เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 134
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 135
ลมกลางคืนที่เย็นเฉียบพัดผ่านบรรยากาศ โจชัวยิ้มเยาะและมองดูลูน่าอย่างเย็นชา “ทำไมเธอถึงเกลียดฉัน?”“ฉันเกลียดคุณ...” ลูน่าหัวเราะแห้งและเงยหน้ามองเขา “ฉันเกลียดคุณ เพราะคุณไม่สนใจฉัน แล้วก็ไม่สนใจเนลลี่ด้วย!” โจชัวหยิบซองบุหรี่ออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วจุดไฟ “หมายความว่าไง ฉันไม่สนใจเนลลี่เหรอ?”ลูน่าตัวแข็งทื่อ “ถ้าคุณสนใจ...แล้วทำไมคุณถึงไม่ลงโทษออร่า?” ลูน่าเม้มปากและพูดประโยคถัดมาอย่างยากลำบาก เธอรู้สึกมึนเมาจากฤทธิ์แอลกอฮอล์และเดินเซไปทางโจชัวจนสุดท้ายเธอก็ล้มลงในอ้อมแขนของเขา “พูดมาตามตรง...คุณไม่สนใจเลย...คุณไม่สนใจเนลลี่ แล้วก็ไม่สนใจฉันด้วย”โจชัวไม่อยากจะยุ่งกับเธอตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้ลูน่าล้มลง เขาจึงทำอะไรไม่ได้นอกจากโอบเธอไว้แล้วประคองให้เธอยืนตัวตรง“อย่ามาแตะต้องฉัน...” ลูน่าพูดด้วยท่าท่างมึนเมาด้วยร่างกายที่อ่อนปวกเปียก “คุณรักออร่า...คุณรักออร่า คุณไม่ได้รักฉัน!”“คุณไม่ได้สนใจฉันเลย! ฉันไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมคุณถึงไม่สนใจความรู้สึกของฉันบ้างเลย แต่คุณก็ยังเก็บฉันไว้ใกล้ตัว คุณยังจูบฉัน และเกือบจะนอนกับฉัน...” ลูน่าร้องไห้ด้วยเสียงสั่นเทาแสงสลัวของดวงจันทร
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 136
เนลลี่ตื่นขึ้นมากลางดึก เธอลงไปดื่มน้ำที่ชั้นล่างแล้วบังเอิญได้ยินบทสนทนาระหว่างลูคัสและคนรับใช้“สถานการณ์ของนายท่านเป็นเรื่องเร่งด่วนมาก ผู้หญิงคนนั้นเมาหัวทิ่มหัวตำเลย”เสียงกระดิ่งดังขึ้นในหัวของเด็กหญิงตัวน้อยผู้หญิงเมาหัวทิ่มหัวตำเหรอ?เธอกัดริมฝีปากและรีบเข้าไปหาพวกเขาอย่างฉุนเฉียว เธอเงยหน้ามองเขา“ลูคัส คุณพูดถึงผู้หญิงคนไหนคะ คุณพ่อทำอะไร”ลูคัสสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ “คุณหนูเจ้าหญิงน้อย”“หนูถามว่าผู้หญิงคนไหน เมาหัวทิ่มหัวตำคืออะไรคะ”ลูคัสถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพูดความจริง “ลูน่าครับ เธอเมา นายท่านเลยพาเธอไปที่ห้องนอนของเขา”เด็กหญิงตัวน้อยนิ่งไปครู่หนึ่งหลังจากนั้นเธอก็กัดริมฝีปากแล้วพูดว่า “งั้น...ก็รีบเตรียมอะไรให้เธอดื่มเพื่อสร่างเมานะคะ” จากนั้นราวกับว่าเธอนึกได้ถึงเรื่องสำคัญบางอย่าง เธอมองลูคัสอย่างใสซื่อ “หนูเคยได้ยินว่าคนเราจะซื่อสัตย์มากขึ้นเวลาเมา จริงไหมคะ?”ลูคัสประหลาดใจ “คุณหนูเจ้าหญิงน้อย ใครสอนคุณเรื่องนี้ครับ?”“หนูเคยเห็นในทีวี”เด็กหญิงตัวน้อยเม้มริมฝีปาก “เตรียมไวน์ให้หนูหน่อยนะคะ หนูอยากดื่มกับคุณพ่อ!”เธอจำ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 137
