Home / Romance / Fenced by the Billionaire / Kabanata 21 - Kabanata 30

Lahat ng Kabanata ng Fenced by the Billionaire: Kabanata 21 - Kabanata 30

184 Kabanata

Bridesmaid

Nagising ako sa ingay gawa ng pinaghalong tunog ng hilik ni Reneigh at pag-ring ng cellphone ko.Humikab pa ako bago sagutin ang tawag. “Hello?”“You don’t have to show up as the bride but you must show up as the bride’s sister, as Ella’s sister.” It was mom.Nagising ang buong sistema ko sa narinig. Napaupo ako. Sasagot na sana ako pero pinatay na niya ang tawag.“Ano’ng nangyari, Tasya?” tanong nang kagigising lang na si Reniegh. Bahagyang nakapikit pa ang mga mata niya.“Mom called. Hindi na raw niya ako ipapakasal kay Zander.” Napatulala ako sa walang hanggan.Ito naman ang gusto kong mangyari pero bakit nasasaktan ako? Dahil ba sa gustong ipagawa ni Mom o dahil sa katotohanang wala silang pakealam na naglayas ako?“Edi mabuti–”“She wanted me to attend Ella’s and Zander’s wedding,” mahinang sambit ko.Na
Magbasa pa

Six Weeks

Pagkamulat ng mga mata ko ay nagising ako sa isang hindi pamilyar na lugar. Napahawak ako sa ulo dahil sa muling pagkahilo. Pilit kong umupo at sumandal sa head board. Inikot ko ang tingin saka ko nalaman na nasa ospital ako. Napayuko at pinaglaruan ang mga daliri. Aside from me, the room is empty. It’s wide and comfortable but empty. I was all alone. No one bothered to stay with me.Inalala ko ang huling nangyari. Nasa kasal ako nila Ella at Zander. Syempre uunahin nila ang kasal kay sa sa ‘kin. I am Anastasia not Ella. To them I am nothing. I got off from bed when the door opened.“Gutom ka na ba?” bungad ni Reneigh pggkapasok niya ng kuwarto. May bitbit siyang isang basket ng prutas.Saka lang nagreklamo ang tiyan ko nang marinig ang tanong niya. “How long was I out?”Lumapit siya at nilagay ang basket sa mesa na katabi ng hospital bed. “Hours. Maybe four to five hours?”“How about the weddin
Magbasa pa

Walang Ibang Dapat na Makaalam

“Gag* ka ba? Paano si Ella?” hindi makapaniwalang tanong ko.Inabot niya ulit ang magkabilang pisnge ko. “She doesn’t have to know. No one have to know. Ang importante ay alam nating nagmamahalan tayo.”Ngumiti ako at inabot ang mga kamay niyang nasa magkabilang pisnge ko sabay haplos gamit ang mga hinlalaki ko. Numiti siya pabalik.“Mahal na mahal kita, Anastasia.” Pumikit siya at dahan-dahang hinilig ang ulo paharap. Konti na lang ay maglalapat na ang mga labi namin.“Ulol,” nakangiwi kong sabi na agad niyang ikinamulat ng mga mata. Tinanggal ko ang magkabilang kamay niya. “Ilayo mo ‘yang pagmumukha mo kung ayaw mong basagin ko ‘yang ilong mo,” banta ko.Mabilis siyang umayos ng tayo at umatras. “Anastasia–”“Huwag mo akong ma-Anastasia Anastasia. Ang kapal ng mukha mo. Gagawin mo pa talaga akong kabit? Ilang oras ka pa lang ngang ikinasal
Magbasa pa

