All Chapters of The Billionaire's Forgotten Wife: Chapter 1 - Chapter 10

Nickandra Nicole's POV Nakatayo ako ngayon sa harap ng aking full-length body mirror upang pagmasdan ang aking kabuuang ayos. My height is five feet eight inches kaya naman kitang-kita ko ang kabuuan ko mula sa malaki at mahabang salamin. Nakasuot ako ng isang kulay pulang large size blouse at itim na mahabang paldang tinernuhan ng isang kulay brown na makapal na sandals. Matapos kong mapagmasdan ang aking sarili ay naglakad naman ako papalapit ng aking vanity chair at doon naupo. Kaagad kong itinunghay ang aking mukha sa aking vanity mirror upang pagmasdan naman mula sa malapit ang ayos ng aking buong mukha. Mayroon akong kulay gatas na kutis, hugis arched na mga kilay, mahabang mga pilikmata, hugis almond at kulay asul na mga mata, matangos na ilong, at mapula at manipis na labi. Ngunit kinailangan kong baguhin ang ilan sa aking mga panlabas na kaanyuan kaya naman ilang linggo rin akong namalagi sa isang beach upang maging kulay kahoy ang aking balat at kinailangan ko ring gumam

Nickandra Nicole's POV Isang linggo na ang lumipas simula nang makapasa ako sa interview at matanggap ako bilang personal assistant ni Greg, at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na ako ang napili ng management nila. Sobrang dami talaga kasing nag-apply kaya nang makita ko kung gaano kami kadami ay mabilis akong nawalan ng pag-asa ngunit nagdasal pa rin ako at abot langit ang aking pasasalamat nang tawagan nila ako at sabihing sa libo-libong nag-apply ay ako ang bukod tanging napili nila upang maging P.A ni Greg.Sa isang linggo kong pagtatrabaho kay Greg ay hindi ako nahirapan, dahil kahit sa 12 months lang na pinagsamahan at relasyon namin noon ay lubos na kaagad naming nakilala ang isa't-isa. Noon pa kasi talaga ay ako na talaga ang nag-aayos at nag-iintindi ng mga gamit niya. Kagaya ngayon, nandito ako sa kanyang penthouse habang siya ay natutulog pa rin dahil mamayang ala-una pa naman ng hapon ang lakad namin. Pagkapasok ko pa lang kanina ay hindi na ako nagulat

Nickandra Nicole's POVNagulat ako nang bigla na lang niya akong yayaing sumalo sa kanya sa hapagkainan kaya naman ilang segundo muna akong nabato mula sa aking kinatatayuan. Hindi ko talaga iyon inaasahan dahil simula nang magtrabaho ako sa kanya ay never niya akong inalok kumain o kahit sabayan pa siyang kumain. Palagi lang siyang tahimik at parang hangin lang ako sa kanya noon kaya naman hindi ko maiwasang hindi magtaka sa biglaang pagbabago ng trato niya sa akin.At bago pa niya ako mabulyawan ay naglakad na ako kaagad papalapit sa lamesa at naupo sa upuang malayo mula sa kanyang harapan matapos kong maka-recover sa nangyari.Tatayo na sana ulit ako upang makasandok na ng kanin at ulam dahil baka magalit siya kapag ipapaabot ko pa ang mga ito sa kanya nang bigla na lang akong napatigil sa paggalaw nang magsalita na naman siya."Are you dumb, Miss Valencia?! May malubha ba akong sakit para diyan ka maupo sa malayo, ha?!" galit na tanong nito na nakapagpakaba na naman sa akin.Bakit

Halos hindi na ako makahinga ng maayos habang magkadikit ang aming mga katawan. Idagdag pa na halos magdikit na rin ang aming mga mukha habang lapat na lapat ang mga kamay ko sa kanyang hubad at matigas na dibdib. Ang kanyang mga kamay ay ramdam na ramdam ko mula sa aking baywang habang ang mga mata namin ay nakatitig sa isa't-isa at dahil mas matangkad siya sa akin ay nakayuko siya ngayon.At sa muling pagkakataon, kaagad ko na namang naramdaman ang kirot mula sa aking puso habang nagsisimula na ring magbadya ang aking mga luha, umaasang magkakaroon ng milagro at titigil ang oras para lang mas matagal pa niya akong mayakap ng ganito.Alam kong napakaimposibleng mangyari ng bagay na 'yon kaya naman nang makita kong kumunot na ang noo ni Greg at dumapo na ang kanyang mga mata sa mga kamay kong nagpapahinga sa kanyang dibdib ay mabilis na rin akong humiwalay sa kanya kahit na ang totoo ay labag na labag 'yon sa aking kalooban.Kaagad akong lumuhod upang pulutin ang mga gamit na nabitaw

Nang makalabas ako ng elevator ay kaagad kong hinanap ang room number na sinend sa akin ni Aurea. Hindi naman ako nahirapang hanapin iyon dahil nakita ko naman kaagad at imbes na buksan ko ang pinto at pumasok ako sa loob ay mas napili kong maupo muna sa upuan na nasa gilid kahit na ang totoo ay gustong-gusto ko ng pumasok para makita ko ang lagay ni Greg.Ang sabi ni Aurea ay kinakausap pa rin niya sa loob ang mga magulang ni Greg kasama si Sir Bryan kaya hihintayin ko munang may lumabas sa kanila bago ako pasimpleng papasok.Nang ilang minuto pa ang lumipas at hindi pa rin bumubukas ang pinto ay tumayo muna ako at naglakad-lakad upang hindi ako tuluyang ma-bored.Hindi na rin ako medyo nagpakalayo-layo at sa harapan na lang din ng silid ako naglakad-lakad. Habang nagpapabalik-balik ako ay marami pa ring tumatakbo sa aking isipan at lahat ng 'yon ay tungkol sa kalagayan ni Greg.Gusto ko ng malaman kung ano na ang lagay niya, kung okay na ba siya, at kung ano ang nangyari sa kanya at