จู่ ๆ ขุนนางคนหนึ่งก็ก้าวมาข้างหน้าอย่างรวดเร็วสีหน้าของเขาเคร่งขรึมอย่างยิ่งขณะกล่าวว่า “ฝ่าบาท ช่วงนี้มีคดีปล้นสะดมเกิดขึ้นบ่อยครั้งในหลายที่ ในตอนนี้ไม่มีเบาะแสที่จะแก้ไขเรื่องนี้ได้ แต่กระหม่อมได้ทราบข่าวหนึ่งมาพ่ะย่ะค่ะ!”“เอ๊ะ?”เมื่อได้ฟังดังนั้นสีหน้าของไป๋เจิ้นถังจึงจริงจังขึ้น ขณะถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เหตุใดเจ้าจึงกล่าวเช่นนี้?”“เพราะว่ากระหม่อมได้รับข่าวว่ากองคาราวานที่ถูกปล้นในช่วงนี้ได้พบกับกองคาราวานของหวังหยวนด้วย แต่พวกโจรไม่ได้ปล้นกองคาราวานของหวังหยวนเลย เลือกปล้นแต่ของคนอื่นเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ!”สีหน้าของขุนนางคนนั้นจริงจังมาก เขาขมวดคิ้วและพูดต่อว่า “กระหม่อมจึงคิดว่าบางทีหวังหยวนอาจอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้พ่ะย่ะค่ะ”“ถูกต้องพ่ะย่ะค่ะ!”สีหน้าของขุนนางหลายคนที่อยู่รอบตัวเขาก็เคร่งขรึมมากเมื่อได้ฟังดังนั้น พวกเขาพูดอย่างไม่พอใจ “กระหม่อมเองก็รู้สึกว่าเรื่องนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับหวังหยวนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ!”“หวังหยวนเปิดเส้นทางการค้ามาก่อน และสามารถขนส่งสินค้าไปยังสถานที่ต่าง ๆ ได้อย่างปลอดภัย บางทีเขาอาจไม่พอใจกับการขนส่งสินค้าได้เพียงอย่างเดียว

ไป๋เฟยเฟยพูดตรงประเด็นในทันทีหวังหยวนพยักหน้า “แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องเกี่ยวกับตระกูลเซิ่งเหล่านั้น ตอนนี้สถานการณ์อยู่ภายใต้การควบคุมแล้ว แต่ตระกูลเซิ่งจะยังมีการเคลื่อนไหวใหม่อีก และมันยากที่จะคาดเดาว่าการเคลื่อนไหวครั้งต่อไปจะเป็นอย่างไรใช่หรือไม่?”หลังจากไป๋เฟยเฟยได้ฟังแล้วก็หัวเราะ“พี่หวัง ไม่อาจซ่อนอะไรจากสายตาของท่านได้เลยจริง ๆ”คราวนี้ไป๋เฟยเฟยมาหาโดยยังคงปลอมตัวเป็นผู้ชายอยู่ เพราะการมาด้วยรูปลักษณ์นี้ ช่วยให้การโต้ตอบกับหวังหยวนสะดวกสบายยิ่งขึ้นเพราะหากนางมาในรูปลักษณ์หญิงสาวก็อาจจะถือว่าตนเองเป็นผู้หญิงโดยไม่รู้ตัว ซึ่งอาจทำให้มีความคิดมากมายในใจได้ต่างจากการมาเช่นนี้ ที่ทำให้วางตัวได้สบายกว่ามาก“การเคลื่อนไหวของตระกูลเซิ่งเป็นเพียงการยั่วยุเรา ความขัดแย้งในปัจจุบันยังไม่เพียงพอที่จะทำให้เกิดความบาดหมางกัน”“ดังนั้นพวกเขาจะดำเนินการหนักกว่าเดิม และอาจบานปลายไปสู่การฟ้องร้องที่เกี่ยวข้องกับความเป็นความตาย!”“ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่จะช่วยกระตุ้นให้เราบาดหมางกันได้!”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ ไป๋เฟยเฟยก็ตกตะลึง!“ความเป็นความตาย! อาจจะเป็น... ความเป็นความตายของคน

ไป๋เฟยเฟยพยักหน้า “ใช่เจ้าค่ะ นี่เป็นความคิดของหวังหยวนอย่างแน่นอน เขาต้องการทราบว่าตระกูลเซิ่งต้องการทำอะไรกันแน่ และจะใช้โอกาสนี้จัดการตระกูลเซิ่งให้ได้ในคราวเดียว!”ไป๋ชิงชางได้ฟังดังนั้นจึงพยักหน้า“เช่นนั้นนำเรื่องนี้ไปหารือกับท่านพ่อก่อนดีหรือไม่?”เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงจัง และเขาไม่กล้าตัดสินใจตามลำพัง เขาจึงอยากคุยกับพ่อของเขาโดยเร็วที่สุด!“ดีเลยเจ้าค่ะ เรื่องนี้ต้องปรึกษาหารือกันให้ดี!”ไป๋เฟยเฟยกล่าว จากนั้นไป๋ชิงชางก็ไปพบไป๋เจิ้นถังเพื่อแจ้งเรื่องเดียวกันนี้เมื่อไป๋เจิ้นถังได้ฟังแล้ว ปฏิกิริยาของเขาก็เหมือนกับไป๋ชิงชางในตอนแรก คือเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ!แต่กลับมีบางอย่างแปลก ๆ ผุดขึ้นมาในใจของไป๋เจิ้นถัง!“หากทำเช่นนี้ได้จริง ก็จะเผยให้เห็นข้อบกพร่องของตระกูลเซิ่งอย่างแน่นอน…”หลังจากที่ไป๋เจิ้นถังพูดจบ ไป๋เฟยเฟยและไป๋ชิงชางก็ยกยิ้มเช่นกัน!“ใช่แล้วขอรับท่านพ่อ เมื่อตระกูลเซิ่งเปิดเผยข้อบกพร่องออกมา เราก็จะจัดการกับพวกเขาได้ง่ายขึ้นมาก!”ไป๋ชิงชางหัวเราะ ใครจะคิดว่าพวกเขาจะแสร้งทำจริง ๆ!จากนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นก็จะง่ายขึ้น แล้วไป๋ชิงชางก็เริ่มว

