All Chapters of Oath Of Vengeance: Chapter 1 - Chapter 7

Kumpara sa ibang magkakapatid, masasabi kong mas close kami ng kapatid ko. Though, sa aming dalawa, ako lang itong vocal sa lahat ng bagay. Palagi ko sa kanyang ikinukwento ang araw ko. Mas close ko nga si Ate kaysa kay Mama at Papa e. Kaya isang malaking dagok talaga sa buhay ko ang pagkawala niya.Mas gusto ko na tuloy takasan ang bahay naming puno ng memorya ng kapatid ko. Lalo na ang kuwarto naming dalawa. Mas ayos sa akin ang lumipat ng bahay para matakasan ang bangungot na dala ng pagkamatay ni Ate Aliyah. Hanggang ngayon, parang panaginip lang ang nangyari sa kanya.Every time I woke up in our room, titingnan ko muna ang kama ng kapatid ko para malaman kung totoo bang wala na siya. In the end, I'll always end up crying in so much pain.Hinalo ko ang niluluto kong sabaw matapos lagyan ng calamansi. Pagkatapos, pinatay ko na ang stove para ihain na iyon sa hapag. Nilabas ko na rin ang mga plato, kutsara at tinidor na pinahirapan pa ako bago ko sila nahanap. Sobrang dami kasing d

"Kumusta ang buhay natin, Maria Donnah Carbonell?" ani Alexis nang sagutin ko ang kanyang tawag sa aking telepono.I just finished washing the dishes when she called. Abala na ako ngayon sa pagpunas ng mga pinaghugasan ko. Nakaipit ang cellphone ko sa pagitan ng tainga ko't balikat habang pinakikinggan siya sa kabilang linya."Gabi na. Napatawag ka?" usal ko."Nangangamusta lang. Ano? Napatay mo na ba?"My eyes widened.Umakyat na si Clyde sa kanyang kuwarto at siguradong hindi niya naman maririnig ang sinabi ng kaibigan ko pero na-praning pa rin ako. Luminga-linga ako sa paligid bago sinaway si Alexis."Alexis! Anong sinasabi mo? I won't do that!""Ha? Ay hindi ba? Akala ko papatayin mo, te," sarkastikong sabi niya."Ayokong makulong dahil sa lalaking 'yon.""I thought you're willing to do anything? Hindi ba kasali 'yon?""Kung legal lang sana, Lex. Malamang, oo. Matagal na sanang patay ang hayop na 'yon.""Oh, e, sigurado ka na bang si Clyde nga ang rason? Baka naman hindi pa? Nako.

Sinara ko ang gate ng aming bahay. Pauwi na ako at may dalang isang bag na puno ng mga damit ko. I realized I only brought few of my clothes kaya kumuha na ako kanina bago nagpaalam sa mga magulang ko."Donnah?"Kumunot ang noo ko at napalingon sa lalaking tumawag. At first, I couldn't recognize who he was and was confused by how he knew my name. Hanggang sa bigla ko siyang nakilala."Rhaniel!" I called him happily.Rhaniel laughed and walked towards me. Kitangkita ko ang tuwa sa mga mata niya habang nakatingin sa akin."Kumusta ka? Ngayon lang kita ulit nakita rito, ah?" sabi ko.Rhaniel is one of my childhood friends. Magkakaibigan kaming tatlo nina Alexis. Sa parehong kindergarten, elementary, at high school din kami nag-aral kaya naman talagang malapit kami sa isa't isa. Nitong college lang kami hindi na masiyadong nakakapag-usap dahil sa pagiging busy.He's one of those guys na mapapatitig ka talaga sa angking kaguwapuhan. Nga lang, never akong nagka-crush sa kanya kahit pa noong