All Chapters of Married At First Sight: Chapter 61 - Chapter 70

Maria's POV Gumaralgal ang boses niya nang magpaalam na sa lalaki, "J-Jacob... p-pasensiya ka na kung pinagdudahan k-kita." Napangiti lang si Jacob kasabay ng pag-iling nito, "Lahat tayo may mga trust issue, Maria. I trust no one, that's the reality. Goodluck sa'yo." Panghuling tulong na binigay ni Jacob sa kanya ang ihatid siya nito sa aiport at mula naman sa airport kapag nasa probinsya na siya, sasakay pa siya ng bus papunta sa bayan. Isang bangka naman ang maghahatid sa kanya papunta sa kanilang isla. Napuno ng kasiyahan ang puso niya nang tapikin siya ng lalaki kaya agad niya itong niyakap. Nang siya na lamang mag-isa, lumambong ang paningin niya habang binabagtas ang entrance area ng local aiport ng Manila. Nang lumingon siya sa likod niya, papaalis na rin ang sinasakyan ni Jacob kaya isang kaway pa ang ginawa niya bago tuluyang tumalikod. Napakapit siya nang mahigpit sa inuupuan nang pumaitaas na ang eroplano. Walang kaalam-alam ang kanyang pamilya sa biglaan niyang pag-uwi

"Nay Merla, si Moira ho?" excited niyang tanong. Sembreak ng second sem kaya siguradong nandito si Moira sa bayan. Ang babaeng iyon, bakit ni hindi man lang siya nito tine-text? Hindi rin ito matawagan."Sino ka?" Nagulat na tanong ng ina nito.Umikot siya sa harap ng babae at ubod sayang nagpa-cute pa rito. Slim na ang pangangatawan niya at maputi na rin siya. Nakalagay na sa baba ang dalawang kamay niya at panay ang pa-twinkle eyes niya rito. Naging alanganin tuloy ang ngiti nito nang taka siyang pagmasdan."Miss?" Malawak lang ang ngiti niya nang titigan ang babae, "Hmm...""Hoy, Moira! May naghahanap sa'yo. Sandali lang, ha?"Siguradong magugulat si Moira kapag nakita siya. Marami siyang ikukwento sa kaibigan at miss na niya ito. Tanging si Moira lang ang naging malapit sa kanya sa panahong minamata siya dahil sa katabaan at kapangitan niya."Those are just memories, bittersweet ones," napapangiting pagbabalik-tanaw niya. "Yes?" Lumaki ang pag-awang ng pintong kawayan nang buks

Benjamin's POV It's strange, but he's relieved that Venice has finally accepted him as more than a friend. Nang hapon ding iyon, matapos itong maihatid sa tinutuluyan nito, hinintay niyang malagay ng dalaga sa maleta nito ang mga pinamili bago niya ito hinatid ng airport. "I promise we'll be together again soon; just wait for me in Mindanao." Mabilis niya itong hinalikan sa pisngi. "See you, Venice." "Sure, Ben, hihintayin kita." Lumungkot ang mukha nito nang yakapin siya kasabay ng pamamasa ng mata nito. "Anyway, magkikita rin naman tayo and we'll live happily ever after, maybe." Napangiti siya sa pagiging vocal ng babae. Hindi muna siya umalis sa kinatatayuan hangga't hindi ito nawawala sa paningin niya. Ngayong nakaalis na si Venice, kailangan niyang ayusin ang sigalot nila ni Maria at ng Jacob na iyon. Agad niyang tinawagan ang isang tao niya para i-meet ito dahil pinapabantayan niya si Jacob. May misyon din siyang gagawin sa isla ni Maria sa susunod na mga araw. Makalipas

Maria's POV "Kung hindi dahil sa tulong ni Jacob, hindi maipapatayo ang mga kabahayan dito." Naiiyak na naman ang nanay niya nang mabanggit ito. "Mas gumanda nga lalo. Kailan ba ang punta niya rito, anak, para naman makapagpasalamat ang lahat sa kanya?" Kahit siya'y walang alam. Halos isang linggo na niyang hindi makontak si Jacob. Natatakot pa rin siya kay Benjamin dahil sa pakialamerong Blake na 'yon. Siguradong naibigay na nito ang video kay Benjamin. "Anak, ang lalim naman ng iniisip mo." Sa rami ng problemang kinasasangkutan, hindi niya ipapaalam sa magulang ang mga ito, "Ok lang ako, Nay, nalulungkot lang kasi napahinto ako ng pag-aaral." Hindi niya alam kung ano ang plano ni Jacob para matulungan siya. Panibagong kontrata na naman ba ang pipirmahan niya? Sa ginawa nitong pagtulong sa tribo niya, alam niyang may kapalit ito kahit pa may tulong din sa mayor nila. Mas lamang pa rin ang naiambag ni Jacob sa maliit nilang bayan. Mas gumanda pa nga dahil dumagdag sa imprastraktu

Maria's POV "Anak alam kong masama ang loob mo dahil sa pamimilit namin ng tatay mo na tanggapin mo si Polding pero—" Napalingon siya sa nanay niya at mabilis itong sinagot, "May punto naman kayo ni Tatay, Nay. Sa totoo lang, naging magulo ang buhay ko nang mapadpad ako sa Maynila." Ngunit hindi siya sumuko pero nabigo siya. Masyado siyang nag-focus sa paghihiganti kay Benjamin na nakalimutan na niyang ang pangarap pala niya ang naging dahilan kung bakit nagpupursige siyang mapabilang sa scholarship. Kaso lang.... huli na, eh. Hindi na maibabalik ang lahat ng nangyari. Dumating pa siya sa puntong ipinagkaloob ang sarili sa lalaking hindi naman siya pinanagutan. Tama nga siguro ang tatay niya. "Mabuting tao si Polding, Nay, pero kung sakaling maikasal nga kami ng legal, kukunin ko kayo. Titira kayo ni Tatay kasama kami." Wala siyang pagmamahal sa lalaking 'yon pero dahil sa kinalulugmukang problema, baka nga patulan na niya ito kahit pa nagdadalawang-isip siya. "Tsaka—" "Maria!"