All Chapters of ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก: Chapter 131 - Chapter 140

โจชัวหรี่ตาและมองลูน่าอย่างเย็นชา “อย่าพูดจาเสียมารยาท”เขาเชิดหน้าขึ้นแล้วหยิบไมโครโฟนมา “ทุกท่าน ผมต้องขอโทษที่ทำให้ทุกท่านต้องมาเห็นเรื่องแบบนี้ แต่ตระกูลลินช์ก็มีกฎของตัวเองและมีวิธีของตัวเองในการจัดการกับปัญหาแบบนี้”เขาพูดต่อไปว่า “เรามารวมตัวกันที่นี่ก็เพื่อฉลองวันเกิดคุณย่าลินช์ ทุกคนที่นี่ล้วนเป็นเพื่อนหรือญาติ ๆ ของตระกูลลินช์ เพราะอย่างนั้นผมมั่นใจว่าทุกคนคงจะคุ้นเคยดีว่าเราจะทำยังไงกับเรื่องนี้ ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไปแม้แต่คำเดียว...”สายตาของโจชัวมืดลง “ทุกคนคงรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น”ฝูงชนปิดปากเงียบในทันที ทุกคนหันมองหน้ากันอย่างไม่รู้ตัวเห็นได้ชัดว่าโจชัวพยายามจะสื่อถึงอะไร ไม่เพียงแต่เขาปฏิเสธที่จะโทรหาตำรวจ แต่เขาไม่อยากลงโทษออร่าอีกด้วย เขาต้องการที่จะเก็บทุกอย่างไว้เป็นความลับทุกคนในห้องต่างก็งงงัน โจชัวยืนยันว่าระหว่างเขากับออร่าไม่มีอะไร แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็เต็มใจจะเมตตากรุณาเธอ ถึงแม้ที่จริงแล้วเธอพยายามจะฆ่าลูกสาวของเขาก็ตาม ระหว่างพวกเขาสองคนมันเป็นยังไงกันแน่ลูน่ายืนนิ่งไม่ไหวติง หัวใจของเธอรู้สึกราวกับถูกใบมีดกรีดจนเลือดไหลออกมาเธอเงยหน้าขึ้นมองโจช

“ลูน่า คุณเมาแล้วนะ” ขณะที่นั่งอยู่ในมุมหนึ่งของบาร์ มัลคอล์มก็ชำเลืองมองลูน่าที่กำลังเมามาย แต่ก็ยังสั่งเบียร์เพิ่มอีกแก้ว “หยุดดื่มได้แล้ว”ลูน่าแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินและยื่นมือออกไปหยิบอีกแก้ว“หยุดดื่มได้แล้ว!” มัลคอล์มทนไม่ไหว สุดท้ายเขาก็ยื่นมือไปแย่งแก้วออกจากมือเธอ “คุณคอไม่แข็งแต่ทำไมต้องดื่มเยอะแบบนี้?”ลูน่ามองเขาอย่างว่างเปล่าและหัวเราะออกมาเบา ๆ “มัลคอล์ม มันเจ็บมากเลย” เธอชี้หน้าอกของตัวเองอย่างเมามาย “ตรงนี้เจ็บมาก ฉันมันโง่มาก ๆ ฉันคิดว่าเขาจะเปลี่ยนไปแล้ว ฉันคิดว่าคนคนนั้นจะให้ความสำคัญกับครอบครัวมากกว่าสิ่งอื่น แต่...”เธอเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าก่อนจะพูดต่อ “ฉันมันใสซื่อเกินไปเหรอ? ฉันรู้ว่าเขาเกลียดฉัน แต่ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะเกลียดลูกสาวของตัวเองด้วย...หลังจากเห็นสิ่งที่เขาทำเพื่อเนลลี่ตอนที่เธอเกือบโดนฆ่า ฉันก็คิด...คิดไปว่าลูกของเขาคงมีความหมายอะไรกับเขาบ้าง แต่ฉันคิดผิดหมดเลย มัลคอล์ม”“ไนเจลป่วยแต่ฉันก็หาทางช่วยเขาไม่ได้ ฉันไม่สามารถช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของเขาได้ด้วย และฉันก็ยังให้ความปลอดภัยกับเนลลี่ไม่ได้อีก...ฉันมันล้มเหลวจริง ๆ” ลูน่าเงยหน้าขึ้นด้วยความเศร้า

