LOGINShare
Kabanata 7
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Oath Of Vengeance Kabanata 1
I never thought losing someone in your family would be this heartbreaking.Rinig na rinig ko ang matinding buhos ng ulan sa labas habang nakayuko ako at pinagmamasdan ang aking kapatid na nasa loob ng puting kabaong. Tila ba nakikiramay ang ulan sa kalungkutang namumutawi sa akin.“Donnah...” Mabilis kong pinahid ang mga nangingilid kong luha bago pa man iyon makita ng tumawag sa akin. I plastered a wide smile at my mother as if I wasn’t broken deep inside.“Mama...”My mother is still in her mid-40s. She always looks so young but right after what happened to my sister, it seems like she grew older so quick each passing day. Some white strands of her hair is now showing. She doesn’t even care anymore how she looks now, which was her always concern the past few weeks.Mom gave me a faint smile. Her eyes wandered around my face like she’s looking for something... like she’s thinking what’s on my mind."Magpahinga ka muna at kumain, anak. Limang oras ka nang nandito," sabi ni Mama.I sh
Oath Of Vengeance Kabanata 2
Kumpara sa ibang magkakapatid, masasabi kong mas close kami ng kapatid ko. Though, sa aming dalawa, ako lang itong vocal sa lahat ng bagay. Palagi ko sa kanyang ikinukwento ang araw ko. Mas close ko nga si Ate kaysa kay Mama at Papa e. Kaya isang malaking dagok talaga sa buhay ko ang pagkawala niya.Mas gusto ko na tuloy takasan ang bahay naming puno ng memorya ng kapatid ko. Lalo na ang kuwarto naming dalawa. Mas ayos sa akin ang lumipat ng bahay para matakasan ang bangungot na dala ng pagkamatay ni Ate Aliyah. Hanggang ngayon, parang panaginip lang ang nangyari sa kanya.Every time I woke up in our room, titingnan ko muna ang kama ng kapatid ko para malaman kung totoo bang wala na siya. In the end, I'll always end up crying in so much pain.Hinalo ko ang niluluto kong sabaw matapos lagyan ng calamansi. Pagkatapos, pinatay ko na ang stove para ihain na iyon sa hapag. Nilabas ko na rin ang mga plato, kutsara at tinidor na pinahirapan pa ako bago ko sila nahanap. Sobrang dami kasing d
Oath Of Vengeance Kabanata 3
I know I shouldn't feel guilty for what I did lalo na dahil hindi naman natuloy iyon. But no matter how much I ignore it, I clearly felt a bit of guilt in my heart.Honestly speaking, hindi ako dapat malambot kung ang gusto kong gawin ay maghiganti. Because I know if I'll be soft towards him, I won't succeed. I don't want that to happen kaya I reminded myself na he's the reason why my older sister died. Kapag naiisip ko iyon, napupuno ng poot ang puso ko. Nawawala ang guilt at napapalitan ng pagkagalit.Hindi pa ako sigurado kung siya ba talaga ang dahilan ngunit malakas ang kutob ko. Obviously dahil laging umiiyak ang kapatid ko dahil sa kanya."Mag-grocery ba pagkatapos mo mamili ng damit mo?" wika ko kay Clyde nang nasa loob kami ng kanyang sasakyan at patungo sa pinakamalapit na mall.Nakaupo siya sa tabi ko suot ang kulay pulang damit at grey cargo pants. He's also wearing his radiator and a cap to disguise himself."Ikaw bahala," walang pakialam niyang sagot.Abala siya sa pag-s
Oath Of Vengeance Kabanata 4
"Kumusta ang buhay natin, Maria Donnah Carbonell?" ani Alexis nang sagutin ko ang kanyang tawag sa aking telepono.I just finished washing the dishes when she called. Abala na ako ngayon sa pagpunas ng mga pinaghugasan ko. Nakaipit ang cellphone ko sa pagitan ng tainga ko't balikat habang pinakikinggan siya sa kabilang linya."Gabi na. Napatawag ka?" usal ko."Nangangamusta lang. Ano? Napatay mo na ba?"My eyes widened.Umakyat na si Clyde sa kanyang kuwarto at siguradong hindi niya naman maririnig ang sinabi ng kaibigan ko pero na-praning pa rin ako. Luminga-linga ako sa paligid bago sinaway si Alexis."Alexis! Anong sinasabi mo? I won't do that!""Ha? Ay hindi ba? Akala ko papatayin mo, te," sarkastikong sabi niya."Ayokong makulong dahil sa lalaking 'yon.""I thought you're willing to do anything? Hindi ba kasali 'yon?""Kung legal lang sana, Lex. Malamang, oo. Matagal na sanang patay ang hayop na 'yon.""Oh, e, sigurado ka na bang si Clyde nga ang rason? Baka naman hindi pa? Nako.
