Share
153
Dahil sa biglang pagsagi ng kanyang mother-in-law sa kanyang isipan, hindi niya maiwasang maalala ito. Sa pagkakataong ito ay ang kanyang mga mata naman ang mapanuring tumitig sa kanyang father-in-law.
Paano kaya nagkagustuhan ang mga magulang ni Garreth? Ang ina nito ay isang spoiled lady galing sa isang mayaman at kagalang-galang na pamilya, habang ang ama naman nito ay isang foreigner na may hawak ng isa sa pinakamapanganib na mafia family na may malawak na impluwensiya sa ibang bansa, kabilang na sa Pilipinas.
Napakalayo ng personalidad ng dalawa at kung hindi mismo ang Tadhana ang kikilos, mukhang hindi sila magkakatagpo o magkakatuluyan man lang kahit na panandalian. Subalit kumilos nga ang tadhana at silang dalawa’y pinagtagpo— isang kumplikadong set up na siyang nagbigay-daan sa pagkakasilang ng main villain character.
Related chapters
Running Away from the Villainous CEO 154
“Welcome back, Kuya~”Napangiwi si Ellaine sa tonong ginamit ni Matteo sa pagbati nito sa kadarating na si Garreth. Gumagana na naman ang pagiging mapang-asar nito. She could see it working because of the way Garreth’s forehead creased in annoyance.Nagsalit sa dalawang magkapatid ang kanyang mga tingin. Batid niyang may rivalry sa pagitan ng mga ito, mostly one-sided sa parte ni Matteo na siyang nakadarama sa matinding “threat” na hatid ni Garreth sa kanyang.“Kanina ka pa namin hinihintay,” abot-tainga ang ngiti na dagdag pa ni Matteo. “We were getting to know each other, especially Dad and Sister-in-law. We’ve talked about a looot of interesting things about you~.”Lalong kumunot ang noo ni Garret
Running Away from the Villainous CEO 155
Umberto calmly stared at Garreth, showing no offense at his rejection of his words. Garreth had always been uncompromising. Isa iyon sa mga katangian na nito na madalas na nagiging dahilan ng kanilang hindi pagkakasundo. Hindi basta-basta nababago ang desisyon nito ng kahit na sino man o ng kahit na ano man. Unless you can make him see the errors of his way, then he wouldn’t give in and just carry on.Nonetheless, Umberto was still amused. “You say that because you haven’t faced a stronger opponent that could give you a taste of your own medicine. Once you do, you’ll want to take advantage of all the resources that you can get. Resources that will make you stronger and crush your enemies. Even now, your enemies have gotten much, much closer. Closer than you think.”
Running Away from the Villainous CEO 156
Saglit na nagkatitigan sina Ellaine at Garreth. Pareho silang may ipinapakahulugan sa kanilang mga titig.Kapwa nila naramdaman ang kakaibang pagod sa pagbisitang iyon ng ama at half-brother ni Garreth. It was only a simple visit that took an hour or two, but the energy they expended in treating these two guests felt like they did some heavy manual labor. They had to be on their guard because they weren’t certain about the two’s purpose. They could only guess at it and involve themselves in a play of words and double-meanings in order to glean something from them.It wasn’t an easy feat. Ellaine felt tensed the duration o their meeting. Every time Ellaine felt that she could finally relax, she was given a reason to be tensed again. Her father-in-law has a way with words that makes it quite difficult for someone like her to parry.
