“Hello Miss! Nagro-roll na ba kayo?” napalingon ako sa babaeng lumapit sa akin. Hindi siya pamilyar sa akin.
Nagsisimula na ang shoot sa loob ng bahay. Nandito ako ngayon sa labas dahil may pina-check sa akin si ate Raq. Pinapahintay niya sa akin ang isang talent nang may isang babaeng lumapit sa akin, mestiza at ang tangkad. Nanliit tuloy ako dahil ang ganda at sopistikada niya sa suot niyang dress samantalang ako ay mukhang high schooler sa suot kong simpleng t-shirt at pantalon. Saglit pa akong napatulala sa kanya.
“Miss?” kuha niyang muli sa atensyon ko nang hindi ako sumagot agad.
Agad naman akong nakabawi mula sa pagkakatulala, ngumiti muna ako sa kanya bago siya sagutin. “Yes po.”
“Alright, maghihintay na lang muna ako.”
“Ikaw po ba iyong talent namin for today?” Nagtaka pa ako dahil ang description sa script ay tsismosang kapit-bahay.
Pero umiling siya, “
“Grabe talaga ang kamandag ni Rekdi.” Si kuya Eric na tila manghang mangha sa direktor namin. Sabay sabay kaming nagla-lunch sa tent sa labas ng bahay. “Siya pa talaga ang pinupuntahan ng babae sa trabaho, mukhang matindi ang iniwang bakas ni Rekdi kay Lillian kaya hindi siya nito makalimutan.” At tumawa pa ito pagkatapos sabihin iyon.“At talagang nagpa-deliver pa siya ng gustong pagkain ni Lillian. Pwede niya namang ipilit na itong sa catering na lang ang kainin nila, masarap naman ang pagkain natin dito.”“Kasi nga, hindi ba at Chinese food daw ang gusto ni Lillian kaya sinunod ni Rekdi. Hindi ko rin naman siya masisisi, kung ako man si Rekdi ay pagbibigyan ko ang lahat ng gusto ni Lillian.”Hindi namin kasabay sa pagkain ngayon ang boyfriend ko dahil ayon sa mga magaling kong kuya dito sa shoot, dapat daw ay bigyan namin ng privacy ang lalaking iyon at ang babaeng higad.Grabe lang sa pagpu
“So, girl umamin ka. Ano ang chika sa inyo ni Rekdi?” na-corner ako ni ate habang naghihintay kami sa nagseset-up na lighting department.Nandito kami sa dining room ng bahay habang ang guwapito boys ay doon nakatambay sa tent sa labas. At ang magaling kong boyfriend, hindi ko alam kung ano na ang nangyayari. Pagkatapos ng maarte niyang pagwo-walk out kanina ay hindi na bumaba mula sa ObVan though nag-tetext naman siya kanina sa akin at tinanong ako kung kumain daw ba ako ng maayos at kinukumusta kung okay lang ba ako. Maging sa hapunan ay hindi siya sumabay sa amin, nag stay lang siya sa sasakyan niya at doon nagpahatid ng dinner. Grabe naman pala siya topakin pero sabi ng mga kuya ko ay dapat hayaan lang siya para matauhan. Gustuhin ko man siyang puntahan ay hindi ko magawa, natatakot ako na may makakita sa akin at may makahalata sa kung ano ang totoong relasyon naming dalawa.“Sa amin?” Pagmamaang maangan ko, hangga’t maaa
Inihatid ko sa gate ang kaibigan kong doctor na nakatira lang din malapit sa bahay ko. Buti na lang at nagkataong wala siyang duty ngayon sa ospital kaya agad siyang nakapunta rito sa bahay.“Brod, salamat ha.” Sabi ko habang naglalakad kami.“Wala iyon, basta ikaw.” Tinapik niya pa ako sa balikat bago muling magsalita. “Pakainin mo siya agad pagkagising niya, pero iyong light lang dapat.” Iyon lang at muli siyang nagpaalam sa akin saka tuloy tuloy na sa paglabas.Pagkaalis niya ay agad kong binalikan si Stacy na payapa nang natutulog sa loob ng kuwarto ko. Umupo ako sa kamang kinahihigaan niya saka masayang pinagmasdan siya. Nakangiting binalikan ko ang mga nangyari kanina pagkarating namin galing sa shoot.Pagkapasok na pagkapasok sa bahay ay agad ko siyang isinandal sa pintuan saka idiniin ang sarili ko sa kanya. Hindi niya naman itinago ang pagkagulat. “Yes babe, iyan ang dahilan kung bakit h
