All Chapters of Unveiling Mr. CEO's Daughter : Chapter 121 - Chapter 130

HINDI mapakali si Monica habang lulan siya ng sariling sasakyan patungo sa restaurant na sinabi ni Zymon na lugar kung saan sila magkikita. Kanina pang gumagana ang utak niya sa mga posibilidad na sasabihin ng binata sa kaniya. No'ng una'y nagdalawang-isip siyang pumunta dahil baka mas magulo at maging komplikado pa ang sitwasyon dahil doon. Baka mas lalo lang magalit sa kaniya ang ina ni Zymon. Kilala niya ang pamilya Coreal, maipluwensiya silang pamilya at alam niyang sa isang sabi lang nito, mapapabagsak nito ang negosyo niya. Kayang-kaya nitong sirain ang lahat sa kaniya. Pero dahil sa lakas ng loob na binibigay sa kaniya ng pag-asa at pagmamahal niya kay Zymon, napagdesisyunan niyang makipagkita sa binata. Hindi na siya dapat maging duwag at matutong harapin ang pagsubok sa harap niya. Kung ano man ang sasabihin ni Zymon sa kaniya, tatanggapin niya iyon, ang mahalaga magkita sila at mag-usap. Ramdam niya ang kaba at ang mabilis ng kabog ng dibdib niya pero nilalabanan niya iyon

NANLAKI ang mga mata ni Monica nang makita si Jericho habang akay nito si Princess na gulat ding nakatingin sa kanila ni Zymon. Mabilis siyang lumayo sa binata at umiwas ng tingin kay Jericho. Hindi niya alam ang sasabihin o ang dapat niyang gawin dahil alam niyang sa pangyayaring iyon, maguguluhan ang kaniyang anak."Damn you, Zymon!" Bakas ang labis na galit sa mukha ni Jericho habang tahimik lang si Zymon na hindi makatingin sa binata. Kapagkuwa'y nagulat na lang ako sa sumunod na nangyari, nang biglang sumugod si Jericho at binigyan nito ng isang suntok si Zymon. Dahil sa lakas niyon, napaupo ito sa sofa at napakiling. "Hayop ka! Hindi pa rin ba sa 'yo sapat na ikakasal ka na para agawin mo pa si Monica sa akin?" galit na anito.Nilapitan na naman ni Jericho si Zymon at hinawakn ito sa leeg ng damit nito habang matalim ang mga tingin. Hindi niya alam ang gagawin dahil sa gulat. Kapagkuwa'y nakipagtitigan na rin si Zymon kay Jericho, kasunod ang pagngiti nito."Agawin? As far I kno

TAHIMIK lang si Monica habang nakahalukipkip at nakatingin sa labas ng bintana ng silid niya habang katabi naman ni Zymon si Princess at pinatutulog ito. Masaya siya na makitang ganoon na lang ang pagtanggap ng anak niya sa binata pero sa kabilang banda, nalulungkot siya sa katotohanang si Jericho pa rin ang ama nito. Nalulungkot din siya para rito dahil alam niyang labis niya itong nasaktan. Hindi niya masisisi kung galit ito sa kaniya dahil alam niyang may kasalanan siya sa nangyari. Hindi niya alam kung paano papawiin ang sakit sa puso nito, pero alam niyang matatanggap din ito ni Jericho. "Hey! Why you're so silent, huh?" Napabuntong-hininga siya nang marinig niya ang boses ni Zymon. Pinulupot nito ang mga braso sa baywang niya at ipinatong ang baba nito sa balikat niya. "Kanina ka pang tahimik, aren't you happy, Monica?" usisa nito. Bumaba ang tingin niya sa braso nitong nakayakap sa kaniya. Marahan niya iyong hinawakan at hinaplos. Nag-angat ulit siya ng tingin sa labas ng bint

HINDI na kinaya ni Monica na maghintay na lang ng balita tungkol sa kalagayan ni Shy. Hindi na rin niya kayang maghintay kay Zymon na puntahan siya dahil marahil galit na galit ito sa kaniya kaya nagpasiya na siyang pumunta sa hospital kung saan naka-admit si Shy. Kinakabahan man siya pero wala siyang ibang maisip na paraan. Kailangan niyang malaman ang kalagayan nito dahil alam niyang iyon lang ang ikapapanatag ng puso at isip niya.Nang marating niya ang hospital, agad siyang tumungo sa nurse station at nagtanong kung saan ng silid ni Shy. Nagpakilala siyang kaibigan ni Zymon. Mabuti na nga lang at hindi na nagtanong pa ang nurse at tinuro nito na lang nito ang silid na inuukupahan ng dalaga.Mabigat ang bawat hakbang niya habang pabilis nang pabilis ang tibok ng puso niya dahil sa kaba sa maaaring malaman niya at maging reaction ni Zymon kapag nakita siya nito. Napalunok siya ng ilang beses hanggang sa marating niya ang private room na iyon.Nagdalawang-isip pa siya kung tutuloy o

"ZYMON! ZYMON!" umiiyak na sigaw ni Monica habang palapit siya sa operating room kung nasaan si Zymon. Nang na-recieve niya ang balita mula kay Aunor, agad silang nagtungo ni Crystal sa hospital kahit pa malakas ang ulan sa labas. "Zymon!" Halos mawalan na siya ng hininga dahil sa labis na pag-iyak at kung hindi nga siya hawak ni Crystal, baka tuluyan na siyang nabuwal dahil sa labis na hapis na nararamdaman niya. Hindi niya mapapatawad ang sarili niya kapag may nangyaring masama kay Zymon. Kasalanan niya iyon. "M-Monica, please calm down! He'll be ok, magtiwala ka kay Zymon, lalaban siya," umiiyak na rin na pagpapagaan ng loob ni Crystal sa kaniya habang alalay siya nito. Nagpupumilit siyang pumasok sa emergency room para tingnan ang lalaking pinakamamahal niya. "P-papasukin niyo ako! Please, let me in gusto kong makita si Zymon," patuloy niya na halos pumiyok na dahil sa pag-iyak. "P-pero, hindi ka pwedeng pumasok sa loob. Zymon is there for the operation," ani Crystal. Sa pali