LOGINShare
154
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56“Welcome back, Kuya~”
Napangiwi si Ellaine sa tonong ginamit ni Matteo sa pagbati nito sa kadarating na si Garreth. Gumagana na naman ang pagiging mapang-asar nito. She could see it working because of the way Garreth’s forehead creased in annoyance.
Nagsalit sa dalawang magkapatid ang kanyang mga tingin. Batid niyang may rivalry sa pagitan ng mga ito, mostly one-sided sa parte ni Matteo na siyang nakadarama sa matinding “threat” na hatid ni Garreth sa kanyang.
“Kanina ka pa namin hinihintay,” abot-tainga ang ngiti na dagdag pa ni Matteo. “We were getting to know each other, especially Dad and Sister-in-law. We’ve talked about a looot of interesting things about you~.”
Lalong kumunot ang noo ni Garret
Related chapters
Running Away from the Villainous CEO 155
Umberto calmly stared at Garreth, showing no offense at his rejection of his words. Garreth had always been uncompromising. Isa iyon sa mga katangian na nito na madalas na nagiging dahilan ng kanilang hindi pagkakasundo. Hindi basta-basta nababago ang desisyon nito ng kahit na sino man o ng kahit na ano man. Unless you can make him see the errors of his way, then he wouldn’t give in and just carry on.Nonetheless, Umberto was still amused. “You say that because you haven’t faced a stronger opponent that could give you a taste of your own medicine. Once you do, you’ll want to take advantage of all the resources that you can get. Resources that will make you stronger and crush your enemies. Even now, your enemies have gotten much, much closer. Closer than you think.”
Running Away from the Villainous CEO 156
Saglit na nagkatitigan sina Ellaine at Garreth. Pareho silang may ipinapakahulugan sa kanilang mga titig.Kapwa nila naramdaman ang kakaibang pagod sa pagbisitang iyon ng ama at half-brother ni Garreth. It was only a simple visit that took an hour or two, but the energy they expended in treating these two guests felt like they did some heavy manual labor. They had to be on their guard because they weren’t certain about the two’s purpose. They could only guess at it and involve themselves in a play of words and double-meanings in order to glean something from them.It wasn’t an easy feat. Ellaine felt tensed the duration o their meeting. Every time Ellaine felt that she could finally relax, she was given a reason to be tensed again. Her father-in-law has a way with words that makes it quite difficult for someone like her to parry.
Running Away from the Villainous CEO 157
“Do you want to know about me?”Nakagat ni Ellaine ang ibabang labi.Oh, what she would give to have the ability to rewind to a couple of hours earlier! Gusto niyang baguhin ang isinagot niya sa tanong na iyon. Gusto niyang umamin kay Garreth… na gumagana ang pagka-tsismosa niya!Argh! She wanted to say to him that, yes! She does want to know about him. Buhay na buhay ang kuryosidad niyang higit pang makilala si Garreth. Marami siyang gustong malaman tungkol sa ama ng kanyang mga anak.She wanted to know about his past, his childhood, his lost hopes and dreams, and what made him into the man he is now. Those were not explained clearly in the novel. After the conversation they had, muli niyang na-realize na ang tatlong bata lamang a
Running Away from the Villainous CEO 158
“Maraming salamat sa lahat ng tulong ninyo, Mr. Diaz. I wouldn’t have been able to succeed in this particular goal of mine without your help.” Matamis ang ngiti ni Katherine habang amorosong tinititigan si Mr. Diaz, isang respetadong direktor ng mga variety show mula sa isang lokal na istasyon ng telebisyon. “It’s because of you that I was able to make it happen. Is there anything that I can do to show you my gratitude? Anything.”Diretso sa mga mata ng kausap nakatingin si Catherine. Her beautiful eyes had the other captive. He’s completely under her spell. Metaphorically and literally.Ngumiti si Mr. Diaz at hinawakan ang mga kamay ni Catherine. Hindi natinag ang ngiti ni Catherine at hinayaan lamang itong gawin iyon. Hindi naman iyon ang unang beses.Sinulyapan ni M
Running Away from the Villainous CEO 159