Oath Of Vengeance Kabanata 5
"Enough," malalim ang boses na sabi ni Clyde.I couldn't help but to smirk even more. Unti-unti kong tinanggal ang parehong braso ko sa kanyang batok. Lumayo ako sa kanya at hindi mapigilan ang pagkatuwa dahil nabaliktad ko na ang sitwasyong nilatag niya."Makakaalis ka na," Clyde said without looking at me."Pero ang contact lense ko?""You can find it tomorrow. Kapag wala ako.""Okay," nakangising saad ko.Hindi ako sigurado pero feeling ko, totoong may pagdududa siya sa akin. Kung paano nangyari iyon, ewan ko lang. Baka malala lang talaga ang trust issue niya sa mga tao. Gayon pa man, kailangan ko nang mag-ingat simula ngayon.The next day, I woke up very early and prepared all the things Clyde might need in his work. Siniguro kong nasa sasakyan na ang lahat ng gamit bago siya pumasok ng van."Dala mo ba lahat ng sinabi ko sa 'yo?" he asked as he sat down."Okay na lahat." Naupo ako sa upuan katabi lang ng kanya pagkatapos ay hinila ko na pasara ang pinto ng van.Ito ang unang bese
Oath Of Vengeance Kabanata 6
Sinara ko ang gate ng aming bahay. Pauwi na ako at may dalang isang bag na puno ng mga damit ko. I realized I only brought few of my clothes kaya kumuha na ako kanina bago nagpaalam sa mga magulang ko."Donnah?"Kumunot ang noo ko at napalingon sa lalaking tumawag. At first, I couldn't recognize who he was and was confused by how he knew my name. Hanggang sa bigla ko siyang nakilala."Rhaniel!" I called him happily.Rhaniel laughed and walked towards me. Kitangkita ko ang tuwa sa mga mata niya habang nakatingin sa akin."Kumusta ka? Ngayon lang kita ulit nakita rito, ah?" sabi ko.Rhaniel is one of my childhood friends. Magkakaibigan kaming tatlo nina Alexis. Sa parehong kindergarten, elementary, at high school din kami nag-aral kaya naman talagang malapit kami sa isa't isa. Nitong college lang kami hindi na masiyadong nakakapag-usap dahil sa pagiging busy.He's one of those guys na mapapatitig ka talaga sa angking kaguwapuhan. Nga lang, never akong nagka-crush sa kanya kahit pa noong
Latest chapter
Oath Of Vengeance Kabanata 7
"Don't you know who I am? Huh?"I closed my eyes when Franchezca shouted at me again. Nang dumilat ako, nakita kong nakatingin sa akin ang lahat gamit ang mga mapanghusga nilang tingin. That time, I felt like the whole world is against me. Wala akong nakitang kahit isang hindi naniniwala sa akusa ni Franchezca sa akin.Gusto kong matawa. Hindi ko malaman kung saan nila nakukuha ang logic nilang nagnakaw ako. Porque ba nasa akin, ninakaw ko na agad?Well, right now, the only thing that I can think of my mistake is I took it without permission. Pero ginawa ko lang naman iyon out of concern that someone might stole it. Hindi ko alam na sa ganito pala aabutin ang pagmamabuting loob ko.Minsan talaga mas maayos nang wala kang pakialam sa iba."Nagkakamali ka. Hindi ko ito ninakaw..." I trailed.Dali-daling lumakad palapit sa akin si Franchezca at hinablot sa kamay ko ang cellphone. Umawang ang aking labi sa kanyang ginawa."Shut up." She said. "Malinaw na malinaw! Ninakaw mo!""Kung ninaka
