกนำชุดเกราะเกล็ดปลา โล่ และหน้าไม้จูเก่อออกจากรถม้า เพื่อสร้างค่ายกล!ทหารผ่านศึกเกราะทมิฬที่นำโดยฉางเซิ่ง หยิบชุดเกราะผ้าออกมาสวมทีละคนเกราะทมิฬตัวเดิมของพวกเขาขาดรุ่งริ่ง หลังจากการทำศึกหลายครั้งเกราะผ้าเป็นอุปกรณ์หนักของทหารราบ เหมาะสำหรับการต่อสู้ระยะประชิดมากกว่าเกราะทมิฬ!ชุดเกราะเหล่านี้ล้วนมีคุณภาพดีเยี่ยม เป็นตัวอย่างที่กองทัพมอบหมายให้หวังหยวนนำไปปรับปรุง และจัดหาให้!ขุนพลในกองทัพเชื่อว่าเกราะเกล็ดปลาอ่อนแอเกินกว่าจะป้องกันได้ และเกราะผ้าก็หนักเกินไป ทำให้ไม่เหมาะสำหรับการใช้ในการต่อสู้จึงอยากจะขอให้หวังหยวน ผู้เก่งด้านงานฝีมือทดลองดัดแปลงชุดเกราะเหล่านี้ เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการต่อสู้ทันทีที่คนหกสิบคนสวมชุดเกราะ รัศมีของพวกเขาก็เปลี่ยนไปทันที!หงเยี่ยที่เพิ่งคิดว่าจะได้รับการช่วยเหลือ เริ่มหัวใจเต้นรัวทันทีทหารผ่านศึกเกราะทมิฬสวมชุดเกราะผ้า
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 365
“ปล่อยนายท่านรองของเรา ไม่อย่างนั้นเราจะต่อสู้ด้วยดาบและธนูจริง!”“คนสกุลหวังมองข้ามความหวังดีของคนอื่น พวกเรามีมากกว่าสามร้อยคน แต่พวกเจ้ามีน้อยกว่าหนึ่งร้อยคน!”“กำลังพูดไร้สาระอะไรกับพวกเขา เรามีชุดเกราะ ธนูและลูกธนู สามารถเอาชนะพวกมันได้!”โจรอีเซี่ยนเทียนแถวหน้าตะโกนหากยอมรับเงื่อนไขนี้ ต่อไปเมื่อพ่อค้าเดินทางผ่านมา ใครจะยอมจ่ายเงินอย่างเชื่อฟัง“ต่อสู้ พวกเจ้ากล้าหรือ!”สีหน้าของหวังหยวนเปลี่ยนเป็นเย็นชา “ต้าหู่ ฆ่าหงเยี่ย!”ตาแดงก่ำของเซี่ยซานหู่เบิกกว้าง “คนสกุลหวัง เจ้ากล้าดีอย่างไร!”หูเมิ่งอิ๋งในรถม้าก็ตกใจเช่นกัน นางไม่คิดว่าหวังหยวนจะออกคำสั่งเช่นนี้!“เจ้าโจรชั้นต่ำไร้ยางอาย เจ้า... กรี๊ด!”ใบหน้าสวยของหงเยี่ยซีดเผือด ก่อนที่นางจะพูดจบประโยค ต้าหู่ก็ขึ้นหลังม้า ใช้สันมือสับต้นคอนางจนหมดสติไปฉึก!ไม่เพียงแต่ทำให้นางหมดสติไปเท่านั้น ต้าหู่ยังจับเอวของหงเยี่ย แล้วใช้ดาบแทงเข้าไปต้าหู่ขี่ม้ากลับไป โดยไม่ดึงดาบราชวงศ์ถังออก ยังคงปักคาอยู่ที่ร่างหงเยี่ย!ศพของหงเยี่ยแกว่งไปมากลางอากาศ ดาบแทงเข้าไปในเอวทะลุหน้าท้อง เลือดสีแดงฉานหยดลงจากปลายดาบ“หงเยี่ย...”อู่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 366
