All Chapters of Running Away from the Villainous CEO : Chapter 151 - Chapter 160

Ellaine could feel his father-in-laws heavy gaze focused on her. Batid niyang tinitimbang siya nito– kung gaano siya nababagay, o malamang sa malamang sa opinyon nito, ay hindi nababagay para kay Garreth. Hindi siya kumportable sa malamig na titig nito. Para siyang nilublob sa napakalamig na tubig. Ibayong pagpipigil sa sarili ang ginawa niya upang hindi mangatog ang buo niyang katawan. Ayaw niyang ipakitang natatakot siya rito.Kaunti lang ang impormasyong nakalagay sa nobela tungkol sa kanyang father-in-law. Nakatuon ang main perspective sa Heroine at sa kanyang harem at sa kung paano nila mag-agawan ang mga miyembro ng kanyang harem para sa kanyang puso. Ang ibang hindi masyadong pasok sa romance na genre ng nobela ay madalas na naka-summarized o pinasadahan lang ng ilang detalye para hindi masyadong maguluhan ang mga readers. Karaniwan na ang ko

Dahil sa biglang pagsagi ng kanyang mother-in-law sa kanyang isipan, hindi niya maiwasang maalala ito. Sa pagkakataong ito ay ang kanyang mga mata naman ang mapanuring tumitig sa kanyang father-in-law. Paano kaya nagkagustuhan ang mga magulang ni Garreth? Ang ina nito ay isang spoiled lady galing sa isang mayaman at kagalang-galang na pamilya, habang ang ama naman nito ay isang foreigner na may hawak ng isa sa pinakamapanganib na mafia family na may malawak na impluwensiya sa ibang bansa, kabilang na sa Pilipinas. Napakalayo ng personalidad ng dalawa at kung hindi mismo ang Tadhana ang kikilos, mukhang hindi sila magkakatagpo o magkakatuluyan man lang kahit na panandalian. Subalit kumilos nga ang tadhana at silang dalawa’y pinagtagpo— isang kumplikadong set up na siyang nagbigay-daan sa pagkakasilang ng main villain character. 

Umberto calmly stared at Garreth, showing no offense at his rejection of his words. Garreth had always been uncompromising. Isa iyon sa mga katangian na nito na madalas na nagiging dahilan ng kanilang hindi pagkakasundo. Hindi basta-basta nababago ang desisyon nito ng kahit na sino man o ng kahit na ano man. Unless you can make him see the errors of his way, then he wouldn’t give in and just carry on.Nonetheless, Umberto was still amused. “You say that because you haven’t faced a stronger opponent that could give you a taste of your own medicine. Once you do, you’ll want to take advantage of all the resources that you can get. Resources that will make you stronger and crush your enemies. Even now, your enemies have gotten much, much closer. Closer than you think.”

“Do you want to know about me?” Nakagat ni Ellaine ang ibabang labi.Oh, what she would give to have the ability to rewind to a couple of hours earlier! Gusto niyang baguhin ang isinagot niya sa tanong na iyon. Gusto niyang umamin kay Garreth… na gumagana ang pagka-tsismosa niya!Argh! She wanted to say to him that, yes! She does want to know about him. Buhay na buhay ang kuryosidad niyang higit pang makilala si Garreth. Marami siyang gustong malaman tungkol sa ama ng kanyang mga anak. She wanted to know about his past, his childhood, his lost hopes and dreams, and what made him into the man he is now. Those were not explained clearly in the novel. After the conversation they had, muli niyang na-realize na ang tatlong bata lamang a

Catherine Martinez– iyon na ang pangalan niya at pagkakakilanlan. ang kanyang bagong katauhan sa kanyang ikalawang buhay. Ilang araw rin ang lumipas bago siya nasanay sa pangalan na iyon. Ang bansag na siyang ipinagkaloob sa kanya ng kanyang mga magulang ay ibinaon na niya sa limot bilang pagyakap sa kanyang panibagong buhay.Paminsan-minsan, may mga pagkakataon pa rin na nakakaligtaan niyang iba na ang kanyang pagkatao. Nariyang hindi niya namamalayang tinatawag na pala siya ng iba gamit ang kanyang bagong pangalan ngunit hindi siya agad nakakasagot. Akala tuloy ng karamihan sa mga nakakakilala sa kanya ay absentminded siya. Sa nakaraan niyang buhay, ang may-ari ng pangalang iyon ay kanya lamang tinitingala mula sa malayo, hinahangaan at siya ring kinaiinggitan at labis na pinagseselosan. Ang buhay na mayroon ito… ngayon ay hawak na niya ito