“Rekdi!” tawag ni Juls sa pansin ko. Hindi ko namamalayan na tinatawag na pala niya ako pero hindi ko pinapansin.Nandito ako ngayon sa pre-production meeting namin. Nandito ang katawan ko pero ang utak ko ay wala. Hanggang sa ngayon ay hindi maalis sa isip ko ang mga napag usapan namin ni Stacy kagabi tungkol sa kalagayan niya ngayon.“Basta bukas ng umaga ay sasamahan kita sa doctor, hindi pwedeng hindi ka magpacheck-up para makasigurado tayo na pareho kayong healthy ng baby natin.” Hindi ko naiwasang mapangiti sa pagbanggit ko ng baby, hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na magkakaanak na ako, kami ni Stacy. May takot sa panibagong responsibilidad na haharapin namin pero mas lamang ang saya sa paparating na blessing.“Pwede bang” hindi niya na natapos ang anumang nais niyang sabihin dahil umiling ako agad, kaya naman ay pinalo niya ako sa dibdib. “Pwede bang patapusin mo na muna
I’m on my way to your house, Babe. Naka-ready ka na ba?Kumain ka na ba? Daan muna tayo sa resto kasi hindi ako nakakain kanina s ameeting, nagmamadali akong puntahan ka.Nandito na ako sa labas n’yo.Babe?Where the hell are you? Hindi ba at usapan natin ay susunduin kita ngayon after my meeting? Bakit umalis ka at hindi nagsasabi sa akin?Napabuntong hininga ako pagkabasa sa napakaraming text na ipinadala sa akin ng boyfriend ko bukod pa sa ilang missed calls.Totoo naman iyon, umalis ako ng bahay kaninang hindi nagsasabi sa kanya. Ang sinabi niya sa akin ay pagkatapos na pagkatapos ng meeting niya ay pupuntahan niya ako agad. Ako pa pala ang pumilit sa kanya na um-attend ng meeting nila, alam ko kung gaano kahalaga sa kanya ang trabaho niya base sa mga kwento ng mga tao sa shoot. Kaya ayaw kong balewalain niya iyon para lang paboran ako. Hindi maatim ng konsensya ko na isakripisyo niya ang shoot thinking na maram
“Don’t worry about me, I’m totally fine.” Natuwa na sana ako dahil sa wakas ay sinagot na ni Stacy ang tawag ko. Sa dami na ng naipadala kong text sa kanya simula nang nasa meeting ako kanina hanggang sa pagtawag ko ng maraming beses, ngayon lang siya sumagot. Magsasalita pa sana ako para tanungin kung nasaan ba siya ngayon, kung kumain na ba siya pero agad niya ring pinutol ang tawag ko. Nagtaka ako sa tono ng boses niya, parang may mali, bakit parang galit siya sa akin? Sa tingin ko nga ay hindi tama ang ginagawa niya ngayon sa akin, mukha akong tanga sa pag aalala tapos sasagutin niya lang ng ganoon. Alalang alala ako sa kanya tapos sasabihan niya ako ng ganoon?Nandito ako sa school niya ngayon, matiyagang nag aabang sa kanya dahil nga nagbabakasakali akong dito ko siya mahahanap. Gusto ko nang bumaba ng kotse at magtanong sa mga kaklase niya o kaya naman ay kay Miss Perez kaya lang ay inaalala ko ang posibleng galit niya kapag ginawa
