All Chapters of บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่: Chapter 1181 - Chapter 1190

เขายังคงอยากจะลองดู!ดังนั้นหลังจากสั่งการกองทัพทหารม้าแล้ว เขาก็ออกจากเมืองหลวงทันที เพื่อมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านต้าหวังการกลับมาของหวังหยวนยังทำให้หลี่ซื่อหานและคนอื่น ๆ ถอนหายใจด้วยความโล่งอกแม้ว่าจะไม่มีอันตรายใด แต่หวังหยวนก็รู้ดีว่ามีบางสิ่งที่เขาต้องเตรียมรับมือให้เร็วที่สุด!ตระกูลไป๋...ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับพวกเขาจะมีระยะห่างระหว่างกันแล้ว!เรื่องเช่นนี้ต้องวางแผนล่วงหน้า ไม่อาจล่าช้าได้!ตระกูลไป๋ต้องการจัดการกับเขา แม้ว่าจะยังไม่เกิดขึ้นตอนนี้แต่มันจะเกิดขึ้นในอนาคต เขาสามารถมองเห็นความมุ่งมั่นของไป๋เจิ้นถังได้จากการกระทำของเขาคิดอยากจะควบคุมเขาไว้ในกำมือ!ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่ไป๋เจิ้นถังจะสามารถมั่นใจเรื่องความปลอดภัยของอาณาจักรต้าเป่ยได้ ในกรณีนี้หวังหยวนจะต้องเตรียมรับมือกับเรื่องนี้ให้ดี!ไป๋ชิงชางมาถึงที่นี่ด้วยสีหน้าลำบากใจเพราะหวังหยวนเป็นคนให้คำแนะนำแก่พวกเขา แต่ตอนนี้สถานการณ์กลับกลายเป็นเช่นนี้ พูดตามตรงคือเขาแทบไม่มีหน้ามาเจอหวังหยวนด้วยซ้ำ!“พี่หวัง ขอโทษด้วยจริง ๆ ข้า…”ไป๋ชิงชางยังคงเป็นคนที่ค่อนข้างซื่อสัตย์ แต่เขาขาดความโหดเหี้ยมในฐานะฮ่อง

หลังจากที่เซียวฉู่ฉู่หายตกตะลึงนางก็หัวเราะทันที“ถูกต้อง มันไม่ง่ายเลยที่จะจับเขาไว้ได้ ในเมื่อครั้งนี้เขาเลือกที่จะมาเยือนเมืองหวงของเรา ก็แสดงว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นเป็นแน่!”หลังจากที่เซียวฉู่ฉู่พูดจบ อ๋องหลงซีก็กล่าวเสริม“ไทเฮา มีเพียงสองผลลัพธ์เท่านั้น ผลลัพธ์แรกคือการโน้มน้าวให้เราล่าถอย และอีกผลลัพธ์คือมาเพื่อเจรจาความร่วมมือ!”หลังจากที่อ๋องหลงซีพูดจบแล้ว เซียวฉู่ฉู่ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ข้าอยากจะเลือกทางเลือกที่สองมากกว่า!”“ถ้าหวังหยวนโน้มน้าวให้เราถอยทัพ ก็คงจะไม่กล้าทำเช่นนั้นในเวลานี้หรอก!”“เพียงแต่ความร่วมมือที่ว่านั้น...จะเป็นอย่างไร?”มีความสงสัยฉายแววในดวงตาของเซียวฉู่ฉู่ เพราะท้ายที่สุดก็มีสองทาง!ทางที่หนึ่งคือการร่วมมือกับตระกูลเซิ่ง หากมีความขัดแย้งระหว่างตระกูลไป๋และหวังหยวน ก็เป็นไปได้ที่จะแก้ปัญหาเรื่องตระกูลไป๋ได้!หรือบางทีตระกูลไป๋และหวังหยวนอาจร่วมมือกันเพื่อจัดการกับตระกูลเซิ่งทั้งสองสถานการณ์ล้วนเป็นไปได้ในสายตาของนาง!“ไทเฮา หวังหยวนแอบเข้ามาในเมืองหลวงแล้ว คิดว่าอีกไม่นานเขาน่าจะเข้ามาในวังหลวงวัง พวกรออีกสักพักได้เลยพ่ะย่ะค่ะ”อ๋องหลงซี

เช่นเดียวกับตอนที่ต้าเย่รุ่งเรืองถึงจุดสูงสุดจนมีอาณาจักรหลายร้อยอาณาจักรต้องเกรงใจ อย่างแย่ที่สุดก็แค่ยกทัพกลับมาที่นี่ และจะไม่ส่งผลกระทบมากนักแต่ตระกูลไป๋นั้นแตกต่างออกไป!“ไทเฮา การเดาของท่านไม่เลวเลย ใช่แล้ว ตระกูลไป๋คิดจะทำเช่นนั้นจริง”“ข้าเองก็... ไม่มีทางเลือกเช่นกัน อย่างน้อยเขาก็แสดงความตั้งใจว่าจะโจมตีข้าแล้ว หากเขาควบคุมดินแดนทั้งเก้าด้วยกองทัพของเขา ข้าจะไม่ยิ่งตกอยู่ในอันตรายกว่านี้อีกหรือ!”“หากข้าไม่ป้องกันตัวเอง ก็ย่อมถูกฟ้าดินลงโทษ ข้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเลือกที่จะเป็นอิสระ”โลกนี้ซับซ้อนยิ่ง และหัวใจมนุษย์ก็เป็นเช่นนั้นหวังหยวนไม่ต้องการเป็นอิสระเลย เขาแค่อยากใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเท่านั้นแต่ใครจะคิดว่าตระกูลไป๋จะคิดมากถึงเพียงนี้ ซึ่งทำให้เขา...ไม่มีทางเลือก!“เข้าใจแล้ว พวกเราเห็นด้วยกับเรื่องนี้ แต่จะทำลายตระกูลเซิ่งได้อย่างไร?”ในขณะนี้เซียวฉู่ฉู่ถามอีกครั้งหวังหยวนพูดอย่างสงบ “มันง่ายดายยิ่งนัก ส่งทหารม้าสองหมื่นนายออกไปโจมตีตระกูลเซิ่งในชั่วข้ามคืน”“ส่วนคนอื่นแสดงละครกับตระกูลไป๋”“เมื่อถึงเวลานั้น หากพวกท่านและข้าร่วมมือกัน ตระกูลเซิ่งจ

