All Chapters of I Love You Prof (Tagalog): Chapter 1 - Chapter 10

Unang araw ng pasukan ngunit tila ba pakiramdam ko ay patapos na ang school year na 'to dahil hindi manlang ako nag-eenjoy ngayong araw na 'to, idadag pa ang katutuhanang first year na ako bilang isang college student at talaga namang katapusan ko na ito ngunit sa tuwing iniisip ko na may pangarap ako nadadagdagan ako ng lakas ng loob upang ituloy ang pagpasok sa unibersidad na ito at mag-aral, kaya laban lang apat na taon lang naman ito kaya malalagpasan ko rin kagaya kung paano ko nalagpasan ang pagiging heart broken mas mahirap naman 'yun kumpara sa pag-aaral    Minadali ko na ang paglalakad papasok sa gate ng university dahil sa unang araw ng pasukan ay late ang ateng n'yo kaluka.   "My gosh burikat, you're 10 minutes late ano ka ba naman alam mong ngayon ang unang araw ng pasukan girl tapos nag puyat ka pa hindi ka ba tinatalakan ng mother mo na matulog ng maaga kaluka!" Panenermon ni Nath ang sumalubong sa akin nang naglakad na ak

Mischell's POV "Can you repeat the question miss? Wait what is your name first?" habang sinasabi iyon ni Prof ay naglakad pa ito papunta sa gawi kung saan kami nakaupo. Tinginan ng lahat ang talaga namang nagpadagdag ng kaba sa sa dibdib ko idagdag pa ang tingin ng Prof na tila ba pagagalitan na ako. "I'm Mischell Flor." Nakangiting sinagot ko ang tanong nito na hindi ipinahalata ang kaba ko sa dibdib na halos kulang na lang ay maihi ako. "Now miss Flor repeat your question," aniya na ulitin ko ang tanong ko. "Wala po 'yon Prof nagbibiro lang ako," napapahiyang saad ko rito na napayuko na dahil hindi ko na magawang tumingin pa rito ng diretso. "I'm serious miss Flor, maybe I can answer what you asked. Come on stand up and repeat your question." Napatingin ako rito at nakitang seryoso ang mukha nito at wala pa ring pinagbago ang walang reaksyon nitong mukha, n

 Zedic's POV  "Zedic!" Naistatwa ako mula sa kinatatayuan ko matapos marinig ang istrektong tinig na iyon ni Mom matapos kong nakapasok ng bahay. Hindi ko inaasahan ang pagpunta nito ngayon dito sa bahay ko at siguradong sermon na naman nito ang maririnig ko.Hindi ko napansin na narito ito dahil sa likod ng bahay ako dumaan upang iparada ang kotse ko at hindi sa mismong gate.  Marahan ko na itong nilingon kasabay ng pagbagsak ng mga balikat ko na tila ba mas dumuble ang bigat ng bag na kasalukuyang hawak-hawak ko habang naglalakad ako papasok, pinanatili ko ang blankong expression ko upang ipakita sa kaniya na hindi manlang ako natuwang makita ito. "Looks like you aren't happy to see me?" tanong pa nito matapos ko itong harapin, tumayo na rin ito mula sa pagkakaupo sa single sopa sa sala at maharang humakbang palapit sa gawi ko, makikita ang manipis na lipstick

  Zedic's POV     Mabilis kong nilinis ang sugat ko sa kamay matapos kong makapasok sa kwarto, wala akong alam sa paglilinis ng mga sugat kaya paghugas lang ang tangi kong ginawa para maalis ang dugo sa kamay ko isang medyo makapal na gasa ang ipinulupot ko sa kamay upang matigil ang pagdurugo nito at saka hinayaan ko na lang pagkirot nito dahil sa isip-isip ko malayo iyon sa bituka.   Matapos ayusin ang pagkakalagay ng gasa sa kamay ko ay lumabas akong muli sa kwarto ko at tinungo ang opisina ko rito sa bahay.   "Zedic iho ayos ka lang ba? Magsabi ka lang kung may kailangan ka ah," saad ni Aling Sol ng masalubong ko itong muli habang patungo ako sa opisina ko.   "Ayos lang 'wag niyo na akong alalahanin," sagot ko rito.   Makikita sa mukha nito ang pag-aalala kahit hindi man niya sabihin, mayor doma si Aling Sol sa bahay na ito simula pa mga bata kami ni

Mischell's POV Alas otso na ng gabi pero hindi pa rin ako nakakauwi ng bahay, naka upo ako sa tabi ng waiting area sa labas ng university para hintayin sina tito upang sunduin ako. 20 percent na lang ang battery ng phone ko dahil kanina ko pa tinatawagan ang number ni tito pero hindi ko makuntak kahit na si tita. Ako na lang mag-isa ang nandito sa labas dahil nakauwi na rin ang ibang istudyante na mga scholar din na kasabay ko kanina, may night class ang university kaya karamihan ng tao ay nasa loob na dahil oras na ng klase. Sinubukan ko uling tawagan ang number ni tito dahil ilang minuto na akong naiinip sa kakahintay, hindi ako sanay na mag-isang umuwi ng gabi lalo pa at may distansya ang layo ng sakayan mula rito sa university kong maglalakad ako. Paulit-ulit na 'cannot be reached' ang naririnig kong sinasabi sa kabilang linya, alam kong 7 ang uwi nila pero bakit hanggang ngayon ay wala sila halo