CHAPTER 36

KARA

"Hindi ka naman seryoso sa lagay na iyan, diba?" Nagpipigil ng tawa habang kunot ang noo na sabi ni Andro sa kanya. Maaga niya itong sinundo na kagaya ng sinabi niya kagabi.

Nakangusong umirap siya rito, "Sana sa iyo na lang s'ya nagparamdam kung sakali, hindi na nga maganda ang naging tulog ko, gusto mo pang dagdagan." Sabay dabog ng lakad patungo sa sadakyan.

Hindi napigilan na napabunghalit ng tawa si Andro habang umiiling. "Ikaw naman kasi, sabi ko naman na sa iyo na huwag kang nagpapaniwala sa ganyan, kaya lang ikaw ang tumatakot sa sarili mo."

"Ah, talaga? Sana mamaya, ikaw rin ang multuhin n'ya. At talagang hihilingin ko iyon sa kanya!" inis na sabi niya at saka mabilis pa sa alas kwatrong sumakay ng kotse at humalukipkip. Ni hindi na niya muli pang sunulyapan si Andro na tatawa-tawa at iiling-iling na sumunod sa kanya.

Dahil rin sa inis wala silang inimikan sa loob ng sasakyan. Tinulugan na lamang niya ang lalaki hanggang sa makarat