All Chapters of THE LONELY BILLIONAIRE AND HIS MAID: Chapter 41 - Chapter 50

[Amelia]NAPALUNOK siya sa sariling tanong sa sarili. Puro siya tanggi... Pero bakit parang nagsisinungaling lang siya sa sarili niya? Kung hindi pa siya hulog, bakit nasasaktan siya sa nakikita niya ngayon? Bakit siya nagseselos kung wala siyang pake at nararamdaman?Hinawakan niya ang dibdib.Bakit tumitibok 'to ng mabilis dahil sa amo niya? Tumingin siya sa amo niya at kay Pearl. Kinagat niya ang labi at nagyuko ng ulo.Kumpirmado. Hulog na nga siya....Hulog na hulog na!Malungkot siyang napangiti. Pasabi-sabi pa siya na hindi siya mahuhulog sa binata pero heto siya ngayon... nasasaktan.Pasabi-sabi pa siya na hindi sila pwede dahil maraming dahilan, pero bakit gusto niyang bawiin lang ng sinabi niyang 'yon?Wala naman siyang laban kay Pearl. Maganda na ito, mayaman pa. Eh siya? Ganda lang ang meron.Saka hindi naman talaga siya gusto ng amo niya dahil TRIP lang naman talaga siya nito. Sino ba siya para magustuhan? Tulad nga ng sabi ng amo niya, isa lang siyang hampaslupa, boba, t

[Amelia]PAREHO sila ng kalagayan.Mahal niya ang amo niya pero hindi siya mahal. Mahal siya ni Nelson pero hindi naman niya ito mahal.Kung pwede lang turuan ang puso ay gagawin niya. Syempre do'n siya sa lalaking mahal siya at hindi siya sasaktan, pero hindi natuturuan ang puso.Pumasok siya sa kwarto at do'n pinakawalan ang luha niya. Dati palagi niyang sinasabi na hindi siya magmamahal ng maaga dahil ayaw niya magaya sa nanay niya.Nagmahal ng maaga at maling lalaki ang pinili.Pero heto siya ngayon. Nagmahal ng maling lalaki....Sabagay, kung mamahalin din siya ng amo niya ay maling babae din siya para rito.Umiyak siya ng umiyak hanggang sa makatulog siya.Dumilat siya. Ramdam niya ang panlalagkit ng mukha niya dahil sa luha. Kumukulo ang tiyan niya dahil sa gutom. Hindi pa nga pala siya kumakain. Alas dyis na ng gabi.Humihikab na tumayo siya at nagpunta sa kusina. Natigilan siya ng mapansin na may bawas na ang mga niluto niya.Ibig sabihin ay kumain ang amo niya? Akalq niya ay

[Amelia]HINAWAKAN nito ang kamay niya at hinila siya sa tapat ng pinto. Ito ang pintuan na bawal pasukin, may nakalagay pa na 'DO NOT DISTURB THE PRINCESS OF THIS HOUSE. Naalala niya noon ng mapunta siya rito, katakot - takot na Damon ang nakaharap niya ng panahon na 'yon."Babe, meet my sister, Daisy." Kinuha ni Damon ang isang picture frame kung saan may magandang babae na sa tingin niya ay nasa disi-sais anyos palang. Tumingin si Damon ng nakangiti sa picture ng kapatid. "Daisy, meet my girlfriend, Amelia."Kita ang magkahalong emosyon sa mata ng binata. Pangungulila, pagmamahal, sakit at galit."My parents were dead including my little sister." Hindi maitago ang sakit sa boses ni Damon. "Simula noon nabuhay ang halimaw sa puso ko. Bakit nawala sila ng gano'n kadali sa akin? Bakit iniwan nila ako?" Tumalikod ito para itago ang luha sa mata. "Binabangungot ako gabi-gabi dahil sinisisi ko ang sarili ko, kung hindi ko sila sinama para tingnan ang property na binili ko ay hindi sila ma

[Amelia]"MASAYA ako para sa inyo ni Sir, Amelia. Nakikita kong malaki na ang pinagbago ni Sir ng dahil sa'yo." May ngiti na ngayon ang matanda.Nawala ang kaba sa dibdib niya. Akala niya ay kung ano ang sasabihin nito."Sana ay hindi kayo magkasakitan balang araw... Mahalin mo siya kahit sa mahirap na paraan..." Huling sabi nito bago naglakad paalis.Hindi niya namalayan ang pagtulo ng luha.Mahalin kahit sa mahirap na paraan...Bakit iba ang dating ng mga katagang 'yon sa kanya?Agad na pinahid niya ang luha ng makarinig ng yabag papalapit. Alam niya na ang nobyo 'to. Hinanda niya ang ngiti sa labi.Napangiti siya ng maramdaman ang pagyakap ni Damon sa bewang niya."Come on. I will take you to the special place where is my heart belong to until I met you." Bakas ang saya tinig ni Damon.Napangiti siya ng halikan ni Damon ang kamay niya."Ang ganda mo." Ani Damon.Simpleng papuri pero bakit halos magwala na ang puso niya sa tuwa?Kunwari ay umirap siya. "Alam ko. Magugustuhan mo ba ak

[Amelia]"ALAM mo ba ang pinapasok mo, Amelia?" Agad na tanong ng nanay niya ng makapasok sila sa maliit nilang kusina. Dahil wala silang upuan ay sa lapag sila naupo, kaya ngayon ay magkaharap sila. "Anak naman, alam natin pareho na kamumuhian ka ng lalaking 'yon sa oras na malaman n'yang ang ama mo ang dahilan ng pagkamatay ng pamilya niya—""Pero hindi naman niya alam, nay—" Isang sampal ang dumapo sa pisngi niya.Nagyuko siya ng ulo at mahinang napaiyak."Pinayagan kitang magtrabaho do'n dahil ang sabi mo ay gusto mo lang malaman kung ano na ang naging buhay ng kaisa-isang anak na naiwan ng pamilyang 'yon. H-Hindi ko sinabi sa'yo na mahalin mo siya." Nagsimula ng manginig ang boses ng nanay niya. Katulad ng mga nakaraang taon... Nagdurusa rin ang nanay niya sa nagawa ng tatay niya. Ilang taon itong umiyak at humingi ng tawad sa kasalanan na hindi naman nito ginawa."P-Patawad, Nay... Patawad po dahil... dahil hindi ko napigilan."Tumalikod ang nanay niya sa kanya at kita niya kung