All Chapters of The Little Black Demon: Chapter 231 - Chapter 240

Xyrica’s POV: Dahil sa suntok na natamo ng lalaki sa mukha ay napabitaw ito sa babae. Sapo nito ang namumulang pisngi— at muntikan pa itong mapaupo. Kung hindi siguro ako nakahawak sa braso niya ay baka nga kanina pa siya nakaupo sa sahig. Hindi ko rin naman inaasahang gagawin iyon ng babae e. Nagkaroon kami ng pagkakataon na tumukas. Hinila ako ng babae at sabay kaming tumakbo papalayo sa lalaki. Bumalik lang kami sa dinaanan ko kanina na siyang madilim na eskinita. Hindi ko alam kung saan kami pupunta— at saka hindi ko rin alam kung bakit siya hinahabol kanina ng lalaking iyon. “Nasaan ka ba, Xyrica?” Rinig kong tanong sa akin ni Cyborg. Dahil sa pagtakbo namin ng kasama ko ay nakalimutan kong hinahanap nga pala ako ni Cyborg. Para masagot ko ng maayos ‘yung tanong ni Cyborg ay pinahinto ko muna ‘yung babae sa pagtakbo. Mabuti na lang at hindi ako pinilit ng babae na tumakbo pa kaya binigyan ko ng segundo ang aking sarili na habulin ‘yung hininga ko. At saka ko sinagot ‘yung tano

Xyrica’s POV:Habang nag-uusap kami nina Joy tungkol kay dean Steinfeld ay napag-alaman naming ayaw pala sa akin ng dad niya. Hindi naman alam ni Joy kung bakit, basta’t palagi raw kasi siyang inihahalintulad sa akin. Pakiramdam daw ni Joy ay parang gusto ni dean Steinfeld na makipagkompetensya sa akin si Joy. Iyon din siguro ang rason kung bakit tinawag ni dean Steinfeld ‘yung pangalan niya sa Survival Game noon.Sa pagkakaalam ko ay wala naman akong nagawang kasalanan kay dean Steinfeld para magalit siya sa akin. Siguro naging bastos ako noong una naming pagkikita, pero hindi naman siguro iyon basehan para idamay niya ‘yung anak niya. At saka kung totoo nga ang sinasabi ni Joy… edi sana pinaalis niya na lang ako sa Gangster Academy noong nilabag namin ang isa sa mga patakaran. Pero bakit pinalinis niya lang kami?Tapos bumalik kami sa pag-uusap tungkol sa pagtakas niya sa Boot Camp. Lahat kasi kami ay nagtataka kung paano niya natakasan si Director Rivero, napaka-strict pa naman ng

Xyrica’s POV:Dahil nahanap na namin si Joy ay nagpatuloy naman kami ni Cyborg sa unang plano namin kahit may parusa pa kaming hinaharap. Itinigil na rin nina miss Ludwig ang paggamit sa mga listening devices. Pero hindi pa namin nakausap sina Teresa na kunin ang mga devices sa opisina ni dean Steinfeld. Ako kasi mismo ang kumausap kina miss Ludwig at Spencer na huwag muna ipatanggal. Noong tinanong nila ako kung bakit— ay sinabi ko na lang na baka magamit pa namin iyon sa susunod. Pumayag naman sila sa gusto ko. Pagkatapos mahanap si Joy ay Gangster Academy at bahay ni Spencer lang ang tanging pinupuntahan nina miss Ludwig, Macey, Ami, Monique, at Spencer. Hindi naman kami makapunta ni Cyborg kasi pagkatapos ng klase ay naglilinis kami ng banyo sa Kentia Building. Inaalis pa rin namin ang mga nakasulat sa pader, at sa tingin ko ay sa bagay lang na ito nagiging masaya si Bryan. Si Bryan ‘yung in-charge sa amin, ‘yung napagalitan noon ni Teresa.“Tama na ‘yan. Baka mamaya ay magsumbong

Xyrica’s POV: Pag-alis namin sa Kentia Building ay marahan akong hinawakan ni Michiaki sa braso— dahilan para mapatigil ako sa paglalakad. Pipigilan na sana ni Cyborg si Michiaki, pero naunahan kong pigilan si Cyborg sa gagawin niya. Ayaw ko kasing mag-away silang dalawa para lang sa kaunting pag-uusap na gustong mangyari ni Michiaki. “Mauna ka na sa Cafeteria baka kasi nagugutom ka na, Cyborg. Puwede bang ikaw na rin ang kumuha ng maiinom ko?” Nakangiting humingi ako ng pabor kay Cyborg. Napansin kong nag-alinlangan si Cyborg na iwan kaming dalawa kaya ang ginawa ko ay tinanggal ko muna ‘yung kamay ni Michiaki na nakahawak sa braso ko. Tapos nagsalita, “I’m fine, Cyborg. Michiaki won’t hurt me because he’s my friend.” “G-gusto ko lang namang makausap si Xyrica. Ang tingin mo ba sa akin ay kaya kong magpasakit ng isang babae?” Medyo naiinis na depensa ni Michiaki sa sarili niya. Napabuntong-hininga si Cyborg, at saka siya naglakad papunta sa Cafeteria. Mabuti na lang at pinili niy

Xyrica’s POV: From the looks of Cyborg, I can feel that he’s disappointed by what he heard— nothing came out of his mouth but a loud sigh. Then, he hugged me tight as if there was no tomorrow. It was all that I needed, to be honest. I hugged him back while almost crying. Then I said, “I need to say sorry to nurse Dawn.” “Masasabi mo rin iyan sa personal, Xyrica. Sa ngayon ay hanapin na muna natin si nurse Dawn. Pero sa tingin ko ay matatagalan tayong hanapin siya— kasi wala man lang tayong lead hindi gaya noong hinahanap natin si Joy,” napabuntong-hiningang sabi niya ulit— tapos humiwalay na kami sa yakap. “Imposible namang malinis talaga ‘yung silid ni nurse Dawn. Tignan kaya natin sa mga CCTV?” Sabi ko sa kanya. “Paano? Hindi nga natin puwedeng lapitan ang Security Department e,” naiiling na sabi nito. Oo nga pala. Kinailangan pa namin ‘yung tulong ni Alver noong una para lang ma-hack ‘yung system ng Academy. Hindi nga pala kami basta-bastang nakakapasok, lalo na’t hindi namin