เนลลี่ไม่คิดว่าพ่อของเธอจะตกลงอย่างง่ายดาย เธอยังคงมึนงงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเขาด้วยสองขาสั้น ๆเด็กหญิงตัวน้อยนั่งลงบนพื้นยกข้างหน้าต่างและมองไปยังลูน่าที่นอนเมาไม่ได้สติอยู่บนเตียง ความเป็นห่วงและกังวลฉายชัดในดวงตาของเธอ “คุณพ่อคะ ทำไมคุณน้าถึงมาอยู่ในห้องคุณพ่อได้ละคะ?”ดวงตาของโจชัวเข้มขึ้น “เธอเมาน่ะ”“อ๋อ” เนลลี่เม้มปาก “คืนนี้คุณน้าคงเศร้ามาก”เขายกแก้วขึ้นมาแล้วเทไวน์จนเกือบเต็ม “จริงเหรอ?”“จริงสิคะ” เธอนั่งลงและยกขาสั้น ๆ ของเธอแกว่งไปมากลางอากาศ “คุณน้าบอกว่าเธอรู้สึกได้ว่าคุณน้าออร่าไม่ได้ดีกับหนู เธออยากจะจัดการปัญหาเรื่องคุณน้าออร่าก่อนที่เธอจะไป ไม่อย่างนั้นเธอก็จะเป็นห่วง”พูดจบเด็กหญิงตัวน้อยก็เหลือบมองพ่อของเธอด้วยใบหน้าที่เศร้าสร้อย “แล้วคุณพ่อล่ะคะ คุณพ่อปล่อยคุณน้าออร่าคนใจร้ายไปแบบนั้น คุณน้าเลยเป็นห่วงหนู อีกอย่างเธอก็รู้สึกได้ว่าคุณพ่อไม่สนใจเรื่องหนู เธอเลยเสียใจยังไงล่ะคะ!”มือของเขาที่จับแก้วไวน์ไว้สั่นเล็กน้อยจริง...จริงเหรอเขาหันไปมองลูน่าในความเงียบ จากนั้นเขาก็ดื่มไวน์ลงไปในรวดเดียว “เนลลี่ หนูอยากฟังคำอธิบายจากพ่อไหม?”เด็กหญิงต
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 138
แต่ถ้าโจชัวตามจีบลูน่า เรื่องก็จะเปลี่ยนไป แม้คุณแม่จะยังปฏิเสธที่จะเปิดเผยตัวตน แต่ก็ยังพอมีโอกาสที่พวกเขาทั้งสองคนจะปรับความเข้าใจกันได้! เมื่อคิดได้อย่างนั้น เด็กหญิงตัวน้อยก็ยื่นมือไปดึงแขนเสื้อพ่อของเธออย่างระมัดระวังอีกครั้ง “คุณพ่อคะ ลองดูสิคะ หนูช่วยคุณพ่อได้นะ!”โจชัวยิ้มอย่างช่วยไม่ได้พลางส่ายหน้า “ไม่ล่ะ”“ทำไมล่ะคะ”เนลลี่กัดริมฝีปากและมองเขาอย่างไม่พอใจ “คุณพ่อห่วงว่าตัวเองจะลืมว่ากำลังแสดงแล้วตกหลุมรักคุณน้าเข้าจริง ๆ เหรอคะ? งั้นความรักที่คุณพ่อมีให้คุณแม่ก็อ่อนแอมากเลยนะคะ! หนูจะไม่ช่วยคุณพ่อตามคุณแม่กลับมาแล้ว! ขนาดตัวคุณพ่อเองยังไม่เชื่อเลยว่าตัวเองจะรักแค่คุณแม่คนเดียว แล้วทำไมคุณแม่ต้องกลับมาด้วยละคะ! คุณพ่อไม่กล้าจะทำเป็นตามจีบคุณน้าด้วยซ้ำ คุณพ่อไม่ได้รักคุณแม่เลยจริง ๆ! คุณพ่อไม่อยากให้หนูกลับไปอยู่กับคุณแม่จริง ๆ ใช่ไหมคะ!”โจชัวเงียบไป “...”เมื่อเจอกับเด็กหญิงที่ไม่มีเหตุผล จู่ ๆ เขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องตอบสนองยังไงเขาถอนหายใจและเทไวน์ใส่แก้วก่อนจะดื่มจนหมด “จะลองไปคิดดูก็แล้วกัน”เนลลี่กัดปากตัวเองพลางมองเขากลืนไวน์ลงคอด้วยท่าทางไม่พอใจ “คุณพ่อ มันได้
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 139