ลมกลางคืนที่เย็นเฉียบพัดผ่านบรรยากาศ โจชัวยิ้มเยาะและมองดูลูน่าอย่างเย็นชา “ทำไมเธอถึงเกลียดฉัน?”“ฉันเกลียดคุณ...” ลูน่าหัวเราะแห้งและเงยหน้ามองเขา “ฉันเกลียดคุณ เพราะคุณไม่สนใจฉัน แล้วก็ไม่สนใจเนลลี่ด้วย!” โจชัวหยิบซองบุหรี่ออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วจุดไฟ “หมายความว่าไง ฉันไม่สนใจเนลลี่เหรอ?”ลูน่าตัวแข็งทื่อ “ถ้าคุณสนใจ...แล้วทำไมคุณถึงไม่ลงโทษออร่า?” ลูน่าเม้มปากและพูดประโยคถัดมาอย่างยากลำบาก เธอรู้สึกมึนเมาจากฤทธิ์แอลกอฮอล์และเดินเซไปทางโจชัวจนสุดท้ายเธอก็ล้มลงในอ้อมแขนของเขา “พูดมาตามตรง...คุณไม่สนใจเลย...คุณไม่สนใจเนลลี่ แล้วก็ไม่สนใจฉันด้วย”โจชัวไม่อยากจะยุ่งกับเธอตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้ลูน่าล้มลง เขาจึงทำอะไรไม่ได้นอกจากโอบเธอไว้แล้วประคองให้เธอยืนตัวตรง“อย่ามาแตะต้องฉัน...” ลูน่าพูดด้วยท่าท่างมึนเมาด้วยร่างกายที่อ่อนปวกเปียก “คุณรักออร่า...คุณรักออร่า คุณไม่ได้รักฉัน!”“คุณไม่ได้สนใจฉันเลย! ฉันไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมคุณถึงไม่สนใจความรู้สึกของฉันบ้างเลย แต่คุณก็ยังเก็บฉันไว้ใกล้ตัว คุณยังจูบฉัน และเกือบจะนอนกับฉัน...” ลูน่าร้องไห้ด้วยเสียงสั่นเทาแสงสลัวของดวงจันทร

เนลลี่ไม่คิดว่าพ่อของเธอจะตกลงอย่างง่ายดาย เธอยังคงมึนงงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเขาด้วยสองขาสั้น ๆเด็กหญิงตัวน้อยนั่งลงบนพื้นยกข้างหน้าต่างและมองไปยังลูน่าที่นอนเมาไม่ได้สติอยู่บนเตียง ความเป็นห่วงและกังวลฉายชัดในดวงตาของเธอ “คุณพ่อคะ ทำไมคุณน้าถึงมาอยู่ในห้องคุณพ่อได้ละคะ?”ดวงตาของโจชัวเข้มขึ้น “เธอเมาน่ะ”“อ๋อ” เนลลี่เม้มปาก “คืนนี้คุณน้าคงเศร้ามาก”เขายกแก้วขึ้นมาแล้วเทไวน์จนเกือบเต็ม “จริงเหรอ?”“จริงสิคะ” เธอนั่งลงและยกขาสั้น ๆ ของเธอแกว่งไปมากลางอากาศ “คุณน้าบอกว่าเธอรู้สึกได้ว่าคุณน้าออร่าไม่ได้ดีกับหนู เธออยากจะจัดการปัญหาเรื่องคุณน้าออร่าก่อนที่เธอจะไป ไม่อย่างนั้นเธอก็จะเป็นห่วง”พูดจบเด็กหญิงตัวน้อยก็เหลือบมองพ่อของเธอด้วยใบหน้าที่เศร้าสร้อย “แล้วคุณพ่อล่ะคะ คุณพ่อปล่อยคุณน้าออร่าคนใจร้ายไปแบบนั้น คุณน้าเลยเป็นห่วงหนู อีกอย่างเธอก็รู้สึกได้ว่าคุณพ่อไม่สนใจเรื่องหนู เธอเลยเสียใจยังไงล่ะคะ!”มือของเขาที่จับแก้วไวน์ไว้สั่นเล็กน้อยจริง...จริงเหรอเขาหันไปมองลูน่าในความเงียบ จากนั้นเขาก็ดื่มไวน์ลงไปในรวดเดียว “เนลลี่ หนูอยากฟังคำอธิบายจากพ่อไหม?”เด็กหญิงต

กลางดึกสงัดมัลคอล์มที่นั่งอยู่ในห้องของโรงแรมมองไปยังภาพในจอขนาดใหญ่และขมวดคิ้วแน่นอย่างโกรธเคืองตอนนี้เขาตามหาลูน่าจนทั่วทุกซอกทุกมุมของโรงแรมมากว่าสองชั่วโมงแล้วในที่สุดเขาก็พบร่างบางของเธอในกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่ริมถนนผู้หญิงในจอเมาหัวทิ่มหัวตำจนไม่ได้สติและมุ่งไปทิศทางหนึ่งและทิศทางนั้นเป็นทางที่ไปยัง...คฤหาสน์บลูเบย์วิลล่าของโจชัวเขากำแก้วไวน์ไว้แน่นจนปลายนิ้วเปลี่ยนเป็นสีขาวลูน่ารู้แค่ว่าวันนี้เขามางานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณย่าลินช์ แต่เธอไม่รู้ว่าเขาจงใจมาที่นี่ก็เพราะเธอเขาและโจชัวเป็นศัตรูกันโดยกำเนิดการพยายามขยายธุรกิจของตระกูลควินน์ยังไม่ถึงเมืองบันยันแต่เขาเปลี่ยนแผนการประชุมเล็กน้อยเพื่อมาหาเธอคืนนี้เขาได้รับสายจากต่างประเทศมากมายที่บอกให้เขารีบกลับบ้านแต่ผู้หญิงที่เขาเป็นห่วงที่สุดและให้ค่าสูงสุดเหนือทุกสิ่ง ไม่เพียงแต่จะดื่มเพราะผู้ชายคนอื่นต่อหน้าเขา เธอยังเมาจนไม่ได้สติและเดินโซเซไปยัง...บ้านของชายคนนั้นด้วย!โทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้นอีกครั้งเขากดรับมันอย่างเย็นชา “เจ้านายครับ เหลือเวลาอีกสองชั่วโมงก่อนเครื่องออก ท่านอยากจะเลื่อนออกไปก่อน