Lahat ng Kabanata ng Carrying the child of a CEO: Kabanata 151 - Kabanata 160

CLAIRE Nakasakay kami dito ngayon sa isang malaking Van at ako lamang ang nakaupo sa pinakang gitna habang ang iba ay nasa harap at likod ko. Sobra-sobra ang kabang nararamdaman ko hindi para saakin kundi para sa mga anak ko. Kung pupwede lang na lumipad kami papunta sa kinalalagyan ng kambal ay gagawin ko para lang makasama sila. Napatingin ako sa paligid. Hindi na familiar saakin ang dinaraanan namin at malay ko kung saang lupalop naglalagi ang amerikanong kalaban ko. Si Zekiel! Sigurado akong mag-aalala yun sa oras na malaman niyang hindi pa ako nauwi, kailangan ko siyang itext. Sumandal ako sa aking kinauupuan at pasimpleng tinignan ang mga kasama ko. Lahat sila ay tahimik at walang pakialam saakin. Ang cell phone ko ay nasa kanang bulsa nang suot kong dress ang kulang nalang ay timing kung kailan ko ito kukunin at kailan ako magtetext. Pinagpapawisan ako ng malamig dahil hindi ako pwedeng mahuli sa gagawin ko. Sa oras na malaman nila ay maaaring idamay din nang mga ito s

"MOMMY!" Napatingin ako sa tumawag saakin kaya agad akong humiwalay kay Zekiel at tumakbo sa kambal. "Thank God safe kayong dalawa!" Mahinang sabi ko sa mga ito at nanggigilid na ang aking luha. "Mommy andito lang naman po kami sa bahay ano pong sinasabi mo?" Nagtatakang tanong nito na ikinailing ko at humiwalay sa yakap namin. "Na miss kayo ni Mommy kasi tumambay siya ng matagal sa mall," natatawang singit ni Zekiel saamin kaya napangiti nalang din ako. "What mommy? Dapat sinama mo kami para may kasama ka po!" "No, hindi kayo pwedeng lumabas naiintindihan niyo ba?" Seryoso kong sabi na ikinagulat ng mga ito at ikinataka. "Are you serious mommy?" Nakangiting sabi ni Zoey. "Dead serious." nawala ang ngiti sa labi ni Zoey dahil doon ngunit hindi ko iyon pinansin. "My life what are you saying?" Nakangiting tanong nito saakin. "Seryoso ako Zekiel," humarap ako sa mga body guards na ibinigay ni Louise. "Make sure na hindi sila makakalabas maliwanag?" Tumango sila saakin

PAGKADATING nila Zekiel sa kinalalagyan ng taong gustong pumatay sa anak niya ay nagtago muna sila sumandali upang pagplanuhan ang pagpasok sa loob dahil nakita nila sa CCTV na maraming bantay doon maging sa labas. "I need you to act Hero," nagtaka ang dalawa dahil sa sinabi ni Zekiel. "I need you to act like you are shot by a gun para ma-distract ang mga tauhan sa unahan habang ang iba ay tahimik na papasok sa magkabilang gild na daanan," mayroon kasing tatalong daanan palabas at papasok. Sa pinakang main door at sa magkabilang gilid ng building. Naisip ni Zekiel na kunin ang attention nang ibang bantay habang ang iba ay patutulugin gamit ang pampatulog na gas. "Okay copy," sagot ni Hero na ikinatango ni Zekiel. "Nasa likod niyang upuan mo ang fake blood. Ikaw naman Dylan ikaw ang bahala sa kaliwang daanan habang ako sa kanan," lingong sabi niya dito na ikinatango din nang lalaki. "And then magkikita tayong tatlo sa pinakang gitna ng building bago pumasok sa itaas maliwanag?" "Co

Hindi nagdalawang isip si Claire na bumaba ng kotse habang naka tali sa palibot nang kaniyang katawan ang mga baril na kinuha niya at ang dalawang granada na dala niya. Naglakad siya sa gitna papunta sa loob na hindi iniisip ang kalaban. "Sino ka?!" sigaw ng isa sa kaniya at mabilis na hinagis ni Claire ang granada sa gilid na parte ng building na ikinalikha niyon ng pagsabog kasabay nang pagbaril niya sa lalaking nakakita sa kaniya. "Ako ang uubos sa inyo," seryosong sabi ni Claire at nagpatuloy sa paglalakad. Napayuko si Camille dahil sa pagsabog na iyon na ikinayanig naman ng buong building sa sobrang lakas nang impact ng pagsabog. "What was that?!" galit na sigaw ni Camille habang si Zekiel ay nagtataka kung ano ang nangyayari. "Madam may sumusugod!" sigaw ng isang tauhan na napatigin sa may bintana. "Lumabas kayo at labanan niyo!" sigaw ni Camille na ikinasunod naman ng mga ito at iilan nalamang ang naiwan sa loob. "Sino naman ang magliligtas sa inyo?!" galit na sabi

Tumango siya saakin at niyakap ako. "Alam kong mahirap para sayo ang bagay na ito but you have to face it. Hindi pwedeng dito ka makipaglaban. You're the Princess of Spain, Claire sa inyo nakasalalay ng kuya mo ang future ng bansa natin." napahigpit nalamang ang yakap ko sa kaniya at hindi napigilan ang aking luha. I really need to do this. *** Days have past at nakauwi na si Zekiel dito sa bahay, ilang araw na 'rin ang lumipas magmula ng makausap ko si kuya Timothy at ilang araw na 'rin magmula ng makita ko siya. Nang makapag-usap kami nung gabing yun ay bigla nalamang ito naglaho na parang bula, si Quinn nga ay alalang-alala kay kuya dahil doon sinabi ko nalang na nagtext saakin si kuya at mayroong importanteng gagawin kaya umuwi sa kanila dahil maging si tita Kaithy ay nawala din. Sa paglipas ng mga araw ay nag-aalala na 'rin ako. Magaling na si Zekiel at nangako si kuya Timothy na kasama ko siya sa oras na bumalik kami sa Spain pero hanggang ngayon ay wala pa 'rin siya at hind