กลางดึกสงัดมัลคอล์มที่นั่งอยู่ในห้องของโรงแรมมองไปยังภาพในจอขนาดใหญ่และขมวดคิ้วแน่นอย่างโกรธเคืองตอนนี้เขาตามหาลูน่าจนทั่วทุกซอกทุกมุมของโรงแรมมากว่าสองชั่วโมงแล้วในที่สุดเขาก็พบร่างบางของเธอในกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่ริมถนนผู้หญิงในจอเมาหัวทิ่มหัวตำจนไม่ได้สติและมุ่งไปทิศทางหนึ่งและทิศทางนั้นเป็นทางที่ไปยัง...คฤหาสน์บลูเบย์วิลล่าของโจชัวเขากำแก้วไวน์ไว้แน่นจนปลายนิ้วเปลี่ยนเป็นสีขาวลูน่ารู้แค่ว่าวันนี้เขามางานเลี้ยงฉลองวันเกิดของคุณย่าลินช์ แต่เธอไม่รู้ว่าเขาจงใจมาที่นี่ก็เพราะเธอเขาและโจชัวเป็นศัตรูกันโดยกำเนิดการพยายามขยายธุรกิจของตระกูลควินน์ยังไม่ถึงเมืองบันยันแต่เขาเปลี่ยนแผนการประชุมเล็กน้อยเพื่อมาหาเธอคืนนี้เขาได้รับสายจากต่างประเทศมากมายที่บอกให้เขารีบกลับบ้านแต่ผู้หญิงที่เขาเป็นห่วงที่สุดและให้ค่าสูงสุดเหนือทุกสิ่ง ไม่เพียงแต่จะดื่มเพราะผู้ชายคนอื่นต่อหน้าเขา เธอยังเมาจนไม่ได้สติและเดินโซเซไปยัง...บ้านของชายคนนั้นด้วย!โทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้นอีกครั้งเขากดรับมันอย่างเย็นชา “เจ้านายครับ เหลือเวลาอีกสองชั่วโมงก่อนเครื่องออก ท่านอยากจะเลื่อนออกไปก่อน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 140
“พ่อฉันอยู่ข้างล่างเหรอ?”เขาลงจากเตียงดึงเสื้อขึ้นสวมบนไหล่ “ฉันจะไปล้างหน้า เธอควรจะจัดการตัวเองแล้วลุกขึ้นเหมือนกัน บอกคนรับใช้ด้วยล่ะว่าอยากกินอะไรเป็นมื้อเช้า”เขาทำตัวตามปกติราวกับนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเรื่องแบบนี้ระหว่างพวกเขาขณะมองแผ่นหลังกว้างของเขาลูน่าก็กัดริมฝีปาก “โจชัว”เขาหยุดนิ่ง“อยากพูดอะไร?”เขาเปิดปากพูด แต่ไม่ได้หันมามอง น้ำเสียงของเขาเย็นชาและห่างเหิน “เราต่างก็เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว อย่าบอกนะว่า...”ริมฝีปากของเขาเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มเยาะ “อยากให้ฉันรับผิดชอบหรือไง? เธอเมามาหาฉัน หรือว่านี่เป็นภารกิจใหม่ที่มัลคอล์ม ควินน์มอบหมายให้เธอล่ะ?”เมื่อพูดอย่างนั้นก่อนที่เธอจะได้ตอบอะไร เขาก็เปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินเข้าไปขณะที่ลูน่านั่งอยู่บนเตียง ลูน่าก็มองประตูห้องน้ำที่ปิดสนิท เมื่อฟังเสียงน้ำที่ไหลดังมาจากด้านในนั้น หัวใจของเธอก็จมดิ่งลงไปในห้วงเหวลึกในอกเธอท่าทางเย็นชาของเขาทำให้เธอนึกถึงแต่ละค่ำที่พวกเขาอยู่ด้วยกันเขาทำตัวแบบนี้กับเธอเสมอมานอกจากจะไม่ฟังเธอ เขายังไม่ใส่ใจความรู้สึกหรือความคิดเห็นของเธอเลยตอนแรกเธอคิดว่าเขาแค่ยังไม่คุ้นเคยกับการใช้ชีวิ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 141
“ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่?”โจชัวขมวดคิ้วแล้วดึงแขนของเธอออกจากคอของเขา “ฉันคิดว่าแผนของเธอคงไม่ได้ผล บางทีถ้าเธอมาถามเรื่องนี้ก่อนเมื่อคืนฉันคงจะลองเก็บไปคิดดู แต่หลังจากเมื่อคืนแล้ว...”