All Chapters of REVENGEFUL HEART: Chapter 31 - Chapter 40

DIVINAMagmula ng makita niya ang mukha ng dalawang batang babae na yumayakap sa babaeng kanyang nakasagutan na si Cynthia, ay hindi na rin maalis alis sa kanyang diwa ng mga ito hanggang sa makabalik s'ya sa kanyang tahanan. Ang maamo at maliit nitong mga mukha ang patuloy na umuukilkil sa kanyang diwa. Ganoon rin ang labis na pananabik na kanyang nararamdaman na tila gusto niyang lapitan at yakapin ang mga ito. Alam niya na matagal ng panahon mula nang mawala sa kanya ang kanyang nag iisang kayaman, at hindi maikakaila na patuloy pa rin siyang nananabik sa mga ito kahit na tanggap na niyang wala na ang mga ito. Isa lang ang hangad niya kung bakit muli pa siyang ngabalik, iyon ay ang hanapin at kilalanin kung sino nga ba ang mga tao sa likod ng mga nangyari noon kung saan naging dahilan kung bakit nawala sa kanya ang lahat lahat, pagkasira ng kanyang pagkatao at pagkawala ng itinuturing niyang kayamanan at napakahalagang regalo sa kanya ng diyos. Ngunit matapos ang naging

FLASHBACK: Pakiramdam niya ay pagod na pagod at uhaw na uhaw na tila kay layo ng kanyang pinanggalingan. Tuyong-tuyo ang kanyang lalamunan. Parang ang bigat ng kanyang mga talukap at tila ayaw nitong magmulat. Mahapdi at medyo makirot din ang nararamdaman niya sa kanyang mukha. Hindi siya kumportable sa tila kung anong nasa mukha niya. Hindi naman niya ito masalat dahil halos puro karayom pa ang kanyang mga braso at halos manhid rin ang pakiramdam niya dito. Maging ang kanyang buong katawan ay makirot at manhid. Bahagya niyang iginalaw ang kanyang mga kamay upang kapain ang kanyang tabi, subalit wala siyang nasalat maliban sa bedsheet. Unti-unti niyang ibinuka ang kanyang bibig upang magsalita, habang inot-inot na sinasanay niya ng kanyang mga mata sa paligid. "T-tubig!" mahinang anas niya. "She's awake, doktora!" biglang narinig niyang sabi ng isang babae. Kasunod noon ay nakarinig siya ng mga yabag palapit sa kanyang kinahihigaan. Kulay puti

RED Kabababa pa lamang niya sa kanyang sasakyan ng salubungin kaagad s'ya ni Mang Aldo na ama ni Sheena. Nakaugalian na niya na pasyalan ang mga ito sa tuwing nagagawi siya sa Batangas. Tinutulungan din niya ang mag-asawa sa pamamagitan nang pagbibigay suportang financial. Alam niya na wala na ang anak nila na makakatulong sa kanila sa kabuhayan, kaya mas pinili niyang tulungan ang mga ito. Sa ganitong paraan man lamang ay magawa niyang makaganti sa mga panahon na wala siya sa tabi ng mag-iina niya. "Magandang araw po, Mang Aldo," bati n'ya sa matanda. "Ganun din naman sa'yo, napasyal ka ulit?" "Oho, may mga dala nga po pala ako para sa inyo," aniya at tinungo ang compartment ng kanyang sasakyan. "Ang mabuti pa, tulungan n'yo na lang ho ako na ipasok ang mga ito sa bahay," aniya at nagsimulang ilabas ang mga pinamili. "Naku naman at nag-abala ka pa," ani Mang Aldo "Wala ho iyan, maliit na bagay lang naman po iyan. Para may pang gamit na

KARA "Hindi ka naman seryoso sa lagay na iyan, diba?" Nagpipigil ng tawa habang kunot ang noo na sabi ni Andro sa kanya. Maaga niya itong sinundo na kagaya ng sinabi niya kagabi. Nakangusong umirap siya rito, "Sana sa iyo na lang s'ya nagparamdam kung sakali, hindi na nga maganda ang naging tulog ko, gusto mo pang dagdagan." Sabay dabog ng lakad patungo sa sadakyan. Hindi napigilan na napabunghalit ng tawa si Andro habang umiiling. "Ikaw naman kasi, sabi ko naman na sa iyo na huwag kang nagpapaniwala sa ganyan, kaya lang ikaw ang tumatakot sa sarili mo." "Ah, talaga? Sana mamaya, ikaw rin ang multuhin n'ya. At talagang hihilingin ko iyon sa kanya!" inis na sabi niya at saka mabilis pa sa alas kwatrong sumakay ng kotse at humalukipkip. Ni hindi na niya muli pang sunulyapan si Andro na tatawa-tawa at iiling-iling na sumunod sa kanya. Dahil rin sa inis wala silang inimikan sa loob ng sasakyan. Tinulugan na lamang niya ang lalaki hanggang sa makarat

CYNTHIA "Anong ginagawa mo dito? Hindi ka dapat pumunta rito? Baka may makakita sa 'yo!" gigil na tanong niya sa lalaking nakatayo hindi kalayuan sa kanilang bahay. Halata ang inis na nakarehistro sa mukha nito para sa hindi inaasahang bisita. "Gusto ko lang po kayong makausap, Ma'am," anito na pilit tinitingnan ang babaeng kaharap na panay namann ang linga sa paligid. "Hindi ba kabilin bilinan ko sa iyo na huwag na huwag kang pupunta rito? Kung may kailangan ka tawagan mo na lang ako at ako na ang bahala kung saan tayo magkikita!" Nanlalaki ang mga mata at butas ng ilong nito sa sinasabi. "Pasensya na, Ma'am, pero kasi nakailang dial ako sa inyo at nakailang pangako na rin kayo na makikipagkita pero hindi naman kayo sumisipot. At nitong nakaraang araw ay hindi ninyo sinasagot ang tawag ko." "Hindi ka ba marunong umintindi? O sadyang makitid lang talaga ang utak mo? Marami nga akong inaasikaso ngayon, di ba? Kaya nga sinabi ko naman sa iyo na magh