All Chapters of Body Shot: Chapter 31 - Chapter 40

 “Feel at home ha.” Sabi niya sa akin nang makapasok kami sa bahay niya. Nagpatiuna siya sa akin paakyat at saka dinala ako sa isang kuwarto.  “Ayos lang ba sa iyo ito? Kaya lang ay walang banyo dito sa loob ha, you have to go sa dulo ng hallway.” Saglit siyang nag isip tapos ay muling nagsalita, “Pwede ka rin namang doon na lang sa kwarto ko, may sariling banyo doon, may bathtub pa.”Napahinto ako pagkarinig sa sinabi niya. Biglang may eksenang pumasok sa isipan ko.“Uy, naalala niya.” Tudyo niya sa akin nang mapansin niya ang naging reksyon ko sa sinabi niya. “Iyan, nag-blush na naman siya. Siyempre ay joke lang iyon. Hindi ba at nagpromise naman ako sa iyo na behave ako. Pero kapag pinilit mo ako, wala naman akong magagawa.” Irap uli ang isinagot ko sa kanya.Pero paano ko ba masasabi sa kanya ang problema ko? May dala akong toiletries, undies at extra shirt at pants. Pero wala akon

 “Ano na Stacy, sama ka sa amin magpunta sa mall?” maaga uli kami ngayon kumpara sa normal naming dismissal kaya nag aaya sina Ida at Apz na magpunta sa mall at manood na rin sine pagkatapos mamasyal. Magrelax daw muna kami dahil pare-pareho kaming stressed sa kanya kanya naming practicum. Isa pa ay matagal na rin kaming hindi nakakapag bonding magkakaibigan. Pero kasi naman, may iba akong lakad ngayon.“Hindi kasi ako pwede.” Sa isip ko ay nag iisip na akong magandang idadahilan sa kanila.Panay ang tingin ko sa cellphone ko habang kausap ko ang mga kaibigan ko, paano ba naman ay kanina pa text ng text itong boyfriend ko. Napangiti ako sa isiping iyon. Yes, finally ay nagkaintindihan na kaming dalawa, boyfriend ko na siya at girlfriend na niya ako. Sa dami ng mga nangyaring pakiramdaman sa pagitan namin, nagkaaminan rin kami. Kahit pa na matindi ang kagustuhan ko na sana ay pareho kami ng nararamdaman, hindi pa rin nawala ang takot

 Hindi nga ako nagkamali, hindi pa man kami nakakarating sa bahay ay bumuhos na ang malakas na ulan. Mukhang may bagyo pa yata. Mabagal tuloy ang usad ng trapiko at halos nagbuhol buhol na ang mga sasakyan sa kalsada, halos lahat ay nagmamadali nang makarating sa mga pupuntahan. Nag aalala ako dahil mabilis pa naman tumaas ang tubig baha sa lugar namin.“What if ma-stranded tayo rito? Sa lakas ng ulan na ito parang hindi imposibleng mangyari,” napatingin ako sa katabi ko nang marinig ko siyang magsalita. Akala ko pa naman talagang nagtatampo na siya sa akin dahil kanina pa siya tahimik. Mabibilang nga sa daliri ang pagsulyap niya sa akin habang nagmamaneho siya. Ako naman ay pinakikiramdaman lang siya, hinihintay kong siya ang unang magsalita. Pagkatapos niyang magbiro kanina ay nagtanong siya tungkol kay daddy, gusto na raw niyang magpakilala bilang boyfriend ko pero muli ay tumanggi ako. Hindi pa ako handa, hindi pa sa ngayon. Simula noon ay naging

 “Hello Miss! Nagro-roll na ba kayo?” napalingon ako sa babaeng lumapit sa akin. Hindi siya pamilyar sa akin.Nagsisimula na ang shoot sa loob ng bahay. Nandito ako ngayon sa labas dahil may pina-check sa akin si ate Raq. Pinapahintay niya sa akin ang isang talent nang may isang babaeng lumapit sa akin, mestiza at ang tangkad. Nanliit tuloy ako dahil ang ganda at sopistikada niya sa suot niyang dress samantalang ako ay mukhang high schooler sa suot kong simpleng t-shirt at pantalon. Saglit pa akong napatulala sa kanya.“Miss?” kuha niyang muli sa atensyon ko nang hindi ako sumagot agad.Agad naman akong nakabawi mula sa pagkakatulala, ngumiti muna ako sa kanya bago siya sagutin. “Yes po.”“Alright, maghihintay na lang muna ako.”“Ikaw po ba iyong talent namin for today?” Nagtaka pa ako dahil ang description sa script ay tsismosang kapit-bahay.Pero umiling siya, “

 “So, girl umamin ka. Ano ang chika sa inyo ni Rekdi?” na-corner ako ni ate habang naghihintay kami sa nagseset-up na lighting department.Nandito kami sa dining room ng bahay habang ang guwapito boys ay doon nakatambay sa tent sa labas. At ang magaling kong boyfriend, hindi ko alam kung ano na ang nangyayari. Pagkatapos ng maarte niyang pagwo-walk out kanina ay hindi na bumaba mula sa ObVan though nag-tetext naman siya kanina sa akin at tinanong ako kung kumain daw ba ako ng maayos at kinukumusta kung okay lang ba ako. Maging sa hapunan ay hindi siya sumabay sa amin, nag stay lang siya sa sasakyan niya at doon nagpahatid ng dinner. Grabe naman pala siya topakin pero sabi ng mga kuya ko ay dapat hayaan lang siya para matauhan. Gustuhin ko man siyang puntahan ay hindi ko magawa, natatakot ako na may makakita sa akin at may makahalata sa kung ano ang totoong relasyon naming dalawa.“Sa amin?” Pagmamaang maangan ko, hangga’t maaa