All Chapters of Unveiling Mr. CEO's Daughter : Chapter 101 - Chapter 110

DAHAN-DAHANG humakbang si Monica papasok sa loob ng silid kung saan dumadagundong ang malakas na tugtog ng musika at nagsasayawan ang mga ilaw na nakasabit sa bawat gilid ng lugar. Luminga siya sa paligid, tumambad sa kaniya ang maraming kilalang mga tao sa mundo ng business. Gusto niyang manliit dahil hindi naman siya dapat naroon. Kilala hindi lang sa pilipinas kung 'di sa ibang bansa ang mga naroon at kapwa sila bilyonaryo at masasabing nasa mataas na estado ng lipunang ginagalawan nila. Lumunok siya. Kinalma niya ang kaniyang sarili para hindi makita ng mga tao na kinakabahan siya at intimated sa mga naroon. Umayos siya ng tayo at postura, saka marahang naglakad habang palinga-linga sa paligid. Hindi niya maiwasang hindi mamangha sa kinalabasan ng pagpaplano nila para sa malaking pagdiriwang na iyon. Nagawa ng maayos ang lahat ng disenyo at naging mahusay ang pagkakagawa niyon. Nature feels ang buong lugar. Hindi sinasadyang nasagi ng mga mata niya si Shy, 'di kalayuan sa kinaror

MAKALIPAS ang isang buwan..."Kumusta ang supply ng ibang mga bulaklak, dumating na ba lahat ng orders natin?" tanong ni Monica kay Ria habang hawak niya ang record book na naglalaman ng listahan ng mga bulaklak na mayroon ang shop niya. Kasalukuyan niyang chini-check ang lahat ng pasamano kung kailangan pa nilang um-order ng ibang klase ng bulaklak dahil ang iba roon ay paubos na rin. Karamihan pa ay limitado ang supply kaya kailangan niyang makipag-unahan sa ibang mga shop."As of today po, Ate sabi ng supplier nasa byahe na raw po ang supply and they expect it to arrive tomorrow," sagot ni Ria sa kaniya.Tumango lang siya habang patuloy sa ginagawa niya. Nilagyan niya ng bilog sa record book niya ang isang uri ng bulaklak na wala na roon dahil ubos na. Humarap siya sa dalaga "Then, you can call now Mr. Gore for her requested bouquet, sabihin mong ready na for pick up ang pinagawa niya," utos niya, na tinutukoy ay ang customer ng shop. Ngumiti siya rito. Tumango si Ria habang nakan

"Z-ZYMON! I-ikaw nga!" Nanatili ang mga mata ni Monica kay Zymon. Hindi siya makapaniwalang nasa harap na niya ang binata. Mahigit isang buwan niya itong hindi nakita at labis na pananabik ang naramdaman niya para sa binata. Bumilis ang tibok ng puso niya at kusang kumurba ang ngiti sa mga labi niya dahil sa bumalot na saya at ligaya sa kaniyang puso nang masilayan niya ito. Ang sabi ni Aunor bumalik na ito sa Manila, bakit nandito ulit si Zymon?Gusto niyang yakapin ang binata at kumustahin ito pero hindi siya makagalaw habang nakatingin lang dito. Hindi na niya pinigilan ang sariling ipakita rito ang pananabik at ligayang nararamdaman niya. Ngunit bakit wala siyang makitang katulad na emosyon sa binata? Blangko ang mukha nito.Kapagkuwa'y, umiwas sa kaniya ang binata at saka tumalikod. "Just wait here, nasa taas pa si Tita Aunor," kaswal na sambit nito bago naglakad palayo sa kaniya. Umupo si Zymon sa sofa at hinarap ang cellphone nito.Nanatili siyang nakatayo at nagulat sa inasal

HINDI mapigilan ni Monica ang mapangiti habang inaalala niya ang nangyari nang nagdaang gabi. Muli niyang naramdaman ang pag-aalaga at concern sa kaniya ni Zymon at iyon ang panghahawakan niya para hindi sumuko dahil alam niyang sa kabila ng kinikilos at sinasabi nito, kabaligtaran iyon ng nararamdaman nito.Dahil sa nangyari at sayang naramdaman niya, nakalimutan niyang kasama pala niya si Jericho nang nagdaang gabi. Dahil sa guilty niya, tinawagan niya ito nang maalala niyang iniwan niya ito sa restaurant. Gumawa na lang siya nang alibi na tumawag ang yaya ni Princess dahil hinahanap siya nito. Mukhang nakumbinsi naman niya ang binata.Simula sa paghatid niya kay Princess sa paaralan hanggang sa pagdating niya sa shop, nandoon pa rin sa kaniyang mga labi ang matamis na ngiti at sayang matagal niyang hindi naramdaman. Halos ayaw na nga niya hubarin ang jacket ni Zymon na ipinasuot sa kaniya nang nagdaang gabi. Kung pwede nga lang sana na suot niya iyon hanggang ngayon gagawin niya, k

BINALOT ni Monica si Kevyn nang makapal na kumot habang nakabaluktot ito. Hindi mawala ang labis na pag-aalala niya sa binata dahil alam niyang siya ang dahilan kaya ito nagkasakit. Gusto niyang itong yakapin at iparamdam dito ang init na kaya niyang ibigay pero hindi niya magawa dahil sa nararamdaman niyang konsensiya at sa galit ni Zymon.Bumuntong-hininga siya habang nakaupo sa gilid ng kama nito at pinagmamasdan ang natutulog na si Zymon. Masyadong mataas ang lagnat nito kaya kinakaliglig ito.Marahan niyang sinapo ang noo ni Zymon at mainit pa rin noo nito. Hindi pa rin ito kumakain dahil nakatulog agad ito dahil siguro sa masamang pakiramdam nito. Tumayo siya sa pagkakaupo at nagpasiyang lumabas ng silid. Dumeretso siya sa kusina at nadatnan niya ang dalawang katulong na naroon at nagluluto. Pakiramdam niya tuloy ay masyado siyang feel at home kaya nakaramdam siya ng hiya sa mga ito.Ngumiti siya. "Ate, kailan po babalik si Tita Aunor?" tanong niya habang abala ang mga ito. Nagk