[Amelia]"BABE?" Untag ni Damon sa kanya.Agad na ngumiti siya at pilit na inalis sa isip ang mapait at masakit na mga alaala kaugnay sa tatay niya.Maang na tumingin siya kay Damon ng makita ang singsing na sinuot nito sa daliri niya."P-Papakasalan mo na agad ako?" Tanong niya ng may hindi makapaniwala na ekspresyon sa mukha.Natawa ng malakas si Damon. "Bakit gusto mo ba?" Namula siya. Iniwas niya ang tingin at saka ngumuso. Malay ba niya na inaalok na pala siya ng kasal nito, at hindi lang niya narinig dahil lumilipad ang isip niya."This ring is a symbol of my undying love for you, Amelia. Binili ko 'yan dahil sabi ni Pearl ay sigurado na magugustuhan mo 'yan." Dinala ni Damon ang kamay niya sa labi nito. Hinalikan nito ang likod ng palad niya. "Date natin 'to pero bakit parang ang layo ng iniisip mo?" Nag iwas siya ng tingin. Kung dati ay walang emosyon ang kulay itim na mata nito, ngayon ay hindi na.May halo ba itong pagmamahal.Wala siyang nagawa kundi tingnan si Damon sa ma
[Amelia]"MASAYA ako para sa inyo ni Sir, Amelia. Nakikita kong malaki na ang pinagbago ni Sir ng dahil sa'yo." May ngiti na ngayon ang matanda.Nawala ang kaba sa dibdib niya. Akala niya ay kung ano ang sasabihin nito."Sana ay hindi kayo magkasakitan balang araw... Mahalin mo siya kahit sa mahirap na paraan..." Huling sabi nito bago naglakad paalis.Hindi niya namalayan ang pagtulo ng luha.Mahalin kahit sa mahirap na paraan...Bakit iba ang dating ng mga katagang 'yon sa kanya?Agad na pinahid niya ang luha ng makarinig ng yabag papalapit. Alam niya na ang nobyo 'to. Hinanda niya ang ngiti sa labi.Napangiti siya ng maramdaman ang pagyakap ni Damon sa bewang niya."Come on. I will take you to the special place where is my heart belong to until I met you." Bakas ang saya tinig ni Damon.Napangiti siya ng halikan ni Damon ang kamay niya."Ang ganda mo." Ani Damon.Simpleng papuri pero bakit halos magwala na ang puso niya sa tuwa?Kunwari ay umirap siya. "Alam ko. Magugustuhan mo ba ak
[SPG!]Damon length sprung out when he moved his boxer down. "Get ready, babe. I will claim you today, and you can't stop me because burying my length inside you has been one of my fantasies every night since I met you." Nag aalab ang mga tingin ni Damon habang punong-puno ng pagnanasa ang ang mga mata.Iniwas niya ang tingin sa kahabaan ni Damon. "Look at me, my Amelia." Pumaibabaw si Damon sa kanya at ipinantay ang mukha sa kanyang mukha. "Touch me, please." Paos sa sambit ng binata. Iginiya ng isang kamay ni Damon ang kamay niya sa pagkalalaki nito habang ang isang kamay nito ay nakatukod sa gilid ng ulo niya.Pulang-pula ang mukha niya ng mahawakan ang kahabaan ni Damon. Mainit-init ito, habang bahagya pang gumagalaw."A-Ang laki." Nahihiya n'yang sambit."Don't worry, babe. It will fit because it was made to be mine." Pulang-pula din ang mukha ng binata. Sa tuwing gagalaw ang kamay niya ay bahagya pa itong napapaungol.Dalawang kamay na ni Damon ang nakatukod sa magkabilang ulo n
[Amelia]"ALAM mo ba ang pinapasok mo, Amelia?" Agad na tanong ng nanay niya ng makapasok sila sa maliit nilang kusina. Dahil wala silang upuan ay sa lapag sila naupo, kaya ngayon ay magkaharap sila. "Anak naman, alam natin pareho na kamumuhian ka ng lalaking 'yon sa oras na malaman n'yang ang ama mo ang dahilan ng pagkamatay ng pamilya niya—""Pero hindi naman niya alam, nay—" Isang sampal ang dumapo sa pisngi niya.Nagyuko siya ng ulo at mahinang napaiyak."Pinayagan kitang magtrabaho do'n dahil ang sabi mo ay gusto mo lang malaman kung ano na ang naging buhay ng kaisa-isang anak na naiwan ng pamilyang 'yon. H-Hindi ko sinabi sa'yo na mahalin mo siya." Nagsimula ng manginig ang boses ng nanay niya. Katulad ng mga nakaraang taon... Nagdurusa rin ang nanay niya sa nagawa ng tatay niya. Ilang taon itong umiyak at humingi ng tawad sa kasalanan na hindi naman nito ginawa."P-Patawad, Nay... Patawad po dahil... dahil hindi ko napigilan."Tumalikod ang nanay niya sa kanya at kita niya kung