Running Away from the Villainous CEO 157
“Do you want to know about me?”Nakagat ni Ellaine ang ibabang labi.Oh, what she would give to have the ability to rewind to a couple of hours earlier! Gusto niyang baguhin ang isinagot niya sa tanong na iyon. Gusto niyang umamin kay Garreth… na gumagana ang pagka-tsismosa niya!Argh! She wanted to say to him that, yes! She does want to know about him. Buhay na buhay ang kuryosidad niyang higit pang makilala si Garreth. Marami siyang gustong malaman tungkol sa ama ng kanyang mga anak.She wanted to know about his past, his childhood, his lost hopes and dreams, and what made him into the man he is now. Those were not explained clearly in the novel. After the conversation they had, muli niyang na-realize na ang tatlong bata lamang a
Running Away from the Villainous CEO 158
“Maraming salamat sa lahat ng tulong ninyo, Mr. Diaz. I wouldn’t have been able to succeed in this particular goal of mine without your help.” Matamis ang ngiti ni Katherine habang amorosong tinititigan si Mr. Diaz, isang respetadong direktor ng mga variety show mula sa isang lokal na istasyon ng telebisyon. “It’s because of you that I was able to make it happen. Is there anything that I can do to show you my gratitude? Anything.”Diretso sa mga mata ng kausap nakatingin si Catherine. Her beautiful eyes had the other captive. He’s completely under her spell. Metaphorically and literally.Ngumiti si Mr. Diaz at hinawakan ang mga kamay ni Catherine. Hindi natinag ang ngiti ni Catherine at hinayaan lamang itong gawin iyon. Hindi naman iyon ang unang beses.Sinulyapan ni M
Running Away from the Villainous CEO 159
Catherine Martinez– iyon na ang pangalan niya at pagkakakilanlan. ang kanyang bagong katauhan sa kanyang ikalawang buhay. Ilang araw rin ang lumipas bago siya nasanay sa pangalan na iyon. Ang bansag na siyang ipinagkaloob sa kanya ng kanyang mga magulang ay ibinaon na niya sa limot bilang pagyakap sa kanyang panibagong buhay.Paminsan-minsan, may mga pagkakataon pa rin na nakakaligtaan niyang iba na ang kanyang pagkatao. Nariyang hindi niya namamalayang tinatawag na pala siya ng iba gamit ang kanyang bagong pangalan ngunit hindi siya agad nakakasagot. Akala tuloy ng karamihan sa mga nakakakilala sa kanya ay absentminded siya.Sa nakaraan niyang buhay, ang may-ari ng pangalang iyon ay kanya lamang tinitingala mula sa malayo, hinahangaan at siya ring kinaiinggitan at labis na pinagseselosan. Ang buhay na mayroon ito… ngayon ay hawak na niya ito
Running Away from the Villainous CEO 160
“You’ve worked hard. Thank you!” malumanay na wika ni James kay Catherine matapos nitong kumpirmahin ang matagumpay na pakikipag-usap nito kay Mr. Diaz na isa sa pinakaimportante nilang alas para maisagawa nila ang kanilang plano.May munting ngiti sa labi ni Catherine. “It’s not hard at all because I know it’s for our family’s future.”Napangiti rin si James nang marinig na sabihin ng katipan ang mga salitang “our future”. “The best ka talaga, asawa ko~”“Ikaw rin, Honey. You’re doing great~ You’re the best, the greatest husband in the world~”It’s moments like these that makes James realize that he’d taken the correct path.
Running Away from the Villainous CEO 161
Paggising ni Catherine kinaumagahan, wala na sa tabi niya si James. 10:47 AM ang oras na nakasaad sa alarm clock sa ibabaw ng bedside table. Ilang minuto pa ang lumipas bago siya tuluyang bumangon. She could still feel the effects of the wild bed exercise she and James did last night. Nanlalambot pa rin ang kanyang mga kalamnan at medyo ngalay ang kanyang balakang.They really indulged in their desires last night dahil sa matagal na rin nang huli silang magkaniig. She and James are both busy people kaya limitado lamang ang oras na magkasama sila. Kaya naman sa tuwing nagkakaroon sila ng pagkakataong magkasama ay tila sinindihan ang pakiramdam ng kanilang mga katawan. And James usually doesn’t get satisfied with only doing it once.Napangiti si Catherin
Latest chapter
Running Away from the Villainous CEO 229
Running Away from the Villainous CEO 228
Running Away from the Villainous CEO 227
Running Away from the Villainous CEO 226
Running Away from the Villainous CEO 225
Running Away from the Villainous CEO 224
Running Away from the Villainous CEO 223
Running Away from the Villainous CEO 222
Running Away from the Villainous CEO 221