นี่เป็นครั้งแรกที่ได้สวมชุดเกราะ มันจึงไม่พอดีตัวเองซะเลย และไม่รู้ว่าจะใช้ประโยชน์จากชุดเกราะนี้ให้ได้สูงสุดอย่างไรแต่ทหารราบเกราะหนัก และทหารผ่านศึกที่สวมชุดเกราะเกล็ดปลาสีดำนั้นแตกต่างกัน!ทักษะศิลปะการต่อสู้ของพวกเขาเหนือชั้นกว่าพวกโจรมาก ประสบการณ์ในสนามรบของพวกเขาก็เข้มข้นยิ่งนักด้วยชุดเกราะของพวกเขา การโจมตีจากหอกดาบที่พุ่งเข้ามาแทบไม่ได้สร้างความเสียหาย หรือสะทกสะท้านเลยสักนิดเขาเปลี่ยนมือวาดดาบยาวออกไปฟันโดนโจรภูเขาคนหนึ่งล้มลงกับพื้น ส่งเสียงครวญครางอย่างน่าอนาถโดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกทหาร พวกเขายอมจำนนต่อทหารม้าชาวหวง แต่เมื่อพวกเขาต่อสู้กับโจรเหล่านี้ พวกเขาก็ชกต่อยอย่างแรงไม่แสดงท่าทีขี้ขลาดแม้แต่น้อยเพียงครู่เดียว พวกโจรภูเขาก็พ่ายแพ้ราบคาบพวกโจรเกือบสามร้อยคนนอนกองอยู่กับพื้นส่งเสียงครวญครางอย่างน่าสังเวช ส่วนที่เหลือก็แยกย้ายหนีกันไปอย่างรวดเร็วฉางเซิ่งหยุดอู่จั้งโหว เขาล่าถอยออกไปอย่างคล่องแคล่ว!ทหารผ่านศึกเกราะทมิฬสองคนล้อมเขาไว้ อู่จั้งโหวล่าถอยไม่สำเร็จ เขาถูกฉางเซิ่งจับไว้ด้วยกระบวนท่าเดียว และถูกกดตัวไว้ใต้ม้าของหวังหยวน!“ไอคนแซ่หวัง ฆ่าข้าเลย แม้ว่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 367
หงเยี่ยขมวดคิ้วไม่พอใจเขารู้นิสัยน้องสาวตัวเอง อู่จั้งโหวจึงเตือนด้วยความกังวล "อย่าคิดหนีกลับมาเด็ดขาด ถ้าเขาโกรธขึ้นมาเจ้าตายแน่ เขาไม่ใช่คนดี!"หงเยี่ยพยักหน้าไม่คัดค้านสิ่งที่พี่พูด: ไอเลวนี้ไม่ใช่คนดีแน่นอนสิบห้านาทีต่อมา พี่น้องไม่อยากแยกจาก แต่พวกเขาก็ต้องบอกลากันอยู่ดี!ขบวนรถม้าออกเดินทาง หงเยี่ยติดตามหวังหยวนไปยังหมู่บ้านต้าหวัง เพื่อเป็นตัวประกันระยะยาวอู่จั้งโหวมองดูรถม้าออกไป ยืนนิ่งอยู่ที่นั่นเหมือนรูปปั้นพวกโจรภูเขาที่เหลือรวมตัวกัน รวมถึงเซี่ยซานหู่ที่เพิ่งมาถึงเซี่ยซานหู่พูดปลอบใจ "หัวหน้า ท่านไม่ต้องกังวลหรอกนะ ท่านอาจารย์เป็นคนดีเหมือนพระโพธิสัตว์ ที่ข้าเคยสัมผัสมาก่อน เขาดีกับพวกน้องชายมาก เขาจะไม่ทำร้ายรองหัวหน้าแน่นอน!"“คนดีมีเมตตาดั่งพระโพธิสัตว์!”มุมปากของอู่จั้งโหวกระตุก "เจ้าเก้า รองหัวหน้าและข้าไม่ฟังคำเตือนของเจ้า เป็นสาเหตุที่เราต้องมาจบลงแบบนี้ ข้าขอโทษเจ้าด้วย!"“หัวหน้า ข้ารับไว้ไม่ได้!”เซี่ยซานหู่รีบกล่าวทันที "ข้าสูญเสียหัวหน้าด้วยน้ำมือของท่านอาจารย์ ข้าจึงเข้าใจว่าเขาน่ากลัวขนาดไหน!"อู่จั้งโหวขมวดคิ้วพยักหน้าทันใดนั้นพวกโจรที่เ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 368
จากไกล ๆ ไป๋เฟยเฟยและผู้หญิงในชุดสีม่วงสวมเสื้อคลุมตัวใหญ่กำลังเดินอยู่ในหมู่บ้านรองหัวหน้าหงเยี่ยตกตะลึง ชายหนุ่มชุดขาวคนนั้นหล่อมาก หล่อกว่าเจ้าคนชั่วนี่เสียอีกป้าหงภรรยาของลุงหานซานกล่าวว่า “นายน้อยท่านนั้นบอกว่าเป็นเพื่อนของเจ้า อยากจะรอเจ้ากลับมาที่หมู่บ้าน ข้าจึงปล่อยให้พวกเขาไปอยู่ที่ห้องใหม่ของต้าหู่ เขาให้เงินมาตั้งห้าร้อยตำลึง!"เมื่อไป๋เฟยเฟยและผู้หญิงในชุดสีม่วงมาถึง ทั้งหมู่บ้านก็ตกตะลึงกันหมด!