Nagkwekwentuhan kami ng mga tao ko habang nagsasalo sa breakfast. Shoot day. Medyo nakakapanibago na hindi ko siya nakikita ngayon. Pero mas mabuti na iyon para naman makapagpahinga siya dahil kinakailangan niya iyon. Hindi ko na rin siya sinubukang tawagan kagabi dahil na-realize ko na baka gusto niya muna ng space, pinagbigyan ko na muna siya doon pero hanggang kagabi lang. Pinadalhan ko lang siya ng goodnight text kagabi, kanina pagkagising ko at bago ako umalis ng bahay papunta rito sa location ngayong araw. Wala man akong natanggap na sagot mula sa kanya ay hinayaan ko lang. Iintindihin ko na lang muna siya katulad ng advice sa akin ng kaibigan ko kahapon.Hindi pa rin nawawala ang pag aasaran ng mga kaharap ko nang magulat ako dahil sa pagsasalita ni Sam habang may tinitingan.“Stacy! Buti naman at dumating ka na.” Malakas niyang sabi kaya naman ay napalingon ako sa tinitingnan niya, at totoo nga. Nandito nga siya ngayon.Nagulat
“Uy Stacy.” Mahinang tawag sa atensyon ko ni ate Raq. Nangangalahati na kami sa mga eksenang kukunan for today. Nagkataong nagseset-up pa ng mga ilaw kaya hindi kami masyadong busy, afford magkwentuhan.“Bakit ate?”“Anong nangyayari? Anong latest chika?”“Nangyayari? Chika?” naguguluhang balik tanong ko sa kanya.“Iyong sa inyo ni Rekdi, anong mayroon?”“Na ano po?” siyempre, kahit alam ko naman ang gusto niyang itanong ay nagmaang maangan ako.“Akala mo ba ay hindi ko napapansin, may something sa nyo eh.” Hindi ko siya sinagot, tumingin lang ako sa kanya kaya muli siyang nagsalita. “So, ano na? Sabihin mo naman sa akin kung anong nangyayari? Tayo tayo lang naman ang makakalaam if ever.” Pamimilit pa niya pero hindi ako aamin, hindi muna kahit halata ko naman na may alam na siya.Tiningnan ko lang siya, tinging hindi na
“T-teka… Ano ito? Bakit may ganito? A-anong nangyayari?” Nauutal kong tanong kay Richard na hanggang ngayon ay nananatiling nalakuhod sa harapan ko at nakalahad sa akin ang palad niyang may tangan na kahita ng singsing.“At saka ano ang ginagawa nila rito?” Tumayo ako mula sa kinauupuan at lalakad na sana para lumapit sa mga taong nakapaligid sa amin. Ano ba ang ginagawa nila rito sa resort? Bakit sila nandito, parang napakaimposible naman na gusto lang nilang manood ng shoot. Pahakbang na ako nang tumayo rin si Richard at pigilan ako.“Babe, where do you think you are going?”“And you,” baling ko sa kanya. “What do you think you are doing right now? Ano ang ibig sbaihin nito?” Pagkasabi ko noon ay nakita kong napalunok ng ilang beses ang kaharap ko sabay napakamot sa batok niya.“K-kasi Babe… A-ano kasi…” Siya ngayon ang hindi magkandatuto sa pagsag
“Stacy.” Napalingon akong muli kay Kuya Eric nang marinig ko na tinawag niya ako. “Upo ka daw muna doon. Mag stand-in ka raw muna, iche-check lang namin ang camera angle.” Pagpapatuloy niya pa.Wala na akong nagawa kung hindi ang sumunod sa sinabi ni kuya. Well, noong practicum days ko naman ay madalas na pinapagawa nila sa akin ito. Hindi ba nga at inamin sa akin ni Richard na madalas siya ang nagsasabi kina kuya Mike at kuya Eric na ipagawa sa akin ito, dahil nga may motibo siya. Gusto niya raw kasi akong makita kahit sa monitor lang.Medyo creepy sa totoo lang pero nakakakilig rin naman. Noong nakwento niya sa akin iyon habang magkatabi kaming nakahiga sa kama niya at sinita ko siya. Ang sabi ko pa nga ay kung gusto niya pala akong makita, sana pala ay in-assign niya ako sa loob ng ObVan. Doon ay palagi niya akong makikita. Pero ang sabi niya lang sa akin ay masyado na raw garapal kung iyon ang ginawa niya. Inikutan ko lang siya