Oath Of Vengeance Kabanata 6
Sinara ko ang gate ng aming bahay. Pauwi na ako at may dalang isang bag na puno ng mga damit ko. I realized I only brought few of my clothes kaya kumuha na ako kanina bago nagpaalam sa mga magulang ko."Donnah?"Kumunot ang noo ko at napalingon sa lalaking tumawag. At first, I couldn't recognize who he was and was confused by how he knew my name. Hanggang sa bigla ko siyang nakilala."Rhaniel!" I called him happily.Rhaniel laughed and walked towards me. Kitangkita ko ang tuwa sa mga mata niya habang nakatingin sa akin."Kumusta ka? Ngayon lang kita ulit nakita rito, ah?" sabi ko.Rhaniel is one of my childhood friends. Magkakaibigan kaming tatlo nina Alexis. Sa parehong kindergarten, elementary, at high school din kami nag-aral kaya naman talagang malapit kami sa isa't isa. Nitong college lang kami hindi na masiyadong nakakapag-usap dahil sa pagiging busy.He's one of those guys na mapapatitig ka talaga sa angking kaguwapuhan. Nga lang, never akong nagka-crush sa kanya kahit pa noong
Oath Of Vengeance Kabanata 5
"Enough," malalim ang boses na sabi ni Clyde.I couldn't help but to smirk even more. Unti-unti kong tinanggal ang parehong braso ko sa kanyang batok. Lumayo ako sa kanya at hindi mapigilan ang pagkatuwa dahil nabaliktad ko na ang sitwasyong nilatag niya."Makakaalis ka na," Clyde said without looking at me."Pero ang contact lense ko?""You can find it tomorrow. Kapag wala ako.""Okay," nakangising saad ko.Hindi ako sigurado pero feeling ko, totoong may pagdududa siya sa akin. Kung paano nangyari iyon, ewan ko lang. Baka malala lang talaga ang trust issue niya sa mga tao. Gayon pa man, kailangan ko nang mag-ingat simula ngayon.The next day, I woke up very early and prepared all the things Clyde might need in his work. Siniguro kong nasa sasakyan na ang lahat ng gamit bago siya pumasok ng van."Dala mo ba lahat ng sinabi ko sa 'yo?" he asked as he sat down."Okay na lahat." Naupo ako sa upuan katabi lang ng kanya pagkatapos ay hinila ko na pasara ang pinto ng van.Ito ang unang bese
Oath Of Vengeance Kabanata 4
"Kumusta ang buhay natin, Maria Donnah Carbonell?" ani Alexis nang sagutin ko ang kanyang tawag sa aking telepono.I just finished washing the dishes when she called. Abala na ako ngayon sa pagpunas ng mga pinaghugasan ko. Nakaipit ang cellphone ko sa pagitan ng tainga ko't balikat habang pinakikinggan siya sa kabilang linya."Gabi na. Napatawag ka?" usal ko."Nangangamusta lang. Ano? Napatay mo na ba?"My eyes widened.Umakyat na si Clyde sa kanyang kuwarto at siguradong hindi niya naman maririnig ang sinabi ng kaibigan ko pero na-praning pa rin ako. Luminga-linga ako sa paligid bago sinaway si Alexis."Alexis! Anong sinasabi mo? I won't do that!""Ha? Ay hindi ba? Akala ko papatayin mo, te," sarkastikong sabi niya."Ayokong makulong dahil sa lalaking 'yon.""I thought you're willing to do anything? Hindi ba kasali 'yon?""Kung legal lang sana, Lex. Malamang, oo. Matagal na sanang patay ang hayop na 'yon.""Oh, e, sigurado ka na bang si Clyde nga ang rason? Baka naman hindi pa? Nako.
