Chapter 45

Nagkwekwentuhan kami ng mga tao ko habang nagsasalo sa breakfast. Shoot day. Medyo nakakapanibago na hindi ko siya nakikita ngayon. Pero mas mabuti na iyon para naman makapagpahinga siya dahil kinakailangan niya iyon. Hindi ko na rin siya sinubukang tawagan kagabi dahil na-realize ko na baka gusto niya muna ng space, pinagbigyan ko na muna siya doon pero hanggang kagabi lang. Pinadalhan ko lang siya ng goodnight text kagabi, kanina pagkagising ko at bago ako umalis ng bahay papunta rito sa location ngayong araw. Wala man akong natanggap na sagot mula sa kanya ay hinayaan ko lang. Iintindihin ko na lang muna siya katulad ng advice sa akin ng kaibigan ko kahapon.

Hindi pa rin nawawala ang pag aasaran ng mga kaharap ko nang magulat ako dahil sa pagsasalita ni Sam habang may tinitingan.

“Stacy! Buti naman at dumating ka na.” Malakas niyang sabi kaya naman ay napalingon ako sa tinitingnan niya, at totoo nga. Nandito nga siya ngayon.

Nagulat