All Chapters of The Little Black Demon: Chapter 161 - Chapter 170

Xyrica’s POV: Bago magsimula ang physical activities ay sinundo na si miss Ludwig ng mga nagpapanggap niyang mga magulang. At tulad ng inaasahan ko, nakangiti na naman ng malapad ang mapagpanggap na si Director Rivero. Sa mga taong hindi naranasang manatili rito sa Boot Camp ay maniniwala talaga sa ipinapakita niyang asal. Napuno ng pagpupuri si miss Ludwig sa harap ng fake parents niya. Masaya naman ang mga ito na nakikinig sa mga sinasabi ni Director Rivero. Sinabay niya na rin ang pagmamalaki niya sa Boot Camp at sa ‘sarili niyang sikap’ na mabago ang ugali ng mga bata. Hindi ko mapigilang hindi matawa sa mga sinasabi ni Director Rivero kaya lumayo-layo muna ako para hindi niya makita ang reaksyon ko. Mabilis pa namang magalit ang malditang ito. Bumalik lang ulit ako pagkatapos kong mabuhos ang lahat ng tawa. Lumapit na rin ako kay miss Ludwig para yakapin siya. Mukhang

Xyrica’s POV: Sa wakas at makakaalis na rin kami bukas ng umaga sa lugar na ito. Hindi ko na kailangang magtiis nang matagal sa ugali ni Director Rivero. At saka hindi ko na rin kailangang magdusa sa mga activities, rules, at schedules na binibigay niya sa amin. Alam kong hindi lang ako ang nakaramdam ng saya at pananabik, kasi atat din naman sina Spencer at Cyborg na makauwi. Atat si Spencer na umuwi kasi gusto niya na kaagad mahanap si Joy. Nag-aalala rin siya kasi… baka raw tumawag si Joy sa cellphone niya pero hindi niya ito nasagot kasi narito siya sa Boot Camp. At gusto niya na rin daw mahanap si Joy sa oras na makaalis kami sa impyernong ito. 

Xyrica’s POV:As soon as Amanda, Mica, and Jackson finished calling their parents— Spencer’s mom called the authorities to report everything we said. We watched as Spencer’s dad scolded Director Rivero in front of us. The other kids went outside to see the commotion as well, while the Co-Director tried very hard to let the children inside.We said all of the things we experienced while staying here for a few days. Tumigil lang kami noong nasabi na namin ang lahat ng abuso na natanggap namin galing kay Director Rivero. Sinadya na rin naming magpatuloy sa pagsasalita para hindi na mabigyan ng pagkakataon si Director Rivero na ipangtanggol ang sarili kasi totoo naman ang lahat ng sinasabi namin. Hindi na kami dapat magsinungaling para lang ipakulong siya… kasi siya na ang gumawa nito sa sarili niya.“Hindi ninyo ako mapapakulong,” sabi ni Director Rivero at gumawa ng paraan para depensahan ang sarili.“At bakit naman hindi? Totoo nga na ibinilin namin ang mga anak namin sa Camp na ito pa

Xyrica’s POV:Lampas hatinggabi na noong nakarating kaming lahat sa Gangster Academy. Natagalan kasi kami sa Police Station dahil hinintay pa naming matapos ang mga pulis na makuha ang statement nina Jackson at Amanda. Saka lang kami umalis noong nakapagpaalam na kami sa kanila, at nabigyan ng cellphone number. Nagbabakasakali kasi kami na gusto nilang makausap si Mica o kahit sino sa amin.At noong papauwi na kami ay saka lang namin sinabi sa mga magulang ni Spencer ang nangyari sa amin habang nasa Boot Camp kami. Tapos sinabi na rin namin sa kanila kung bakit hindi namin kasama si Joy. Binigyan na rin namin ng pagkakataon si Mica na magsalita tungkol sa nangyaring pang-iiwan ni dean Steinfeld kay Joy.Hindi naman mapigilang hindi mainis ng mama ni Spencer sa sinabi namin, at hindi namin siya masisisi. Nakakagalit naman talaga ang pang-aabuso na ginawa ni Director Rivero sa mga bata at ang pang-aabuso na ginawa ni dean Steinfeld kay Joy. Kahit kaming tatlo ni Spencer at Cyborg ay hin

Xyrica’s POV:Huling araw na para sa Foundation Day at naisipan namin ni Cyborg na manatili sa Clinic kasama si nurse Dawn. Hindi na kami nagtaka ni Cyborg noong nagtanong si nurse Dawn kung saan kami galing, kasi alam kong makakaabot sa kanya ang balita na umalis kami. At saka hula ko rin ay nilapitan siya nina Michiaki para malaman kung may alam ba siya kung saan kami nagpunta.Hinayaan ko nalang si Cyborg na sumagot sa mga tanong ni nurse Dawn, habang ako naman ay humiga sa couch at tinakpan lang ang mukha ko ng throw pillow. Bago kami nagpunta rito sa Clinic ay pinaalalahanan ko ang sarili ko na… it’s okay to treat myself without doing anything. I’m allowing myself to rest, and don’t give a crap to anyone today.“Dapat kasi sa susunod na umalis kayo… ay magpaalam kayo sa kahit na sino. Para naman hindi mag-alala ‘yung mga taong may pagmamalasakit sa inyo,” rinig kong sabi ni nurse Dawn.I don’t know the reason behind it, but every time nurse Dawn tried to lecture us— I could alway