All Chapters of Accidentally Became The CEO's Wife: Chapter 111 - Chapter 120

"Mr. Johnson, your daughter is awake," ani ng doctor. Nabuhayan naman ang mag asawa na nasa gilid ng silid. Agad silang lumapit sa kanilang anak. Hinawakan ni Anastasia ang kamay ng kaniyang anak samantalang inaalalayan ni Dannie ang kaniyang asawa. "Hi, baby." Nakangiting ani ni Anastasia. Nanghihina namang ngumiti si Adah sa kaniyang ina at ama. "Hi," mahinang sambit niya. Hinalikan ni Anastasia ang kamay ng kaniyang anak na hawak niya. "How are you feeling?" Tanong niyang muli sa kaniyang anak. "I'm feeling tired," nanghihinang ani niya. "Where I am mame? Dada?" Sunod niyang tanong at inilibot ang kaniyang paningin. "You are in the hospital," ani naman ni Dannie. "What I am doing here?" Nanghihinang tanong niya ulit. "Husssh, baby. Wag ka muna magtanong ng magtanong. Ipunin mo muna ang lakas mo, Okay?" Malambing na ani ni Anastasia sa kaniyang anak. "Sis," ani ni Atarah. Hindi nila namamalayang nakapasok na ang kapatid ni Adah pati na rin ng mga kaibigan niya. Wala ng

Saktong 5 o’clock nang bumalik si Dannie sa silid ng kaniyang anak pero wala siyang naabutan na Adah doon kaya tarantang taranta siyang lumabas at hinanap ang kaniyang anak. Hanggang sa mapadpad siya sa office ng doctor ni Adah para magtanong sana. Pero pagbukas niya sa pinto ay nadatnan niyang nakahiga si Adah at sa katabing upuan niya ai si Zaniel na hawak hawak ang kamay ng dalaga habang tulog ito. Magsasalita sana siya pero pinigilan siya ng doctor. Naglakad palapit sa kaniya ang doctor ni Adah at hinila palabas si Dannie. “What just I saw!?” galit na tanong ni Dannie sa doctor na kaibigan niya simula high school. Napabuntong hininga naman ang doctor bago nagsalita, “Can you just let them be?” ani ng doctor. “NO!” matigas na sagot ni Dannie. “Kahit ikakasaya ito ng anak mo? Ipagkakait mo? I know, hindi ka ganiyang ama Dannie,” ani ng doctor sa kaniya. Napaisip naman si Dannie. “Pero bakit nasa office mo ang anak ko? Anong nangyari?” tanong ni Dannie. “Pinilit niyang tinan

Pagkatapos ng kanilang kasal ay nagbunga agad ang kanilang pagmamahalan. Ipinanganak ni Adah ang panaganay niyang pinangalanan niyang Adhela Aya Lee. Malusog na babae si Adhela. Mayroon siyang mala-rosas na pisngi at mga malalaking mata na tila ba nakatingin sa mundo sa kanyang paligid. Hindi pa siya nakakapagsalita ngunit madalas niyang ipinapakita ang kanyang mga damdamin sa pamamagitan ng pag-iyak at ngiti. Tila ba siya ay walang iniisip na problema, dahil sa kanyang napakabata pa lamang. Ngunit sa kabila ng kanyang kaunting edad, ramdam ng kanyang mga magulang ang pagmamahal at pag-aalaga mula sa kanya, at nangako silang magiging tapat na tagapag-alaga sa kanyang buong buhay. Sa kanyang mga kamay, nag-aasahan ang mga magulang ng isang maligayang kinabukasan na puno ng pag-asa at pag-ibig.Akala nila ay hindi na masusundan si Adhela dahil sa may sakit sa puso si Adah ay ipinagbawal na ng doctor na magbuntis siyang muli pero hindi nila napigilan at nabiyayaan na naman sila ng isa

Dahil nagsimula ako sa elementarya hanggang sa matapos ko ang kolehiyo, hindi nagbago ang aking isip. Siguro kung hindi ako tumigil sa pag-aaral ng isang taon? Ngayon pareho kaming guro. Hindi ko masisisi ang sinuman. Nangyari na ang lahat. Araw-araw magkakaroon tayo ng mga problema, depende sa kung paano natin ito kinakaharap.Pumasok ako sa itinalagang silid-aralan at maingat na inilagay ang aking backpack sa tabi ko. Mabilis kong tiningnan ang aking mga mag-aaral, na abala sa kanilang trabaho — marahas na katotohanan. Humihingal ako para huminga. Kalahati ng klase ay hindi namalayan ang pagdating ko, hindi nila naramdaman na huli na ako. Kinagat ko ang aking ibabang labi, pagkatapos ay ngumiti ng malawak. Sa tingin ko ako ay isang superhero. Lumilipad ako nang hindi napansin.Dumiretso ako at sineseryoso kong nakatuon ang aking tingin sa harap."Magandang umaga," seryoso kong sinabi.Tumingin silang lahat sa akin at binati ako nang magkakaisa.Humawak ako sa gilid ng mesa at dum

Kabadong-kabado ako habang naglalakad kami ni Papa patungo kay G. Echavez.Ito ang aking unang pagkakataon na makita siya. Nakakatuwa nga parati niyang nagugustuhan ang mga obra koGamit ang aking dalawang mata. Sinuri ko ang tatlong lalaki na may suot na three-piraso, bawat isa ay kasama ang kanilang babae sa kanilang tabi.Nahiya ako sa suot ko. Dapat nagbihis ako ng mas maayos. Ngayon ka magsisisi, Zhanea kapag natapos na.Inayos ko ang aking tee shirt at inayos ang mga strands ng buhok na nahulog sa aking pisngi. Nakaramdam ako ng kaba at hiya habang papalapit ako sa kanila."G. Echavez, ito ang aking anak na babae na si Zhanea Aya Lee." Sinubukan ni Papa na makuha ang kanilang pansin.Huminga ako ng malalim habang silang lahat ay humarap sa amin. Nagniningning ang mukha ko nang makita kong ngumiti sila.Hinawakan ko ang braso ni Papa. Ngumiti ako ng kinakabahan sa kanilang lahat. Itinuon ko ang aking tingin sa kanilang anim.Inalok sa akin ni G. Echavez ang kanyang kamay. Parang n