Catherine Martinez– iyon na ang pangalan niya at pagkakakilanlan. ang kanyang bagong katauhan sa kanyang ikalawang buhay. Ilang araw rin ang lumipas bago siya nasanay sa pangalan na iyon. Ang bansag na siyang ipinagkaloob sa kanya ng kanyang mga magulang ay ibinaon na niya sa limot bilang pagyakap sa kanyang panibagong buhay.Paminsan-minsan, may mga pagkakataon pa rin na nakakaligtaan niyang iba na ang kanyang pagkatao. Nariyang hindi niya namamalayang tinatawag na pala siya ng iba gamit ang kanyang bagong pangalan ngunit hindi siya agad nakakasagot. Akala tuloy ng karamihan sa mga nakakakilala sa kanya ay absentminded siya.Sa nakaraan niyang buhay, ang may-ari ng pangalang iyon ay kanya lamang tinitingala mula sa malayo, hinahangaan at siya ring kinaiinggitan at labis na pinagseselosan. Ang buhay na mayroon ito… ngayon ay hawak na niya ito
Running Away from the Villainous CEO 160
“You’ve worked hard. Thank you!” malumanay na wika ni James kay Catherine matapos nitong kumpirmahin ang matagumpay na pakikipag-usap nito kay Mr. Diaz na isa sa pinakaimportante nilang alas para maisagawa nila ang kanilang plano.May munting ngiti sa labi ni Catherine. “It’s not hard at all because I know it’s for our family’s future.”Napangiti rin si James nang marinig na sabihin ng katipan ang mga salitang “our future”. “The best ka talaga, asawa ko~”“Ikaw rin, Honey. You’re doing great~ You’re the best, the greatest husband in the world~”It’s moments like these that makes James realize that he’d taken the correct path.
Running Away from the Villainous CEO 161
Paggising ni Catherine kinaumagahan, wala na sa tabi niya si James. 10:47 AM ang oras na nakasaad sa alarm clock sa ibabaw ng bedside table. Ilang minuto pa ang lumipas bago siya tuluyang bumangon. She could still feel the effects of the wild bed exercise she and James did last night. Nanlalambot pa rin ang kanyang mga kalamnan at medyo ngalay ang kanyang balakang.They really indulged in their desires last night dahil sa matagal na rin nang huli silang magkaniig. She and James are both busy people kaya limitado lamang ang oras na magkasama sila. Kaya naman sa tuwing nagkakaroon sila ng pagkakataong magkasama ay tila sinindihan ang pakiramdam ng kanilang mga katawan. And James usually doesn’t get satisfied with only doing it once.Napangiti si Catherin
Running Away from the Villainous CEO 162
Arturo was waiting for Catherine with his usual gentle smile, when she arrived at their office situated on the fifth floor of the office building their small company was renting.Lahat ng nakasalubong ni Catherine na kanilang mga empleyado ay magiliw siyang binati at kinumusta. She had always been confident of her popularity and charm. Halos lahat ng taong nakikilala at nakakasalamuha niya ay madaling mapalagay ang loob sa kanya.Malaki ang tulong ng mga natanggap niyang task reward sa System na siyang unti-unting nagdagdag at nag-improve sa mga katangiang dati nang nasa kanya.“Welcome back, Cath,”malawak ang ngiti at malumanay na bati sa kanya ni Arturo. “You’ve been missed. Everybody’s happy to see you again.”Ramd
Latest chapter
Running Away from the Villainous CEO 229
Malabo ang mga alaala ni Ellaine ng mga nangyari nang makaraang gabi pagkatapos niyang ikulong ang sarili sa loob ng banyo. But when she opened her eyes, she wasn't surprised when she saw Garreth's face beside hers on the pillow. Getting almost assaulted was not a pleasant experience. She hated how she allowed herself to get in that kind of situation where she's completely helpless and dependent on somebody else to save her. Not a good feeling at all. Ang nakakainis pa ay hindi man lang niya nagamit ang mga self-defense techniques na pinag-aralan niya. Catherine was able to gain the upper hand on her because she wasn't that wary of her yet.At isa pa, mayroon itong System na siyang nagsisilbing cheat slash goldfinger nito.Sandaling natigilan si Ellaine nang maalala si Catherine at ang System. Ilang segundo bago bumalik sa kanyang memorya ang nagyari sa CR kung saan ay kinuryente siya ni Catherine. Sigurado si Ellaine na dahil iyon sa kakayahan ng System. Marahil ay may iba itong