เขากระซิบข้างหูเธอด้วยเสียงแผ่วเบาและลมร้อนที่พัดผ่านใบหูของเธอ “ฉันรู้นะว่าเธอเป็นคนของมัลคอล์ม ควินน์ เธอคิดเหรอว่าฉันจะยอมเก็บคนที่จงรักภักดีกับศัตรูของฉันไว้ใกล้ตัวแล้วมาทำอะไรลับหลังฉันน่ะ”พูดจบเขาก็หันหน้าหนีไปอย่างเย็นชาและเตรียมจะเดินจากไปถึงอย่างนั้นเธอรีบเอื้อมมือออกไปคว้าปกคอเสื้อของเขาไว้ สายตาของเธอดูเหมือนจะท้าทายเขา “คุณไม่มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอคะ?”เขาขมวดคิ้วและมองเธอโดยไม่พูดอะไรเธอฉีกยิ้มที่มุมปาก “ฉันก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง คุณตรวจสอบประวัติของฉันดูแล้วนี่ ตอนนี้คุณก็น่าจะรู้ว่าฉันสามารถทำอะไรได้บ้าง แต่คุณก็ยังกลัวว่าฉันจะขโมยความลับของบริษัทของคุณงั้นเหรอ? ถ้าไม่เรียกว่ารู้สึกไม่มั่นใจแล้วจะเรียกว่าอะไรคะ?”เธอจงใจเน้นเสียงคำสุดท้ายเพื่อดึงดูดหัวใจที่สั่นคลอนเล็กน้อยของเขาโจชัวหรี่ตามองเธอและหัวเราะออกมา“มันไม่ได้ผลหรอก”เขาดึงมือเธอออกจากคอเสื้อของเขาและติดกระดุมเสื้อเชิ้ตใ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 142
ไม่ว่ายังไงเธอก็มั่นใจว่าเขาสนใจเธอ ถึงเขาจะแสร้งทำเป็นว่าไม่ได้เป็นแบบนั้นก็ตามอย่างน้อยเขาก็พบว่ารูปลักษณ์ภายนอกของเธอน่าดึงดูดใจ และเธอก็สามารถกระตุ้นความต้องการและความปรารถนาในตัวเขาได้แค่นั้นก็พอแล้ว!อีกอย่างทั้งหมดที่เธอต้องการพากลับบ้านก็คือเชื้อของเขา!ไม่ว่าคนสารเลวนี่จะชอบใคร หรือเก็บใครไว้ในใจ เธอก็ไม่สนใจ!เมื่อคิดได้อย่างนี้ลูน่าก็หอมแก้มลูกสาวตัวน้อย “น้าไม่โทษหนูหรอกจ้ะหนูให้ไอเดียดี ๆ ต่างหาก”พูดจบเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึกแล้วหมุนตัวเพื่อจากไป“จะไปไหนเหรอคะ?”ขณะมองแผ่นหลังที่จากไปของเธอ เนลลี่ก็ขมวดคิ้วแล้วรีบเดินตามไปด้วยขาสั้น ๆ ของเธอ“ตอนนี้น้าคงจะต้องกลับบ้านก่อน”ลูน่าเงียบไปเล็กน้อยและยิ้มให้ “อีกไม่นานเราก็จะได้เจอกันอีกนะ!”เราจะได้เจอกันในอีกไม่นานจริง ๆ เหรอ?เนลลี่ถอนหายใจ คำพูดของพ่อเธอเมื่อคืนยังคงดังก้องในหูเธอคิดว่ายังมีอีกอย่างที่เธอยังไม่ได้บอกแม่ของเธอนั่นคือ พ่อของเธอบอกว่าเขาไม่ได้อยากจะปกป้องน้าออร่าคนใจร้าย แต่แค่อยากจะใช้วิธีนี้บีบให้คุณแม่กลับมาหาเด็กหญิงตัวน้อยถอนหายใจอย่างเงียบงันเธอรู้ว่าตัวเองคงจะเป็นคนเดียวที่เชื่อเ
บทล่าสุด
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 450
“งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 449
“เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 448
ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 447
โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 446
“คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 445
บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 444
วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 443
มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 442
“คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ
