All Chapters of Fenced by the Billionaire: Chapter 11 - Chapter 20

It has been days since that disgusting event on the cruise and up to now I haven’t heard anything from Zander. No call, no texts, nothing. Panaka-naka akong sumusulyap sa phone kong nakapatong sa desk ko. Nangangati ang mga kamay ko. Gusto ko siyang tawagan at murahin buong araw pero hindi pwedeng gano’n lang. I won’t stoop on thier level. I will play it big, I will revenge big. “Engineer, ito na po ang planong hinihingi mo.” Inabot sa ‘kin ng katrabaho ko ang isang folder. Binuklat ko ito at inusisa. Unang tingin ko pa lang ay napaangat na ang kilay ko. Tiningnan ko ang detalye ng footings at columns at tama nga ang hinala ko. “Ito ba ang plano para sa Villacega Restaurant?” tanong ko at tumango siya bilang tugon. “Sino ang design engineer nito?” Tiningnan ko siya nang diretso sa mga mata pero pilit siyang umiiwas. “Si Enrgr. Sullivan–” Umangat ang kilay ko sa binanggit niya. “Ella Sullivan,” dagdag niya. Nakalimutan kong hindi na lan

“Syempre tuloy ang kasal natin, baby- love!” Mabilis niyang tinama ang tawag sa ‘kin. “Ano bang nakain mo at naisip mong hindi matutuloy ang kasal natin hmm?” Kinuha niya ang kamay ko at saka marahang hinaplos ang pisnge ko na puno ng mapagkunwaring pagmamahal niya kuno. How dare he hold me using the filthy hands of his? The same hands he used caressing other woman’s body with desire and lust. “Baka lang kasi may iba?” Tiningnan ko siyang maigi at hinintay ang magiging reaksyon niya. Maraming beses siyang napalunok at tila nestatwa sa kinauupuan. “May ibang mas-importante kang gagawin,” dugtong ko. “Oh? Bakit parang natigilan ka? What were you thinking?” Tinukod ko ang siko at pinatong ang pisnge sa palad nang hindi inaalis ang tingin sa kanya. “Hmm?” “W-Wala... ikaw lang naman ang importante sa buhay ko,” aniya sabay gawad ng mabilis na hal*k sa labi ko. “ ‘Yon oh!” Kantiyaw ng mga kaibigan na. “Ang na talaga ng tama mo, dude!” sabi ni Troy.

“Let’s talk please...” pagmamakaawa niya mula sa kabilang linya. “Nandito ako sa labas, sa harapan ng bahay niyo,” dugtong niya. Lumapit ako sa bintana at hinawi ang makapal na kurtina. Sumilip ako at nakita siyang nakatayo sa harapan ng gate at nakatingin sa direksyon ko. Tiningnan ko ang oras at maghahating gabi na. Sinara ko ang bintana at pinatay ang ilaw. Ilang araw niya rin akong kinukulit at hindi ko siya pinapansin. Hindi mangyayari ‘yon hanggat hindi siya pumipili. Bukas makalawa na namin pagpaplanohan ang kasal pero hanggang ngayon wala siyang sinasabi. Isang oras na ang lumipas kaya sumilip ulit ako sa labas ng bintana. Gaya ng inaasahan ay umalis na siya. Isasara ko na sana ang bintana pero nahagip ng mga mata ko ang pigura niya sa kabilang parte ng kalsada. Nakasandal siya sa isang poste habang sumisipa ng bato. Ngayon lang siya nakapaghintay nang ganito ka tagal. Sa limang taon naming pagsasama ang pinakamatagal ay humigit-kumulang kalahating or

“Woah...” Inangat ko ang dalawang kamay at umatras. “I am nobody’s wife here.”Humugot siya ng malalim na hininga. “Napag-usapan na natin to, Anastasia. At nakapagsunduan nating–”“Magbabago at hindi na uulit.” Ako na ang tumapos sa sasabihin niya. “But what happened? You did it again.” I proceeded to the next slide.Naglalaman ang slide ng video ni Zander at Ella na naglalampung*n sa loob ng kotse. Titig na titig siya sa laptop. Nanginginig ang baba niya habang pinapanuod ang video.“This video was taken inside your car yesterday at twelve thirty-nine in the afternoon at the Wallows’ parking lot. And we talked and sort things out the day before yesterday, Zander.” My revelation was a big slap on his face. “And wait! There’s more...” Pumalakpak ako at bahagyang tumalon-talon na parang nae-excite.In-exit ko ang PowerPoint at pumunta sa photos

Pagkaalis ni Mom ay pinaubaya ko muna ang lahat kay Mang Kanor saka tinungo ang opisina. Patungo pa lang ng gusali ay tanaw ko na ang mga taong napapalingon sa gawi ko. Wala akong pakealam kung magmukha akong Tanga dahil sa suot ko.Patakbo kong inakyat ang hagdan papasok ng SI. Kulang na lang ay kumanta ako ng Romeo take me somewhere we can be alone. Dumiretso ako sa opisina ni Dad pero wala siya maski ang sekretarya niya. Wala akong nagawa kung hindi ang maghintay.“Wala kang isang salita, Xeonne. Sa ‘yo mismo nanggagaling na sa SI mo ibibigay ang proyekto.”Nagsalubong ang kilay ko sa narinig. Boses ‘yon ni Dad at mula sa labas ng opisina.“Huwag mong ibalik sa ‘kin ang sisi, Sullivan. Ikaw ang unang sumira ng usapan natin. Klaro pa sa tubig ng Palawan ang sinabi ko sayo’ng si Anastasia ang hahawak ng priyekto,” sagot naman ni Xeonne.I heard my name. Tinungo ko ang pinto at nakinig sa usapan nila.