All Chapters of Carrying the child of a CEO: Chapter 131 - Chapter 140

"I'm not mad daddy. Masaya pa nga po ako eh, gustong gusto ko nang yakapin si mommy kanina pero hindi ko magawa dahil kay Camille," Hindi ko naiwasan na mapaiyak dahil sa sinabi nito. Agad ko siyang niyakap ng mahigpit na syang ikinasukli nito saakin. "Thank you son, thank you for accepting your mommy," Pagkatapos ng yakapan namin na iyon ay inihabilin ko muna ang anak ko kay mommy para mabantayan ito at tyaka ako lumapit kay daddy upang kausapin ito. "Alam kong alam mo kung bakit kita kakausapin Kiel," seryosong sabi nio Daddy na siyang ikinatango ko naman dito. "Alam mo ang mundo natin Kiel, si Zayne. Alam kong gets mo na si Zayne ang pinuntahan ni Camille hindi si Claire. Sa tingin mo bakit? Sa tingin mo para saan?" Napakuyom akong muli ng kamao dahil sa sinabi nito. Tama siya pero wala akong idea kung bakit iyon ginawa ni Camille. Kailangan naming maging maingat at bantayan ang mga Hernandez. "Son masyado na kayong marami lalo na ngayon na buntis si Claire, ayokong ma

*** "Z-Zekeil pwede ba kitang makausap?" Napahinto ako sa pakikipagusap kay mommy nang magsalita si Claire kaya napatingin ako dito. Katabi nanaman niya yung kuya niyang ewan at pareho silang nakatingin saakin kaya tumango ako. "Kami lang po sana tita, tito," napatingin ako kila mommy at daddy dahil doon at agad naman silang tumango at binuhat ni mommy si Zayne at naglakad palabas. "It's just a talk don't be nervous," nagulat ako sa binulong ni daddy dahil paano niya nalaman na kinakabahan ako. "I'm watching you." Bulong saakin ni Clark ng dumaan siya sa gawi ko na ikinasama ko ng tingin sa kaniya. "Edi manood ka pake ko sayo," bulong ko pabalik dito at tyka siya nawala sa paningin ko. Kala mo naman kung sino kainis! "Zekiel," natauhan ako ng magsalita si Claire at nakita kong wala na palang ibang tao bukod saamin kaya lumapit ako sa kaniya. Nakaupo na siya ngayon sa higaan niya. "What do you wanna talk about?" tanong ko dito na ikinabuntong hininga niya. "Gusto ko lan

Napahiwalay ako sa pagkakayakap ko kay Kuya dahil doon at napatingin sa kaniya. Mayroon itong mga ngiti sa labi at pinunasan ang luha na nasa pisnge ko. "Kung nandito ang mama yan din ang sasabihin niya, let them be Claire." Dahil sa sinabi ni Kuya ay napalingon ako sa doctor at tumango dito. "Gawin niyo na doc and please, pagalingin niyo ang anak namin," Pagkasabi ko niyon ay naramdaman ko ang paghawak saakin ni Zekiel sa kamay ko at ngumiti saakin pagkatapos ay tumingin sa doctor."Operahan niyo na ang anak namin," sabi ni Zekiel at tumingin saaking muli at pinisil ang aking kamay. Ganito pala ang pakiramdam na mayroon kang kasama sa oras ng kalungkutan, ang sarap sa pakiramdam. ***"Successful ang operation," Agad akong napayakap kay Zekiel at Zayne dahil sa ibinalita ng doctor nang lumabas ito mula sa operating room. "M-Mommy, d-daddy ligtas na ang kambal ko!" masayang sabi ni Zayne na siyang ikinangiti ko at hindi ko na napigilan ang pagtulo nang aking mga luha. Masaya ako

Napatingin si Kaithy dahil sa sinabi ng anak at nakita niya ang isang gwapong lalaki na kamukang kamuka ng kambal. "Nay, tita, kuya si Zekiel po. Ang ama ng mga anak namin at ang boyfriend ko," Nagulat si Zekiel dahil sa sinabi ni Claire lalo na ng ilahad nito ang kamay sa kaniya kaya wala sa sarili niya iyong tinanggap sa hinila siya palapit dito. Samantalang si nanay Lucing naman ay napahiwalay sa yakap sa apo niya at napatingin kay Zekiel. "Ikaw pala si Zekiel," seryosong sabi nito na ikinangiti ni Zekiel. Kahit pa na nagulat siya dahil hindi niya inaasahan ang pagpakilala nito sa kaniya ay mas nabalutan ng saya ang kaniyang puso. "Hello po, I'm sorry at hindi ko naalagaan ang anak niyo pero kung ano man ang nangyari sa nakaraan ay kalimutan na natin dahil mas mahalaga ang kasalukuyan," nakangiting sabi ni Zekiel ngunit ang hindi alam nang lahat ay mayroong nakikinig sa kanila mula sa pintuan. "Kalimutan ang nakaraan? In your dreams Gray," madiin na sabi nito habang nakaku

"Wala! Ang sabi ni Zekiel gagala daw kayo kapag gumaling na si Zoey," biglang sabi ni Bea na siyang nagsalba sa kanilang lahat kaya nakahinga sila ng maluwag dahil doon. "Ganoon ba? Sana nga magising na ang anak natin," malungkot na sabi ni Claire habang nakatingin kay Zekiel. "M-Mommy," Nagulat sila dahil sa mahinang boses na iyon ngunit sapat na para marinig nila at paglingon nila sa pinanggalingan ng boses ay nakita nilang gising na si Zoey. "Zoey!" Agad na lumapit si Claire sa bata at tinanong ito kung ano ang nararamdaman. "Z-Zoey! You're awake! Kamusta ang pakiramdam mo? Kamusta ka anak?" sunod-sunod na sabi ni Claire sa bata. "A-Ayos naman po mommy nauuhaw ako," "Tubig daw! Tumawag na 'rin kayo nang doctor bilis!" natatarantang sabi ni Claire. Naging mabilis ang kilos ni Zekiel at siya ang nag-abot ng tubig kay Claire. "My life calm down okay? Masyado kang taranta," sabi ng lalaki sa dalaga at hinawakan ang kamay ni Claire na may hawak nang baso ng tubig. Do