Lahat ng Kabanata ng Accidentally Became The CEO's Wife: Kabanata 141 - Kabanata 150

I've heared a blasting sound inside. Nininerbyos ang mga kamay kong nakakapit sa dulo ng tela ng aking gown. Yesterday, Xahel told me na susunduin ako! Ngunit ang inaasahan ko ay hindi nagkatotoo. Ang muling sumundo sakin ang si Manong. Halos pumutok ang puso ko sa galit. Hindi na dapat pa akong pumayag sa kagustuhan niya. Dahil sa huli ako rin ang masasaktan. Inilibot ko ang aking paningin upang hanapin ang kanyang pigura. Ang mga kababaihan at kalalakihan na narito ay halatang pinaghandaan ang kaganapan ngayon. Mga expensive at classy type ang kanilang gowns at suits. Humakbang ako patungo sa loob upang hanapin siya. He has always been impatient. Natagalan lang naman akong nag-ayos sa sarili dahil hindi ko alam na may lakad si Ate! Simple lang naman ang kaya kong ayos. Messy hair bun and I put some lip tint on my cheeks. Of course. I choose Ate's dark red shade lipstick. My lips were it. Ordinaryo lamang ang ayos ko ngayon ngunit nakakapag-taka lang. Bakit halos ang lahat ay na

A painted lady is a butterfly with brown, orange, black, and white wings that migrates long distances. Paint is a mixture of coloring matter and a suitable liquid form to the thin coating when spread on a surface. To apply paint or a covering or coloring substance to make a picture or design by using paints to describe clearly to practice the art of painting. Ang natatanging bagay na nagpapaliwanag sa ating mundo ay kulay. Maiihalintulad natin sa isang tao ang pagpipinta? Ang mga artikulong sensiridad at bawat galaw ay siyang nagpapatunay. Ngunit paano kong ang kagustuhan mong maging sikat na pintor ang siyang magiging daan sa panibagong trahedyang iyong tatahakin sa mundong ibabaw? You're standing alone and searching for a place to hide. Haharapin mo ba ito o tatakasan? Ang pintang magiging daan sa pag-usbong na bagong pag-ibig! Ang pintang tulay upang mahanap ang taong nakalaan sa iyo at taong mayroong koneksyon sa nakaraan mo. A things or persons having two connected matchi

Tila'y isa akong robot habang pabalik na sa dining area. I was shocked. Hindi ko alam na gagawin niya yon. I am speechless too, parang nag-crumble lahat ng kinain ko at gusto kong masuka dahil sa kaba.Napahawak ako sa kanan pisngi ko at ramdam parin ang init na halik nito. Para na akong mababaliw. Ang puso kong tahimik nitong nakaraang tatlong buwan, muling bumabalik sa pagiging magulo nito. I couldn't hide rather run.I look pale. I sighed. Ginulo ko ng bahagya ang aking buhok at ilang ulit na bumulong.Pagdating ko sa hapag-kainan. Walang bakas ni Xahel at ni anino niya 'di ko nakita.Naabutan kong nagke-kwentuhan silang tatlo habang umiinom ng wine.Tumingala ako sa itaas at pinakatitigan ang tatlong pintuan na naroon. Iniisip ko kung alin sa tatlo ang kwartong tinatuluyan niya. Halos bumilang na ako ng isang daang tupa ngunit hindi ko pinag-desisyunan kung alin ang totoong sagot."Zhanea." Naalimpungatan ako ng bigla kong narinig ang pangalan.Tumingin sakin si Shara na tila'y n

Napatingin ako sa kanilang dalawa ni Papa at nanghihina na naupo sa sofa. Iginilid ko ang ibang tsokolateng nakapatong roon at laglag ang pangang nakatitig pa rin kay Xahel. Ang lakas ng patibok ng puso ko at halatang natutuwa 'to dulot ng ginawa ng gusto niya. "Have a brunch with me?" Nakangising ani ni Xahel at inabot sakin ang pinakahuling bulaklak na dala niya. It's a sunflower and tulips bouquet. Tikom ang bibig kong tinanggap 'to at hinigpitan ang hawak. "Hmm, may lakad kami ni Ate. Diba 'te?" Sambit ko at sumulyap sa ate kong abalang nag-aayos ng bulaklak sa malalaking vase namin. Nagkibit balikat siya at umiling. "E! Wala kaya akong sinasabi!" Nakangisi siya habang binibigkas ang mga katagang to. Halos lamunin na ako ng lupa sa sobrang kahihiyan. Feeling ko talaga! Pinagtutulakan nila ako. "I thought we'll go out for lunch today?" Sita ko at pinanlakihan siya ng mga mata. "Hindi ah. Joke lang yon!" Umarte pa siya habang nanlalaki ang mata sabay taas ng kamay. Napalingo

Na-concious tuloy ako sa mukha ko. Feeling ko nabawasan ng kalahating porsyento ang kagandahan ko. Mahina akong natawa. Ano ba 'tong pinag-iisip ko? Kanina lang halos mag-collapse ako sa kaba dahil sa galit ni Papa. Ngunit ngayon? Feeling ko magco-collapse ako anumang oras sa sobrang kilig na dinudulot ni Xahel. ("I want to hear your sweetest voice, baby.") He huskily said. Abot langit akong napangiti sa sagot niya. "So, kamusta naman ang araw mo?" Nakangising kong tanong. ("It's not great but even I thought everything's gone bad, you're the reason why I am good either happy.") Aniya.Napa-yakap ako ng mahigpit sa unan ko. "Bolero." Napanguso na lamang ako. ("How about you? What are you doing?") Tanong nito. "Uhmmm, I am looking for something interesting to read or to do." Pigil hininga na sabi ko. Napaigtad ako nang marinig ko ang mahinang tawa ni Xahel sa kabilang linya. ("Uhmmm, what are you thinking?") Dagdag nito. "Ikaw." Halos gusto kong batukin ang sarili sa naging sa