“พี่หวัง ท่านพอจะมีวิธีใดในการขัดขวางพวกเขาหรือไม่?”ขณะนี้ไป๋ชิงชางถามขึ้นมา สิ่งที่เขาจะสื่อนั้นชัดเจนมากคือต้องการให้หวังหยวนช่วย!หวังหยวนยกยิ้มแล้วถามกลับว่า “เพียงแค่ถ่วงเวลาพวกเขางั้นหรือ?”พวกเขาได้ฟังแล้วก็ตกตะลึง!ไป๋เฟยเฟยและไป๋ชิงชางย่อมเข้าใจสิ่งที่หวังหยวนจะสื่อได้!ไม่คิดจะถ่วงเวลาและผัดวันประกันพรุ่ง แต่อยากจะ...กวาดล้างพวกเขา!ทั้งสองไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อน!เมื่อได้ฟังคำพูดของหวังหยวนจึงตกใจ!“พี่หวัง ท่านหมายความว่าอย่างไร…?”ไป๋ชิงชางถามตามตรง หวังหยวนได้ฟังแล้วก็ยกยิ้ม“ดังที่เจ้าคิดนั่นแหละ!”หวังหยวนไม่ต้องการให้อภัยตระกูลเซิ่ง เพราะตระกูลเซิ่งนี้ก่อปัญหามาโดยตลอด ความสงบสุขที่แท้จริงอาจเกิดขึ้นหากพวกเขาถูกกวาดล้าง!หวังหยวนจึงต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อกำจัดตระกูลเซิ่งให้สิ้นซาก!ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ลงทุนมาถึงที่นี่!“แม้ว่า… เรื่องนี้จะฟังดูน่าสนใจมาก แต่หากลงมือทำจริง ก็เกรงว่าจะทำได้ไม่ง่ายนักใช่หรือไม่?”ไป๋ชิงชางไม่รู้ว่าหวังหยวนกำลังคิดอะไรอยู่ แม้แต่ในสายตาของเขาก็ยังมองว่าเรื่องนี้จัดการได้ยาก!แต่หวังหยวนกล่าวว่า “ทั้งหมดเป็นเรื่องของความร

ขณะนี้ไป๋ชิงชางและไป๋เฟยเฟยกำลังรีบไปที่ห้องตำราของไป๋เจิ้นถัง“น้องสาว เจ้าคิดว่า...แผนการของหวังหยวนจะสำเร็จหรือไม่?”ไป๋ชิงชางยังคงมีความกังวลฉายแววในดวงตา“ข้าไม่คิดว่าพี่หวังจะโกหกเรา หลังจากที่ติดต่อกันมานานแล้วยังไม่แน่ใจอีกหรือ? หากเขาไม่ยินยอม ก็เกรงว่าเราจะไม่สามารถพิชิตดินแดนสามแคว้นได้อย่างง่ายดายถึงเพียงนี้หรอกเจ้าค่ะ”ไป๋เฟยเฟยเข้าใจสิ่งที่พี่ชายของตนกำลังคิดจึงตอบด้วยรอยยิ้มไป๋ชิงชางได้ฟังเช่นนั้นก็มีรอยยิ้มเช่นกัน“พูดมีเหตุผล...”ทั้งสองมาถึงห้องตำราหลวงแล้วเข้าไปพบไป๋เจิ้นถัง เพื่อบอกแผนการของหวังหยวนให้ไป๋เจิ้นถังฟังแต่หลังจากได้ฟังแล้ว สีหน้าของไป๋เจิ้นถังกลับค่อนข้างเปลี่ยนไป“ตระกูลเซิ่งจะรวมตัวกับเมืองหวงเพื่อจัดการกับเรา…”นั่นเป็นประเด็นที่ยุ่งยากสำหรับเรื่องนี้!แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขา แต่ไป๋เจิ้นถังยังคงมั่นใจ!ถ้าจะยึดดินแดนสามแคว้นไว้ก็ยังทำได้!เพราะพวกเขามีป้อมปราการเป็นภูเขาขนาดใหญ่ที่คอยปกป้องจากข้าศึก!ยิ่งไปกว่านั้นคือตระกูลไป๋ยังมีทหารมากถึงหนึ่งแสนสองหมื่นนาย หากข้าศึกพยายามจะบุกยึดก็ยังสามารถสู้ได้!“ท่านพ่อ ถ้าเราทำต