เมื่อคิดได้ดังนั้น สีหน้าของเซิ่งตงฉยงก็เปลี่ยนไปทันที!“ถอย... ถอยทัพด่วน!”สีหน้าของเซิ่งตงฉยงเปลี่ยนไปอย่างมาก จากเย่อหยิ่งกลับกลายเป็นตื่นตระหนก!แต่ไป๋ชิงชางกล่าวว่า “เซิ่งตงฉยง มันสายเกินไปแล้ว ข้าจะบอกให้ว่าตอนนี้พวกหวังหยวนคงได้เริ่มโจมตีอาณาจักรต้าอันของเจ้าแล้ว!”“และเจ้าก็ยกทัพหนีไปไม่ได้เช่นกัน เพราะกองทัพของอากู่ต๋ากำลังเดินทางมาที่นี่!”“เมื่อกองทัพที่แข็งแกร่งสองแสนนายรวมตัวกัน นั่นคือเวลาที่ตระกูลเซิ่งของเจ้าต้องล่มสลาย!”หลังจากที่ไป๋ชิงชางพูดจบ สีหน้าของเซิ่งตงฉยงก็กลายเป็นโกรธจัด!“สารเลว! เมืองหวงบังอาจทรยศ!”เซิ่งตงฉยงแทบจะบ้าคลั่งแล้ว!เขาไม่เคยคาดหวังเลยว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นนี้!“ในแง่ของมิตรภาพ พวกเจ้ากับเมืองหวง จะเปรียบเทียบกับเมืองหวงและหวังหยวนได้อย่างไร?”“ยิ่งกว่านั้น คือหากเมืองหวงร่วมมือกับเจ้าเพื่อเอาชนะข้าและหวังหยวนก็ยากมาก แล้วเหตุใดพวกเขาถึงจะยืนกรานช่วยเจ้าล่ะ?”“เซิ่งตงฉยง เจ้ากำลังขุดหลุมฝังตัวเอง!”ไป๋ชิงชางยกยิ้มแล้วพูดด้วยสายตาเย็นชา!กองทหารหนึ่งแสนนายของเขาขัดขวางการล่าถอยของกองทหารหนึ่งแสนนายของเซิ่งตงฉยงทันที!สงครามกำลังจะ

เป็นไปไม่ได้ที่ตระกูลเซิ่งจะพลิกสถานการณ์กลับมาได้ ดังนั้นตระกูลไป๋และเมืองหวงย่อมจะไม่ต่อสู้กับตระกูลเซิ่งจนตาย เพราะเป็นการสิ้นเปลืองกำลังมากเกินไป!หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้รับผลประโยชน์มากเกินก็จะไม่สมดุล!โดยเฉพาะสำหรับเมืองหวง หากสูญเสียกองกำลังมากเกินไปในการยึดครองเมืองก็จะไม่คุ้มค่า!และอาจจะถูกตระกูลไป๋แย่งไปแทน!ดูเหมือนว่าตระกูลเซิ่งยังคงมีโอกาสหลบหนี!“ใช่แล้ว ถ้าเจ้าคิดอย่างรอบคอบ ตระกูลไป๋และเมืองหวงจะทุ่มเทกำลังทั้งหมดเพื่อฆ่าเซิ่งตงฉยงหรือไม่?”“นอกจากนี้ เซิ่งตงฉยงยังเป็นคนที่มีความสามารถพิเศษด้วย ข้าเกรงว่าทั้งสองคนจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!”หลังจากที่หวังหยวนพูดเช่นนี้ เกาเล่อก็ไม่ปฏิเสธ!“เซิ่งตงฉยงมีพลังมากจริง ๆ ไม่ต้องพูดถึงฝีมือการต่อสู้ของเขา เพียงแค่ความสามารถในการบังคับบัญชากองทหารก็อยู่นอกเหนือการเข้าถึงของคนธรรมดาแล้ว!”“ยิ่งกว่านั้น คือเขามียอดฝีมือระดับปรมาจารย์มากมาย เราได้ตรวจสอบแล้วพบว่ามีเจ็ดหรือแปดคนที่ไม่ด้อยไปกว่าถังหม่างและต้าหู่!”เกาเล่อพูดด้วยสีหน้าหวาดเกรงแต่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “แม้ว่าพวกเขาจะไม่ทำลายล้างด้วยกำลังทั้งหมด และให้โอกาสเซ