Running Away from the Villainous CEO 228
R18//Some scenes are not suitable for minors. ***Halos mabaliw si Garreth sa kakahanap kay Ellaine nang malaman nyang nawawala ito. Hindi niya akalaing makakaramdam siya ng ganoon katinding emosyon dahil lamang sa pag-aalala na baka may kung ano nang nangyari ditong masama. Ginamit niya ang kanyang impluwensiya, koneksyon, at kapangyarihan para ipasarado ang buong venue upang masigurong walang makakalabas sa lugar. Ang sabi ng staff na nagbabantay sa lobby at parking kot ay wala pang umaalis na bisita kaya ang ibig lang nitong sabihin ay basa paligid lamang si Ellaine. Kinapalan na niya ang mukha at nanghiram ng tauhan mula sa mga kakilala niyang naroroon para halughugin maging ang kasuluk-sulukan ng buong lugar. Marami ang nainis at nayamot dahil sa abalang idinulot niya.Pagkatapos ng masinsinan at mabilisang imbestigasyon ay nakakuha rin sila ng impormasyon na nakapagturo sa kanila ng kinalalagyan ni Ellaine.Isang cleaner ang nakapagsabi na kakaiba ang ikinikilos ng isa sa mga
Running Away from the Villainous CEO 227
Nagising na lamang si Ellaine na nakahiga na siya sa isang malambot na kama sa isang hindi pamilyar na kuwarto. Dama pa niya ang panghihina ng kanyang kalamnan dahil sa pagkuryente sa kanya ni Catherine– ang pekeng heroine! “Letsugas ka, Catherine! Lintik lang ang walang ganti!” inis na pinaghahampas ni Ellaine ang unan sa tabi niya. Natigilan siya. Catherine wouldn’t cause her to faint just so she could let her sleep in a soft bed. May balak ang bruhilda! Naalerto si Ellaine. Kung hindi siya nahanap ng kanyang mga bodyguard, maaaring si Catherine ang nagdala sa kanya sa silid na iyon. Sa tingin niya ay wala itong magandang balalk para sa kanya. Ang silid na kasalukuyan niyang kinalalagyan… hindi maganda ang kutob niya. Pinilit niyang bumangon kahit na hinang-hina siya. Kailangan niyang makaalis sa lugar na iyon. She was able to get out of bed but the moment her feet landed on the floor, it was like all her strength was sucked out of her. She fell to her knees by the side of t
Running Away from the Villainous CEO 226
Nasa isang charity function si Ellaine. Wala sana siyang bapak na daluhan ang event na iyon subalit nakiusap sa kanya ang organizer na kahit magpakita lang daw siya kahit na kalahating oras lang sa mismong venue at magpakuha ng ilang litrato sa press ay sapat na. Malaki na ang maitutulong ng kanyang pangalan para makahakot ng atensyon mula sa media at sa mga possible donors.Pumayag si Ellaine dahil nagpasabi rin sa kanya ang assistant ni Garreth na dadalo rin ito sa nasabing event.Si Garreth agad ang unang hinagilap ng mga mata ni Ellaine nang makarating siya sa venue. Hindi niya ito nakita sa ballroom area, gayundin ang assistant nito. She looked for a comfort room so she can have some time to herself.Mag-isa lang siya sa comfort room. Tatawagan niya dapat si Garreth para tanungin kung nasaan ito subalit nagulat na lang siya nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Catherine.Kumunot ang noo ni Ellaine nang makita ito. What a small world. Hindi niya inaasahang makikita niya it
Running Away from the Villainous CEO 225
“Bakit kailangan kong maparusahan gayong wala naman akong kasalanan? Sila mismo ang lumapit sa’kin. At isa pa, bayad ang transaksyong iyon. Mas mahal pa nga iyon kaysa sa mga dati kong pinupuntahang lugar na may ganoon ring serbisyo. Nakuha namin pareho ang gusto namin. Masuwerte pa nga sila sa akin at medyo normal ang s*xual appetites ko kaysa sa iba na mas extreme ang gusto.”Napangiwi ang karamihan nang marinig ang walang kuwentang pahayag na ito ng pangalawang Tito ni Garreth. Mababakas ni Garreth mula sa mukha ng kanyang pinsan na nagpigil lamang ito nang sobra upang hindi nito maibulalas ang pandidiri sa kamag-anak nilang ito. Nakakasuka na related sila ganitong klase ng tao. Sa huli ay hindi rin ito nakatiis at nagkomento ng, “Tito, Your s*xual appetite isn’t exactly “normal”. You like f*cking teens, barely legal college students. Bukod sa labag sa batas, napaka-immoral pa.”Ngumisi ito. “Kung immoral lang din ang pag-uusapan, sa tingin ko ay mas pasok doon ang isang katulad m