Disowned

Ang saya ko ngayong araw dahila sa mga bumisita na hindi lang kuwarto ko ang pinuno kundi pati na rin ang puso kong pinuno nila ng saya. “Magkakaroon na tayo ng bulilit Anasatsia,” nakangiting sabi ni Mang Kanor. “Ninong ako ha?” hirit ni Mang Oscar. “Ako rin ha...” Hindi naman nagpahuli si Mang Puldo na nakalabas na ng ospital no’ng nakaraang linggo. “Ninong kayong lahat,” nakangiting sambit ko sa kanila. Napuno na naman ng hiyawan ang kuwarto ko. Kinuha ko ang nakaempake nang mga gamit. Ngayon na kasi ang labas ko. “Ang swerte mo sa kanila,” bulong ni Reneigh nang hindi inaalis ang tingin sa mga tao ko, sa pamilya ko. “At sa ‘yo,” dagdag ko sabay baling sa kanya. Napatingin s‘ya sa ‘kin at binigyan ako ng isang matamis na ngiti na ginantihan ko rin nang gano’n ka tamis na ngiti. Mabilis namang kinuha sa ‘kin ni Mang Kanor ang bag.  Ang maliit na bag ay kinuha naman sa ‘kin ni Conan. Buong araw ay wala akong ginaw
Magbasa pa

Better Than Me?

“Anastasia!”Hindi ako lumingon pero ramdam ko ang paghabol niya sa ‘kin. Ano na naman ba ang kailangan ng demonyitang ‘to sa ‘kin?“Hoy!” Marahas niyang hinila ang braso ko.“Ano pa ba ang kailangan mo sa ‘kin, Ella?” Marahas ko rin siyang nilingon. Nagsalubong ang mga kilay ko. Sinalubong niya ako ng may nakakalokong ngiti sa labi habang marahang winagayway ang cellphone na hawak.“Kanina mo pa siguro ‘to hinahanap,” tukoy niya sa cellphone ko.“Ikaw... Ikaw ang may pakana ng lahat?” Hindi makapaniwalang sabi ko. Hindi na nakakagulat pero hindi ko akalaing hahantong sa ganito.“Well...” Nagkibit-balikat siya at binigay sa ‘kin ang phone ko. “Kailangan mo ‘yan. Ibenta mo tapos tipirin mo nang may pambilinka nang makakain mo. Trust me you’ll thank me later. Ang bait ko.” Humagikgik siya.“Ano pa ba&
Magbasa pa

Asawa Ko

“As in Anastasia Veda S. Monteverde?” pag-uulit niya.I shook my head. “No, just Anastasia Veda.”“Your husband is out of town, Mrs. Monteverde, and is currently in a business meeting with a client. He has been contacting you these past few days but he wasn’t able to get a hold of you,” she explained nonstop and didn't even let me to interfere. “Is it urgent? I could contact his butler if you want,” she added.I shook my head once more. “I am not Mrs. Monteverde. Maybe you’ve mistaken me for someone else, miss.”Nagsalubong ang mga kilay niya. Yumuko siya na parang may kinukuha. Binalik niya sa ‘kin ang tingin bago iharap ang cellphone sa ‘kin. Kunot-noo kong tiningnan ang litrato sa screen. Ngayon ay mga mata ko naman ang bumuo ng dalawang malalaking bilog.“Kayo po ‘to hindi po ba?” pagkukumpirma niya.“Patingin,” sabi ko at wa
Magbasa pa

Dahil Sa ‘Yo

Pagkababa ko ng taxi ay tumambad sa ‘kin ang nagkalat kong mga gamit sa kalsada sa harap ng tinutuluyan ko. Hawak-hawak ko ang tiyan habang tumatakbo sa kinaruruonan ni Reneigh. Mula sa binabaan ko ay nakita ko siyang nakaupo sa lapag at yakap-yakap ang mga tuhod.“Reneigh!” Lumuhod ako sa harapan niya at dali-daling binalot siya ng mga braso ko.Ramdam na ramdam ko ang panginginig niya at ang bawat pagtaas-baba ng katawan niya dahil sa paghikbi. Ang mahihina niyang mga hikbi ay lumakas nang lumakas hanggang sa humagulgol na siya sa mga bisig ko. Hinaplos ko ang likuran niya at hinayaan muna siyang ilabas ang takot niya habang pinaparamdam kong hindi siya nag-iisa.Nang kumalma na siya ay saktong dumating ang mga pulis na tinawagan ko. Inayos ko na rin ang mga gamit kong nagkalat. Buong magdamag ay tahimik lang si Reneigh. She was traumatized and it was all because of me. I bit my lower lip while watching her for the distance. She was questione
Magbasa pa