ไม่เคยเห็นคุณชายคุณหนูที่สวยเช่นนี้มาก่อน นางดูเหมือนคนที่มาจากสวรรค์เขาพูดจาไพเราะมีน้ำใจ ทำให้รู้สึกเหมือนได้เจอพระโพธิสัตว์หวังหยวนพูดอย่างจริงจัง "ทุกคนจำไว้นะ ในอนาคตไม่ว่าใครจะให้เงินเท่าไร ก็ไม่ควรให้คนนอกที่ไหนไม่รู้เข้ามาในหมู่บ้านนะ!"พวกเขาพบกันเพียงครั้งเดียว และไม่ได้สนิทสนมอะไรกัน แล้วเหตุใดพวกเขาจึงมารอเขาที่หมู่บ้านต้าหวังหมู่บ้านต้าหวังเป็นที่ตั้งตีดาบยาว ทำน้ำตาล และทำสบู่ด้วย!ไม่มีใครควรเข้ามาที่นี่ป้าหงรีบพูดทันที "เสี่ยวหยวน สถานที่สำคัญมีคนเฝ้าจับตาอยู่ ไม่ให้พวกเขาเข้าไปใกล้หรอก! ข้าก็ไม่ได้รับเงินเอาไว้ด้วย ข้ากลัวว่าเขาเป็นเพื่อนเจ้าจริง ๆ ป
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 369
เท่ากันกับหวังหานซานที่มีเงินห้าหรือหกกว้านต่อเดือน ชีวิตก็อยู่ได้ไม่ลำบากอีกแล้วทหารผ่านศึกชุดเกราะทมิฬหัวเราะเบา ๆ อย่างเขินอายเล็กน้อย แต่ก็มีความสุขมากเช่นกันความอกตัญญูนั้นมีอยู่สามประการ ข้อที่หนักหนาสาหัสที่สุดก็คือการไม่มีทายาทไว้สืบสกุล ใครล่ะจะอยากอยู่เป็นโสด ถ้าได้มีเมียแล้วให้กำเนิดลูกตัวอ้วน ๆ ได้?"...เอาล่ะ ทุกคนไปทำธุระเถอะ ข้าจะไปหาแขกที่ไม่ได้รับเชิญ!"หลังจากพูดอีกนิดหน่อย หวังหยวนก็เดินไปหาพวกเขาทั้งสองไม่ให้ทหารผ่านศึกชุดเกราะทมิฬติดตามไปด้วย“เจ้าคนชั่ว แนะนำคนตั้งเยอะตั้งแยะ แต่เจ้าไม่แนะนำข้าเลย เจ้าดูถูกคนอื่น!”หงเยี่ยรู้สึกว่าตัวเองได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างออกไป ปากเล็ก ๆ นั่นบ่นงอนยืดยาวจนแทบจะแขวนหม้อน้ำมันไว้ได้แล้วชาวบ้านยังสงสัยอยู่ว่าสาวสวยคนนี้คือใคร แต่พวกเขาไม่ได้ถามออกไปพี่หยวนจะบอกสิ่งที่พวกเขาควรรู้ชาวบ้านเริ่มจัดที่พักและที่พักให้กับทหารผ่านศึกทั้งหลาย!ป้าหงยิ้มและพาหงเยี่ยและหูเมิ่งอิ๋งไปที่บ้านของหวังหยวนหลังจากที่พี่ชายซื่อหานพานางไป นางก็กังวลว่าเสี่ยวหยวนจะไม่มีใครดูแล แต่ตอนนี้มีหญิงสาวสองคนปรากฏตัวขึ้น คนหนึ่งสวยกว่าอีก
Latest chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1666
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1665
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1664
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1663
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1662
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1661
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1660
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1659
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1658