“No Stacy, hindi mo na kami kailangang tulungan. Kayang kaya na namin ito.” Pagsaway sa akin ni sir Sam.Nakikita ko naman kasi kung gaano sila ka aligaga sa ngayon. Ramdam ko na kulang na kulang sila sa tao kaya alam ko na nahihirapan sila. Hindi pa ba sapat na proof ang haggard na hitsura ni ate kanina. Iyong tipong nagpapanic at halos maiyak na dahil sa dami ng ginagawa, na kahit nakakaramdam ng pagod ay hindi makapagreklamo dahil halos lahat sila ay pawang maraming ginagawa.“At saka malalagot kami nito kay Rekdi kapag nakita niyang pinatutulong ka namin. Baka makasama naman ito sa kalagayan mo.” Dagdag niya pa.“Ay oh, ang OA naman. Hindi naman po ako magbubuhat ng camera at ilaw, o kaya naman ay imposible naman akong maghihila ng mga kable dito. Kaya ayos lang ko, hindi ito makakasama sa akin. Sa totoo nga lang po ay namiss ko ang tumulong sa production. Though halos saglit lang naman po ang pagpapracticum
Chapter 143“Rekdi, si Stacy!” Nagulat ako nang biglang magsalita si Eric.“Si Stacy? Nasa kabilang resort, kasama ng Daddy niya at ni Miss Amanda?” Hindi tumitinging sagot ko sa kanya. Abala ako sa pag iinspeksyon sa checklist namin. Baka kasi may ma-miss out ako, mahirap na.“Hindi Rekdi! Tingnan mo, kausap siya nina Raq at Sam!” Si Mike naman ngayon na kababakasan ng pagpapanic sa boses.Dahil sa narinig ay saka lang ako lumingon sa direksyong tinitingnan nila. At dahil nga salamin naman ang dingding ng opisinang kinaroroonan namin ay kitang kita ko ang kagandahang hinding hindi ko pagsasawaan kailanman. Awtomatiko akong napangiti, ilang araw ko na nga bang hindi nasilayan ang mukha ng Babe ko?Hindi ko napigilan ang sarili ko, agad akong tumayo mula sa kinauupuan ko at akmang hahakbang na palabas ng opisina nang pigilan ako ng dalawang kasama ko.“Rekdi, saan ka pupunta?”&ldqu
Ang bilis naman ang aksyon ni Lord, pinagbigyan agad ang kanina lang ay hinihiling ko. Simula pa kagabi ay ipinagdarasal ko na sana ay makasama ko si Richard kahit na alam ko naman na imposible iyon na mangyari. Papunta kaming south at ang grupo naman niya ay sa north ang punta. Kahit saang anggulo ko isipin ay hindi talaga kami magpapang abot.Kahit hindi ko alam ang tunay na dahilan kung bakit sila napunta sa resort na ito ay hindi na iyon mahalaga sa ngayon. Imposible naman kasi na sinadya ng boyfriend ko na dito sila mag location sa katabing resort kung saan kami nagbabakasyon. Wala siyang paraan para malaman kung nasaan kami dahil kahit nga ako ay clueless sa pupuntahan namin kaninang umaga. Kaya nga nagulat ako nang makita kong medyo pamilyar ang lugar na tinatahak ng van. Mas lalo namang imposible na sabihin sa kanya ni Daddy, hindi nga sila nag uusap kung hindi ko pa pilitin si Daddy eh, ang sabihin pa kaya kung saan kami magpupunta? Kung pwede nga lang
