All Chapters of Fenced by the Billionaire: Chapter 41 - Chapter 50

Hindi ako sumagot bagkus ay tinitigan lang siya. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Hindi ko alam kung ano ang nais niyang iparating. Naguguluhan ako. If he really loves like he said, why? How? Since when? We barely know each other three years ago. We -if that was really him- sharing one bed isn’t enough to justify his feelings towards me.“Okay ka lang? Titig na titig ah... Gwapong-gwapo sa ‘kin ‘yan.” Tinaas-babaan niya ako ng kilay na ikinangiwi ko.Okay na sana eh tsk...“Gwapo na ‘yan?” Umismid ako. “Gutom lang ‘yan,” biro ko.“Tara kain tayo,” aya niya.Binuksan niya ang maliit na ilaw na nakakabit sa pader. Ang tanging sakop into ay ang learning area ng silid. Umupo kami sa sahig nang magkaharap. Ang ranging pumagitna sa ‘min ay ang munting mesa na sinakop ng pagkain.“You cooked?” I queried not removing my eyes off the hot native chicken adobo in front of me.I really missed Filipino foods!“Yep,” sagot niya saka sinerbihan ng mainit na kain at adobo ang plato ko.I was abo

“Don’t you have work?” bungad ko pagkapasok na pagkapasok ko ng kuwarto. Gaya ng nakagawian ay naabutan ko silang naglalaro. “It’s family day,” tugon niya nang hindi inaalis ang mga mata kay Xenon. “Son, come here,” tawag niya sa bata na agad namang lumapit. “You keep on saying that every single day.” I shook my head and crossed my arms on my chest. “Everyday is family day,” aniya sabay buhat kay Xenon. Hindi ko napigilang mapangiti. Kung hindi lang sana komplekado ang lahat, he would make an awesome husband and father. “Now what should Superman give to mama?” Pinahiga niya si Xenon sa ere na parang lumilipad gaya ng kay Superman. “Mowing kiss!” he chimed and stretched his right hand in my direction just like what Superman does everytime he flies. “Wieeee...” Xeonne created a sound effect as he makes Xenon fly in a zig-zag manner towards me. I leaned my cheek forward waiting for Xenon’s kiss as a good morning greeting. Nakangiti pa ako habang hinihintay ito. Tumigil sila pareh

Pagkabukas ng elevator sa fourth floor ay lumabas na ako at tinungo ang pinakamalawak na silid sa palapag na ito kung saan ginaganap ang pinakamalaking photoshoot ni Zander sa tanang career niya bilang modelo.Walang nakapansin sa presensya ko dahil lahat ng staff ay nakatuon ang atensyon sa lalaking nakaupo sa sofa chair sa harap. Pumunta ako sa likuran ng nagkukumpulang mga staff. Seeing him, pain rushed throughout my system. I gritted my teeth converting the overwhelming pain into anger, into rage.He sat right in front of the crowd being praised, admired, adored. He sat right there looking at the camera full with confidence. He looked debonair in unbuttoned Brioni Vanquish II flaunting his bare chest. By the look of it he lived a wonderful life these past three years and I hate it. How could someone this awful be this successful? If karma haven’t made him pay yet then I will be his karma, their karma.“Zander, I want you to look at the camera as if you’re in love,” the photographe

“G*go ka talaga, Lucero!”Natigilan ako sa narinig. Boses iyon ni Xeonne at nanggagaling sa opisina ni Don Luxio. Kinagat ko ang ibabang labi, nag-aalangan kung papasok ba ako sa silid o hindi.“Hindi ba’t sabi ko sa ‘yo na layuan mo si Joyce?! Ni minsan hindi mo ‘ko sinuway, Lucero, pero ngayon?!” muling sigaw ni Xeonne.Napatitig ako sa pinto. Hindi ko alam kung papasok ba ako o kakatok. Bumaba ang tingin ko sa anak na ngayon ay nakatingala sa ‘kin. Wala na ang ngiting suot niya habang binabaybay namin ang daan kanina.“At sinunod naman kita,” sagot ni Lucero. Kalmado ang boses nito.“Oh talaga? Kung sinunod mo ako hindi dapat nangyayari ‘to!” Umalingawngaw ang boses ni Xeonne, abot hanggang dito sa pasilyo.“No’ng una sinunod kita kasi nasa ilalim mo pa ako at isa pa hindi mo hawak si Joyce, hindi mo siya pagmamay-ar*,” kalmado pa ring tugon ni Lucero.Sino ba kasi ang Joyce na ‘yan at pinag-aawayan nila? Binuhat ko na lamang si Xenon at tumalikod na. Hindi angkop sa bata ang ganit

Nauna akong pumasok ng Mont de Corp building. Dinaan ako ni Xeonne dito bago dumiretso sa ka-meeting niya raw. Hindi ko alam kung bakit hindi niya ako sinama when in fact I am his executive secretary. He should bring me with him every time he have a business meeting to attend, unless he’s meeting with someone not related to business.Tumunog ang notification ng phone ko. Nilabas ko ito mula sa bulsa. I received a message from A.“In a crime, a perfect alibi makes a suspect most qualified for the crime not guilty,” basa ko sa natanggap na mensahe. Heto na naman siya sa mga matalinhagang badya.Binalik ko na lamang ang hawak. Maiintindihan ko lang ang nais niyang iparating kung nasa sitwasyon na ako mismo.Pagkapasok ko ng gusali ay binati ako ng guwardiya. Binati ko rin ito pabalik. Hindi ako mapakali sa mga mata ng mga empleyadong pinapaulanan ako ng tingin at mga labi nilang tinatalamsikan ako ng ngiti.Ilang araw na akong nagtatrabaho rito pero may kung anong kakaiba sa araw na ito