[Amelia]KUMIKINANG ang mga mata na humarap siya sa nobyo ng maramdaman ang yakap nito sa likuran niya."Akala ko ba libro ang narito? Ikaw ha, namimihasa ka na. Wala ka ng ginawa kundi pakiligin ako." Ang layo nito sa Damon na una n'yang nakilala."Masanay ka na, dahil pakikiligin kita hanggang sa pagtanda natin." Hinaplos ni Damon ang pisngi niya at tumingin ng puno ng pagmamahal sa kanya. "Palagi ko namang sinasabi sayo, di'ba? Hindi ako magsasawa na iparamdam sa'yo kung gaano ka kahalaga sa akin." Tumingkayad siya at hinalikan ang nobyo sa labi. "Thank you for that, babe." Aniya.Sumilay ang pilyong ngiti sa labi nito. "Sabay na tayong maligo—""Tse!" Aniya sabay irap. "Mahirap kang kasabay maligo, Damon! Inaabot tayo ng oras!"Kumalat ang malakas na halakhak nito sa kwarto dahil sa sinabi niya.Pagkatapos magbihis ay agad na pinatuyo niya ang buhok gamit ang blower. Hindi na siya naglagay ng lipstick sa labi, tanging polbo lang. Sigurado kasi siya na hahalikan siya ni Damon hangg
[Amelia]KANINA pa nakaalis si Damon. Siya naman ay patuloy sa pagbabasa ng mga librong binili nito para sa kanya.Tumayo siya at ibinagsak ang libro. Mabuti pa na umalis siya para bumili ng regalo para sa kapatid. Bakit ba hindi niya naisip na isang businessman ang nobyo niya? Marami itong inaasikaso at malamang ba busy ito.Mabilis siyang naligo at nag ayos. "Aling Marta, aalis lang po ako. May bibilhin lang." Paalam niya sa bagong kasambahay na pumalit sa kanya."Ma'am —""Aling Marta naman, sabi ko naman sa inyo, di'ba na Amelia lang ang itawag niyo sa akin?" Napakamot ang matanda sa ulo. "Pasensya na po, Ma'am — Amelia pala. Nakakahiya naman po kase.""Aling Marta naman, Amelia nga ang tawag mo sa'kin, pero nag-Po ka naman." Napailing siya. Mabait si Aling Marta. Kung si Miss Neil ay mukhang instrikta, ito naman ay hindi. Kapag wala siyang ginagawa ay palagi din siyang tumutulong dito para matapos agad nito ang gawain. Mabagal na rin kasi ang kilos nito dala ng katandaan.Hindi n
[Damon]TUMINGIN siya sa relong nasa bisig at napatiim-bagang.Siya man ang dahilan kung bakit nasa hospital ang ama ni Cassandra ay hindi niya magawang magtagal sa hospital lalo pa't hindi maalis sa isip niya si Amelia.Pilit na inalis niya ang pagkakayakap sa kanya ni Cassandra. "I'm sorry, Cassandra, but I have to go." Muli siyang tumingin sa relo. Damn! Hindi siya aabot sa dinner!"Damon!" He stopped walking when Cassandra shouted his name."I would never accept your reason. I'm your fiance and no one can break that even you. Sigurado ako na kahit si Tita ay gano'n ang gusto." Cassandra bravely looks at him with determination seen in her face.He frowned. "I don't care if you can't accept it, Cassandra. Marrying you is not part of my plan." Tumingin siya seryoso sa dalaga. "Actually, it will never be, even if my mother was alive.""Bumakas ang sakit sa mata ni Cassandra. Pero wala siyang pakialam.Yes. Cassandra was his fiance before. Ang mommy lang niya ang may gusto na pakasala
[Amelia]"WALA man sila ngayon dito, alam ko naman na masaya sila para sa akin." Nakatingin sa lapida ng ina na sambit ni Damon. "I'm sure magugustuhan ka ni Daisy kung nabubuhay siya ngayon."Gusto n'yang hilain ang kamay kay Damon at tumakbo palayo para pakawalan ang luha na kanina pa nagbabadyang mahulog mula sa mga mata niya."I'm grateful to have you in my life. If it wasn't for you. I might still be in the dark... Lonely and suffering..." Tumingala si Damon at ilang beses na bumuga ng hangin.Alam niya. Ramdam niya. Nagpipigil ng pag iyak ang nobyo niya."You're the reason why I'm sane, Amelia. You are the light in my dark and lonely world. You are the reason why I want to live in this damn world. You're the only reason for me in everything..."Hindi na niya kaya!Hinila niya ang kamay at tumakbo palayo kay Damon habang umaagos ang masaganang luha sa kanyang pisngi."Babe!"Hindi niya pinakinggan ang paulit-ulit na pagtawag ni Damon sa pangalan niya.Nang may nakita siyang puno a