All Chapters of The Little Black Demon: Chapter 171 - Chapter 180

Xyrica’s POV:Ngayon ko lang napagtanto na marami-rami pala ‘yung steps ng gagawin namin para sa annual checkup at kailangan itong matapos sa araw na ito. Tapos ‘yung last step ay para sa mental health assessment mula yata sa isang psychologist. Sa totoo lang ay nakakabigla ito kasi kayang gumastos ng pera ang Gangster Academy para sa mga tao, mula ulo hanggang paa at mula pisikal hanggang mental.Pero kung tutuusin, gumastos din naman sila ng malaki para lang ma-celebrate ng mga estudyante ang pagkapanalo ng Gangster Academy. Hindi na talaga siguro bago sa kanila ang gumastos ng malaki para lang sa mga estudyante. Tutal, malaki naman ang natatanggap nila na donasyon at pera sa mga magulang ng mga estudyante para lang masunod ang mga luho nila.Speaking of which… magkano na kaya ang nagastos ng mga magulang ni Cyborg para sa pananatili ko rito? I’m assuming that Gangster Academy is in contact with Cyborg’s parents since they never contacted me regarding bills and due date. Dapat talag

MEANWHILE…Spencer’s POV:Narinig kong tumunog ‘yung cellphone ko. Ito na yata ‘yung hinihintay namin nina Macey, Ami, at Monique na spy application para sa cellphone ni dean Steinfeld.“Let me see,” sabi ko sa sarili ko at kinuha ang cellphone sa bulsa upang tignan.I was right, Alver texted me. Natanggap ko na ang link ng spy application na gagamitin namin. At saka nakatanggap na rin ako ng text na maaari na naming gawin ang misyon namin sa araw na ito. Mabuti nalang may number ako kay dean Steinfeld kaya maaari kong ipadala sa kanya ang link.Nagtext ako sa mga kasabwat ko para maumpisahan na nila ang plano. Sa tingin ko ay magaling umarte sina Ami, Macey, at Monique kasi kanina pa sila hindi magkasama at hindi rin nag-uusap. Kahit nga ang mga tao sa paligid namin na nakakakilala sa tatlo ay nagtataka kung ano ang meron sa kanila kasi kilala naman ang friendship nila sa lahat.Gaya ng nasa plano… umalis muna si Monique at nagpunta sa Comfort Room. Sinadya niyang magpaalam sa katabi

Xyrica’s POV:Pagkatapos ng insidente kaninang umaga ay hindi na ako tinigilan ng mga kaibigan ko. Unti-unti na rin silang naging abala sa misyon namin ni Cyborg. Mabuti nalang talaga at sinalo ni Cyborg ang gawain na dapat sana ay kaming dalawa ang gumagawa, kasi hindi ko basta-bastang nagagamit ang earpiece. Hindi man nakikita ng ibang tao ang earpiece na suot ko… wala rin namang kwenta ito kasi hindi ako makapagfocus sa pakikinig kay dean Steinfeld kasi palagi nalang akong kinakausap ng barkada ko.Nakatago ang earpiece na suot ko sa ilalim ng buhok kaya hindi ito madaling makita ng Akinomo Phoenix Gang. Para naman sa earpiece nina Alver at Cyborg… nakikita ito ng lahat pero hindi naman sila pinapagalitan, lalo na si Alver. Sanay na kasi ang iba na makita si Alver na parang lutang palagi pero ang totoo ay nakikinig naman talag siya sa klase.Humingi na ako ng tawad sa kanila sa pamamagitan ng pagtext sa kanila, na hindi ko muna sila matutulungan ngayon dahil nga sa mga kaibigan ko.

Xyrica’s POV:Nagising ako na malapit ang mukha ni miss Ludwig sa mukha ko, at mukhang kanina niya pa ako tinititigan kahit alam niyang natutulog ko. Kaagad ko siyang tinulak papalayo sa mukha ko tapos bumangon ako at umupo sa kama ko. I felt some shivers down my spine and I couldn’t help but experience some goosebumps because of the scene I saw first when I woke up.I took some time to scan whether or not I still felt anything related to what happened earlier. But, it’s good that the headache and ringing sound in my ears was gone. It’s like what I thought I only needed to give my body some rest since I’ve been working a lot lately. And the thought that my memory might come back again didn’t happen. I must be paranoid for some reason.“Okay ka na ba?” Nag-aalalang tanong ni nurse Dawn sa akin noong lumapit siya.Bago ako nagsalita ay tinignan ko muna kung sino ang mga taong nasa loob ng kwarto ko. Tatlo lang pala silang nandito at hindi ko man lang alam kung kailan sila nakapasok dito

Xyrica’s POV:Ilang araw ang lumipas at naging ayos na ‘yung pakiramdam ko. Kailangan ko lang talaga ng maayos na tulog tapos kumain sa saktong oras. Hindi na rin ulit ako nakatanggap ng box mula sa hindi ko kilala. At saka hindi ko muna sinunod ‘yung nasa letter hangga’t hindi namin nalalaman ni Cyborg kung kanino galing.Nagawang ipa-check ni Cyborg ang fingerprints na nasa letter gamit ang iba pang koneksyon ng mga magulang niya, pero wala raw kahit isang fingerprint ang sulat. Sa ibang salita ay malinis ang sulat at matalino ang taong gumawa nito. Ito rin ang isa sa rason kung bakit hindi kami lumapit sa asawa ni Teresa… baka kasi ito ‘yung paraan taong iyon na i-prank kami, kung sino man siya.At saka patuloy pa rin ang pagtawag ni Cyborg kay Detective Sullivan. Hindi naman nagpatulong sa akin si Cyborg, siguro ay kaya na nila ng pamilya niya na ipahanap ang nawawalang detective. Nag-assume na sila na nawawala ito kasi lagpas isang buwan na itong tumigil sa pagtawag sa pamilya ni