“Mukhang masarap nang maglakad sa buhanginan ah.” Sabi ko sa sarili ko. Hanggang ngayon kasi ay nandito pa rin ako sa loob ng restaurant, wala namang masyadong customer kaya naisip ko kanina na ayos lang na magtagal muna ako rito. Sayang naman ang kagandahan ng paligid kung magkukulong lang ako sa loob ng cottage namin katulad ng ginagawa nina Daddy at Tita Amanda.Pagkatapos naming mag usap kanina ni Tita at magkwentuhan pa ng kaunti ay lubusang gumaan na ang pakiramdam ko. Nabawasan na ang matagal nang nakadagang mabigat sa dibdib ko. Ngayon ay masasabi ko na tuluyan ko nang napalaya ang lahat ng sama ng loob na naramdaman ko kina dad at tita Amanda. Alam ko sa sarili ko na wala na akong ill feelings na nararamdaman sa relasyon, as in totally wiped out na lahat ng sakit na naramdaman ko noon.Malaking tulong na sa bahay namin tumira si Tita dahil nakilala ko siya ng husto. Nalaman ko kung bakit siya nagustuhan ni dad, nalaman ko kung bakit m
“Paano ba iyan Babe, problem solved na.” Mayamaya ay narinig kong sabi sa akin ng boyfriend ko sa kabilang linya. Sinabi ko kasi sa kanya na alam na ni Daddy na buntis ako.“Eh ano naman ngayon?” Hindi ko napigilan ang sarili kong tarayan siya. Akala niya ba ay nakalimutan ko na ng atraso niya sa akin. Ngayon niya lang sinagot ang tawag ko sa kanya, nagpadala lang siya sa akin kanina ng text na kagigising niya lang. Pagkatapos ay wala na. Nakakapanibago na talaga siya ngayon.“Eh ‘di kasalan na ang susunod.”“Kasalan? Nino?” Tanong ko sa kanya. “Sina Dad at Tita Amanda ba? Pero wala naman silang nababanggit sa akin eh, happy na raw sila na magkasama sila. I don’t think na magpapakasal pa sila.” Totoo naman ang sinabi ko, dahil noong minsan ay natanong ko silang dalawa habang magkakasalo kami sa breakfast. Kako ay bakit hindi pa sila magpakasal since okay na naman ako sa relasyo
“Ano, kamusta ang set up natin Juls?” Nagpa-panic kong tanong kay Juls.“Rekdi naman, dumadagdag ka lang sa pagkakataranta namin eh. Relax ka lang diyan.”“Paanong hindi ako matataranta, anong oras na eh. Ang usapan namin ng Daddy ni Stacy ay before sunset niya dadalhin rito ang Babe ko.”“Alas-dos pa lang naman Rekdi. Hayaan mo na lang muna kami rito, kami na ang bahala.” Pagpapahinahon naman sa akin ni Sam.“At isa pa Rekdi, ano ba ang ikinatatakot mo? Iyon bang mawala ang sunset, pwede naman nating dayain sa ilaw iyan.”“Siraulo ka talaga Mike, ginawa mo pang shoot itong proposal ni Rekdi.” Sita sa kanya ni Eric.Lahat kami ay nandito na sa Batangas, sa katabing resort kung saan naroon ngayon si Stacy. Kumpleto nag grupo ko, wala man silang papel sa gagawin ko ay gusto ko na maging saksi sila sa gagaiwn kong ito. Ang totoo ay kagabi pa nandito ang grupo
“Anak, bakit mukhang malungkot ka ngayon? Hindi ka ba excited sa magiging bakasyon natin?” Tanong sa akin ni dad paglingon niya sa akin dito sa backseat. Nasa harapan kasi siya nakaupo katabi ng company driver namin habang kami naman ni Tita Amanda ang nakaupo rito sa likuran ng van. Maaga kaming umalis ng bahay at ngayon nga ay nasa bandang Batangas na kami.“Excited naman po dad.” Walang kagana ganang sagot ko sa kanya.“Iyan ba ang mukha ng excited?” Tanong naman sa akin ng katabi kong si Tita. Napilitan tuloy akong ngumiti para mapanatag silang dalawa.“Nakow! Alam ko na kung bakit, alam ko na ang dahilan ng pinagkakaganyan mong bata ka.”Kinunotan ko lang ng noo si Dad saka pumikit na lang.“Uy, huwag ka nang matulog. Malapit na tayo. Kanina ka pa tulog ng tulog. Anong oras ka ba natulog kagabi? Baka nakipagtelebabad ka pa sa Richard na iyon samantalang sinabihan na kita na ma