All Chapters of Unveiling Mr. CEO's Daughter : Chapter 111 - Chapter 120

NAPANGIWI si Zymon nang dahan-dahan niyang imulat ang kaniyang mga mata dahil sa pagkirot ng ulo niya kaya nasapo niya iyon. Naramdaman din niya ang mabigat na pakiramdam at bahagyang pagkahilo. Marahan siyang gumalaw para isandal ang katawan sa headboard ng kama dahil pakiramdam niya'y matutumba pa siya kapag pinilit niyang tumayo.Inalis niya ang kumot sa katawan niya dahil nakakaramdam na siya ng init at pamamawis ng kaniyang katawan dahil sa gamot na ininom niya nang nagdaang gabi. Lumingon siya sa side table at nakita niya ang tray na may baso at ang ilang lagayan ng gamot doon. Kumunot ang noo niya habang nagtataka siya kung sino'ng nag-alaga sa kaniya.Napangiwi siya at marahang napapikit nang muling kumirot ang ulo niya. Kapagkuwa'y agad din siyang napamulat nang maalala niya ang lahat bago siya nakatulog. "Monica?" mahinang bulong niya sa pangalan nito. Naalala niyang bago siya nakatulog ay ito ang kasama niya. Bumaling siya sa paligid at ganoon na lang ang gulat niya nang ma

MATAPOS mag-usap ni Monica at Aunor hinanap niya si Princess na kasama si Zymon. Napag-usapan lang nila ang darating na party para sa birthday ng ina ni Aunor na darating daw mula sa ibang bansa sa susunod na linggo. Dumeretso siya sa may pool area ng malaking bahay at nadatnan niya roon ang kaniyang anak at ang binata habang masayang naglalaro ang mga ito. Hindi agad niya nilapitan ang dalawa dahil ayaw niyang putulin ang masayang moment na iyon na nagbibigay din sa kaniya ng ligaya. Ang sarap nilang panoorin. Nakikita niya ang isang anak at ama sa mga ito.Namalayan na lang niyang nakangiti na ang mga labi niya dahil kita niya kung paano tumawa si Princess habang hinahabol ito ni Zymon. Bakas sa bata ang pananabik nito sa binata na matagal din nitong hindi nakalaro. Kapagkuwa'y bumakas ang lungkot sa mga mata niya nang maisip ang katotohanang hindi si Zymon ang ama nito. Nakaramdam pa rin siya ng panghihinayang dahil wala siyang ibang gustong maging ama nito kung 'di ang binata. Per

HINDI alam ni Monica kung paano niya lilibangin ang isip niya para maiwasang hindi isipin ang lahat ng sinabi ni Zymon sa kaniya na tungkol sa pagbubuntis ni Shy at ito ang ama. Kahit ano'ng pilit niyang pag-iwas sa mga iyon, pilit pa rin iyon na sumisiksik sa isip niya at naapektuhan siya. Nasasaktan siya dahil alam niyang kahit ano'ng sabihin niya sa sarili para pawiin ang kirot, hindi niyon mababago ang katotohanang siya ang nagtulak sa binata para maging ganoon ito sa kaniya. Masisisi ba niya si Zymon kung napagod na ito? Isa pa, bago naman siya dumating si Shy at Zymon naman talaga ang nagmamahalan.Malungkot na hinipo niya ang puting rosas na nasa harap niya. Kanina pa ata siyang nakatitig doon habang hawak ang pang-spray sa kamay niya para hindi tuluyang malanta ang mga bulaklak. "Ate. Ate."Napapitlag siya nang maramdaman niyang may kumulbit sa balikat niya. Para siyang nagising sa pagkakatulog dahil sa malalim na kakaisip niya sa mas komplikadong sitwasyon. Handa na ba siyan

"SIGE po, Ate mauna na po ako sa inyo," paalam ni Ria kay Monica nang sumapit ang alas-siyete ng gabi. Kailangan daw kasi nitong umuwi ng maagap dahil may sakit ang kapatid nito. Nag-angat siya rito ng tingin at tumango, saka ngumiti. Naiwan siyang mag-isa sa shop dahil ang ibang staff ay maaga ring umuwi. Pasara na rin kasi ang shop at wala na ring customer. Ilang minuto na lang at uuwi na rin siya.Inabala niya ang sarili sa pag-aayos ng mga bulaklak na nasa shelves. Maghapon siyang parang wsa sarili at halos bilang lang ang pagngiti niya. Ukupado pa rin ni Zymon ang isip niya at ang huli nilang pag-uusap. Iniisip pa lang niya na tuluyan nang ikakasal ito kay Shy, nadudurog na ang puso niya kasabay nang pagguho ng pangarap niyang muli silang magkaayos. May magagawa pa ba siya kung naiipit si Zymon sa sitwasyon? Hindi naman niya masisisi ang binata dahil marahil kung hindi siya naging duwag noon, baka hindi dumating sa puntong siya naman ang naghahabol.Pero sa kabila ng lahat, umaa

NASAPO ni Monica ang noo niya at napabuntong-hininga nang maisip niya ang nangyari sa shop niya nang nagdaang araw. Dahil doon, alam niyang hindi na muli matatahimik ang buhay niya sa Davao dahil ba tila sinusundan siya ng mga taong dahilan ng pagiging magulo ng lahat. Hindi magiging madali sa kaniya lalo't nasa iisang lugar sila ng nga taong iyon pero hindi na rin siya papayag na maliitin at iwasan ang mga ito dahil handa na siya para ipaglaban ang sarili para sa kaniyang anak.Tapos na ang pagiging duwag niya at pagtakas sa lahat ng problema. Natuto na siya sa nakaraan, na hindi dapat takasan ang lahat ng hirap at pagsubok dahil babalik at babalik ito upang matutunan mong humarap sa hamon ng buhay at maging mas matapang at malakas. Tapos na siya sa puntong iyon at panahon na para lumaban siya.Kapagkuwa'y napapitlag siya nang maalala ang oras. Mabilis siyang tumingin sa wrist watch na suot at nakitang tanghali na. Napatayo agad siya at kinuha ang bag para lumabas ng opisina. Naalala