Oath Of Vengeance Kabanata 3
I know I shouldn't feel guilty for what I did lalo na dahil hindi naman natuloy iyon. But no matter how much I ignore it, I clearly felt a bit of guilt in my heart.Honestly speaking, hindi ako dapat malambot kung ang gusto kong gawin ay maghiganti. Because I know if I'll be soft towards him, I won't succeed. I don't want that to happen kaya I reminded myself na he's the reason why my older sister died. Kapag naiisip ko iyon, napupuno ng poot ang puso ko. Nawawala ang guilt at napapalitan ng pagkagalit.Hindi pa ako sigurado kung siya ba talaga ang dahilan ngunit malakas ang kutob ko. Obviously dahil laging umiiyak ang kapatid ko dahil sa kanya."Mag-grocery ba pagkatapos mo mamili ng damit mo?" wika ko kay Clyde nang nasa loob kami ng kanyang sasakyan at patungo sa pinakamalapit na mall.Nakaupo siya sa tabi ko suot ang kulay pulang damit at grey cargo pants. He's also wearing his radiator and a cap to disguise himself."Ikaw bahala," walang pakialam niyang sagot.Abala siya sa pag-s
Oath Of Vengeance Kabanata 2
Kumpara sa ibang magkakapatid, masasabi kong mas close kami ng kapatid ko. Though, sa aming dalawa, ako lang itong vocal sa lahat ng bagay. Palagi ko sa kanyang ikinukwento ang araw ko. Mas close ko nga si Ate kaysa kay Mama at Papa e. Kaya isang malaking dagok talaga sa buhay ko ang pagkawala niya.Mas gusto ko na tuloy takasan ang bahay naming puno ng memorya ng kapatid ko. Lalo na ang kuwarto naming dalawa. Mas ayos sa akin ang lumipat ng bahay para matakasan ang bangungot na dala ng pagkamatay ni Ate Aliyah. Hanggang ngayon, parang panaginip lang ang nangyari sa kanya.Every time I woke up in our room, titingnan ko muna ang kama ng kapatid ko para malaman kung totoo bang wala na siya. In the end, I'll always end up crying in so much pain.Hinalo ko ang niluluto kong sabaw matapos lagyan ng calamansi. Pagkatapos, pinatay ko na ang stove para ihain na iyon sa hapag. Nilabas ko na rin ang mga plato, kutsara at tinidor na pinahirapan pa ako bago ko sila nahanap. Sobrang dami kasing d
Oath Of Vengeance Kabanata 1
I never thought losing someone in your family would be this heartbreaking.Rinig na rinig ko ang matinding buhos ng ulan sa labas habang nakayuko ako at pinagmamasdan ang aking kapatid na nasa loob ng puting kabaong. Tila ba nakikiramay ang ulan sa kalungkutang namumutawi sa akin.“Donnah...” Mabilis kong pinahid ang mga nangingilid kong luha bago pa man iyon makita ng tumawag sa akin. I plastered a wide smile at my mother as if I wasn’t broken deep inside.“Mama...”My mother is still in her mid-40s. She always looks so young but right after what happened to my sister, it seems like she grew older so quick each passing day. Some white strands of her hair is now showing. She doesn’t even care anymore how she looks now, which was her always concern the past few weeks.Mom gave me a faint smile. Her eyes wandered around my face like she’s looking for something... like she’s thinking what’s on my mind."Magpahinga ka muna at kumain, anak. Limang oras ka nang nandito," sabi ni Mama.I sh