Elevator

Para siyang nakakita ng multo. Nakatunganga at diretsong nakatingin sa ‘kin. Pasara na ang pinto ng elevator nang matauhan siya. Napamura ako sa isipan nang nagawa niyang makapasok. Sandali siyang tumingin sa elevator buttons bago binaling ang mga mata sa harap. Sh*t papa-ground floor din siya. Ayon sa mga nabasa ko nakakakilig ang ma-stuck sa elevator kasama ang isang lalaki lalo na kung gusto mo o mahal mo pero imbes kiligin ay nasasakal ako. Ito ang reyalidad. Napakalayo sa mga nakasulat sa libro, sa kathang isip, sa pantasya. Kakaibang katahimikan ang bumalot sa makipot na silid. Habang tumatagal ay unti-unting kinakain ng galit ang pagkatao ko. Hindi ko kayang manatili sa iisang silid kasama siya dahil bumabalik lahat ng sakit. “A–” “Don’t say a word, Zander. I don’t want to hear anything from you,” I said firmly. Napapitlag ako nang bigla niyang suntukin ang pader. “Ano ba’ng kailangan kong gawin para mapatawad mo ako, Anastasia? Para ta
Magbasa pa

Huwag Kang Bumitaw

Tumuwid ako ng tayo at nanginginig na inangat ang dalwang kamay na parang kriminal na sumusuko sa mga pulis. “K-Kung hold-up ‘to... mali kayo ng biktima. Wala po ako ni singko. Kung rape naman ay maawa po kayo. Buntis po ako.”Hindi siya natinag ng pagmamakaawa ko. Ni hindi siya sumagot bagkus ay puwersya niya akong pinaharap sa kanya. Napangiwi ako nang may inabot siyang makapal na puting sobre.“Hindi po ako nagtutulak–”“Ma’am, naman,” reklamo niya sabay kamot sa batok. “Ipinabibigay po ulit.” Gaya ng dati ay pinilit niya sa ‘kin ang sobre pero ngayon ay hindi ko na maibabalik dahil kumaripas ito ng takbo palayo.Namatay naman ang ilaw dahil pasara na ang tindahan. Binuksan ko ang flashlight ng cellphone at sinilip ko ang sobre at puro asul na papel ang laman nito. Tantiya ko ay higit-kumulang kalahating milyon ang laman nito dahil hindi ko ito mahawakan nang maayos gamit ang isang
Magbasa pa

My Wife

XEONNE’s POV “Are you really going to use that?” She bit her bottom lip and wrapped her legs around my waist. She grind herself against my awakened beast. I looked at her straight in the eyes. She moaned as though a single glance from already satisfied her. I removed her legs off my waist. I unzipped my pants and let out my angry and hungry manhood. I ripped the thin foil with my teeth not leaving my eyes from hers. Her moans turned louder while she rubs her clit and watches me do my thing. I spread her legs then grabbed her waist with both hands to position my length on her core and thrust all the way in that made her groan in pain. I ignored her whince and just repeatedly thrust fast my satisfaction. Her grunts were soon replaced by moans. I don’t do sex gentle. “Ohh... yes! Faster, Xeonne! Ugh... ahh... ahh...” ungol niya. Napakamagalaw niya sa kama. Hindi niya alam kung saan ihihilig ang ulo. Napangisi ako. I’ll make her go insane
Magbasa pa
PREV
123456
...
19
DMCA.com Protection Status