Running Away from the Villainous CEO 224
Tahimik ang ancestral house ng Randall Family. Bahagyang nanibago si Garreth sa katahimikan niyon dahill nasanay siyang umuuwi roon sa tuwing may espesyal na okasyon kung kailan madalas ay nagre-reunion ang kanilang angkan. Walang anumang okasyon nang araw na iyon. His grandfather had contacted Garreth and asked him to go back to their ancestral house so he could visit him. Batid ni Garreth na hindi tatanggapin ng kanyang lolo ang isang negatibong sagot kaya nanatili siyang tahimik hanggang sa ipahayag nitong hihintayin siya nito.May ideya na si Garreth kung bakit siya pinauuwi ng kanyang lolo. May kinalaman iyon sa mga kasong kinasasangkutan ng kanyang mga kamag-anak– ng kanyang Tito at pinsan. Mapang-uyam ang ekspresyon ni Garreth. When he was a child, Garret used to look up to his grandfather. The old Randall patriarch was a force to be reckoned with in the business world. Everybody in their caste both look up to him in fear and admiration. He made a formidable figure to his op
Running Away from the Villainous CEO 223
Inis na inis si Catherine. She had revealed herself to the Villain! Hindi niya alam kung paano nangyari iyon. She was trying her best to let him fall under her spell pero tulad ng naunang dalawang beses ay pumalpak na naman ang produkto ng System.Si Garreth…She hates him! Ang lakas ng loob nitong pagsalitaan siya. Akala ba nito ay makakaligtas ito? Matteo and Janes have already decided. They wanted his seat. Hindi ito mananalo laban sa kanila, lalo pa at pati si Arturo ay nangakong tutulungan silang makuha ang RanCorp.[Mission to conquer World's Villain… Result: Failed.]Hindi makapaniwala si Catherine sa narinig na announcement na iyon mula sa System. "System! Anong ibig sabihin nito?!" taranta niyang tanong.[Ayon sa analysis ng Main System, wala nang pag-asa na makuha mo ang favorability points galing sa Villain dahil naunos mo na ang tatlong pagkakataon na puwede mong gawin iyon.]"Tatlong pagkakataon? Anong ibig mong sabihing tatlong pagkakataon? Wala namang ganoon sa mga na
Running Away from the Villainous CEO 222
“Garreth!” Hindi napigilan ni Garreth ang pagkunot ng kanyang noo nang marinign ang tinig na iyon na tumawag sa kanya. Aakto sana siyang hindi iyon narinig at magpapatuloy sa paglalakad. Subalit hindi agad bumukas ang pinto ng elevator kaya naabutan din siya nito.“Garreth,” malamyos ang tinig na tawag sa kanya ni Catherine Alavarado.Halos mapangiwi siya sa sobrang tamis ng boses nito sa pagtawag sa kanyang pangalan. Kahit ang Assistant niya ay napatingin na sa kanya nang may pagdududa sa mukha nito. Alam naman ng lahat na may asawa at anak na siya subalit heto at may isang babae pa ang naghahabol sa kanya. Tila nakaligtaan ng mga ito na ang babaeng ito na “humahabol” sa kanya ay may asawa na rin at matagal nang kasal.“Please call me “Mr. Randall” since our relationship is purely business,” matiim na wika ni Garreth kay Catherine nang wala na siyang magawa kundi ang lingunin ito at kausapin. Nilakasan pa niya ang pagbigkas sa mga salitang “purely business” para marinig ng kanyang
Running Away from the Villainous CEO 221
“It’s Daddy again~” Masayang itinuro ni Raze ang screen ng TV kung saan nakabalandra ang mukha at pangalan at posisyon ni Garreth. Ang mukha nito ang laman ng headlines sa karamihan ng mga locak channels. Nagsipaglapitan ang iba pang mga kapatid nito para makita nang masinsinan ang ama na ilang araw na rin nilang hindi nakikita o nakakausap sa personal maliban na lamang sa ilang maiikling tawag nito para magsabi ng “Good night” sa mga bata. Ramdam ni Ellaine kung gaano nami-miss ng mga ito ang kanilang ama. Ilang beses nila itong hinahanap sa isang araw. Napabuntong-hininga siya bago malumanay na sinaway ang mga bata, “Huwag masyadong lumapit sa TV. Your eyesight’s going to get bad.” “Okay, Mommy~” Simula ng mga suliraning kinakaharap ng RanCorp ay mas lalong dumalang ang pagkikita nila sa personal ni Garreth gayundin ng mga bata. Kung ano namang idinalang nilang makita ito sa personal ay ganoon naman nila kadalas makita ito na laman ng mga balita sa TV at pahayagan. Pagkatapos
